Traduction de «européenne de justice ait confirmé » (Français → Néerlandais) :

Bien que la Cour de justice de l'Union européenne ait confirmé la validité du programme de relocalisation dans son arrêt du 6 septembre, la République tchèque, la Hongrie et la Pologne continuent de manquer à leurs obligations juridiques.
Hoewel het Hof van Justitie van de EU in zijn arrest van 6 september heeft bevestigd dat de herplaatsingsregeling rechtsgeldig is, komen Hongarije, Polen en Tsjechië hun wettelijke verplichtingen niet na.

Nous nous félicitons que sur le fond la Cour confirme la décision de le Cour européenne de justice en date du 16 juin 2015.
Wij verwelkomen dat het Bundesverfassungsgericht de beslissing van het Europees Hof van Justitie van 16 juni 2015 de facto bevestigt.

«Cette 5 édition du tableau de bord de la justice dans l'UE confirme que l'effectivité des systèmes de justice est essentielle pour accroître la confiance dans un environnement propice aux investissements et aux entreprises dans le marché unique» a déclaré Vĕra Jourová, commissaire européenne chargée de la justice, des consommateurs et de l'égalité des genres.
"De vijfde editie van het EU-scorebord voor justitie bevestigt dat doeltreffende rechtsstelsels essentieel zijn voor het opbouwen van vertrouwen in een bedrijfs- en investeringsvriendelijk klimaat in de interne markt" aldus Věra Jourová, commissaris voor Justitie, Consumentenzaken en Gendergelijkheid".

Il ressort également du préambule de l'arrêté royal en cause qu'il y avait lieu de prendre une mesure dont le caractère urgent était difficilement conciliable avec une procédure d'adoption ordinaire par le législateur, raison pour laquelle le Conseil d'Etat a également été prié de prendre en compte, dans son avis, le caractère urgent : « Vu l'urgence motivée par : le régime particulier des agences de voyages et le lieu des prestations de services effectuées par les intermédiaires, que stipulent respectivement l'article 26 et l'article 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; la procédure en manquement d'Etat que régit l'article 226 du Traité CE; la mise en demeure que la Commission européenne a adressée, dans le respect de cette procédure, au Royaume de Belgique, le 30 juillet 1996, pour lui communiquer ses griefs quant à une application estimée incorrecte que la législation belge autoriserait des articles 26 et 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; l'échange infructueux de vues auquel cette mise en demeure a donné lieu; l'avis motivé que la Commission européenne a par conséquent émis, le 8 juillet 1998, pour confirmer les griefs formés en l'espèce; le fait que la Belgique s'est engagée par écrit, le 30 septembre 1998, à se conformer, sans réserve, à cet avis motivé; qu'une abstention prolongée exposerait inéluctablement la Belgique à la saisine de la Cour de Justice des Communautés européennes; qu'il est, au contraire, impératif que la législation belge soit dûment adaptée sans retard; que les dispositions du présent arrêté, dont tel est précisément l'objet, doivent par conséquent entrer en vigueur aussi vite que possible; que cet arrêté doit dès lors être pris d'urgence; » (Moniteur belge, 31 décembre 1999, troisième édition, pp. 50510 et 50512).
Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).

La position belge a été soumise au SPF Justice, qui a confirmé la conformité avec la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme; 4. le SPF ETCS n'a pas jugé utile ou nécessaire d'engager un conseiller.
Het Belgische standpunt werd voorgelegd aan de FOD Justitie, die de conformiteit met de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens bevestigde; 4. De FOD WASO heeft het niet nuttig of nodig geoordeeld om een raadsman aan te stellen.

Le fait que la Cour européenne des droits de l'homme ait jugé qu'une décision de justice appliquant un régime comparable à la mesure en cause ne violait pas l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme (CEDH, 22 mars 2012, Ahrens c. Allemagne; 22 mars 2012, Kautzor c. Allemagne) ne change rien à ce qui précède.
Aan het voorgaande wordt geen afbreuk gedaan door het gegeven dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat een rechterlijke beslissing waarbij een regeling werd toegepast die vergelijkbaar is met de in het geding zijnde maatregel, geen schending van artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens inhield (EHRM, 22 maart 2012, Ahrens t. Duitsland; 22 maart 2012, Kautzor t. Duitsland).

Dans un arrêt décision du 2 septembre 2014, le tribunal de commerce de Bruxelles avait eu à connaître de ce type de fraude et il a été confirmé qu'aucune faute n'est commise si le prestataire de paiement exécute l'ordre de virement conformément au code IBAN sans qu'il y ait concordance avec le nom du bénéficiaire. La Commission européenne a également déjà communiqué à cet effet que "La vérification de la cohérence entre le nom indiqué dans le virement et le nom du titulaire du compte n'a pas changé avec l'arrivée de SEPA. Avant l'utilisation du code IBAN, les banques n'étaient pas non plus tenues de procéder à cette vérification"".
België kan dus niet eisen dat onder "unieke identificator" voortaan de combinatie van een IBAN rekeningnummer en de naam van de begunstigde moet worden verstaan. In een arrest van 2 september 2014 heeft de rechtbank van koophandel te Brussel zich over dergelijke fraude moeten uitspreken, waarbij bevestigd werd dat er geen fout wordt begaan als de betalingsdienstaanbieder het overschrijvingsorder uitvoert overeenkomstig de IBAN-code, zonder dat er overeenstemming is met de naam van de begunstigde Ook de Europese Commissie heeft hieromtrent reeds gecommuniceerd: "De invoering van de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte heeft geen invloed gehad op de vergelijkende controle van de naam van de rekeninghouder met de naam in de overschrijvingsopdracht. Al voor de invoering van IBAN was het namelijk zo dat banken niet verplicht waren deze controle uit te voeren".

La Cour de Justice de l'Union Européenne a confirmé en termes explicites le point de vue des services de la Commission européenne non seulement pour ce qui est de l'application d'un taux réduit normal de TVA sur base de l'article 98 de cette directive mais aussi pour ce qui concerne l'application d'un taux super réduit ou d'un taux zéro de TVA, qui seraient basés sur les dispositions tarifaires transitoires de cette directive.
Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft de zienswijze van de diensten van de Europese Commissie in expliciete bewoordingen bevestigd, niet alleen ten aanzien van de toepassing van een normaal verlaagd btw-tarief op grond van artikel 98 van deze richtlijn maar ook ten aanzien van de toepassing van een superverlaagd btw-tarief of een nultarief dat gegrond zou zijn op de tarifaire overgangsbepalingen van deze richtlijn.

4. Les avis de concession et d’attribution de concession ne sont pas publiés au niveau national avant leur publication par l’Office des publications de l’Union européenne, à moins que leur publication au niveau de l’Union n’ait pas lieu quarante-huit heures après que l’Office des publications de l’Union européenne confirme la réception par le pouvoir adjudicateur ou l’entité adjudicatrice de l’avis visé au paragraphe 2.
4. Concessieaankondigingen en aankondigingen van de gunning van een concessie worden niet op nationaal niveau bekendgemaakt vóór de datum waarop zij door het Bureau voor publicaties van de Europese Unie worden bekendgemaakt, tenzij de bekendmaking door de Unie niet is geschied 48 uur nadat het Bureau voor publicaties van de Europese Unie de ontvangst van de in lid 2 bedoelde aankondiging door de aanbestedende dienst of de aanbestedende instantie heeft bevestigd.

La déclaration n° 2, annexée au traité UE, établit que la question de savoir si une personne a la nationalité de tel ou tel État membre est réglée uniquement par référence au droit national de l'État concerné, et la Cour européenne de Justice (CEJ) a confirmé que l’acquisition ou la perte de la nationalité relève de la compétence des États membres.
De aan het EU-Verdrag gehechte verklaring nr. 2 bepaalt dat de vraag of een persoon de nationaliteit van deze of gene lidstaat bezit, uitsluitend wordt geregeld door verwijzing naar het nationale recht van de betrokken staat en het Europees Hof van Justitie heeft bevestigd dat de verkrijging en het verlies van nationaliteit onder de bevoegdheid van de lidstaten vallen.