En effet, il n'est pas déraisonnable que le législateur, qui entendait faire davantage correspondre le revenu sur la base duquel se fait le calcul des cotisations avec le revenu dont l'assujetti bénéficie au moment où cette cotisation est due, parte du postulat que la personne qui a la charge principale d'au moins un enfant et qui peut cumuler avec sa prestation un revenu annuel maximal supérieur à celui d'une personne sans enfant à charge, doit payer une cotisation plus élevée.
Het is immers niet onredelijk dat de wetgever, die beoogde het inkomen op basis waarvan de bijdragen worden berekend, beter te doen overeenstemmen met het inkomen dat de bijdrageplichtige geniet op het ogenblik dat die bijdrage verschuldigd is, ervan uitgaat dat de persoon die de hoofdzakelijke last heeft van ten minste één kind en die een hoger maximaal jaarlijks inkomen mag cumuleren met zijn uitkering dan een persoon zonder kind ten laste, een hogere bijdrage dient te betalen.
