Après avoir tenté de dresser, à l'intention de l'opinion publique, un tablea
u de la criminalité organisée, pour éviter que « la discussion relative à cette problématique ne verse dans la phraséologie » (57), la commission d'enquête a, en effet, décidé, « en partant de la constatation que les méthodes classiques de recherche et de poursuite ne suffisent plus à enrayer ce phé
nomène criminel, de déterminer comment il est possible de lutter contre les organisations criminelles de manière efficace
...[+++]et légale ».Naast een poging tot het schetsen van een beeld ten behoeve van de publieke opinie om te « verhinderen dat de discussie over deze problematiek in fraseologie vervalt » (57), nam de onderzoekscommissie zich immers ook voor om « vanuit de vaststelling dat de klassieke opsporings- en vervolgingsmethodes niet langer volstaan om dit misdaadfenomeen in te dijken, (na te gaan) op welke wijze misdaadorganisaties op een effectieve en rechtmatige wijze kunnen worden bestreden ».