Des questions de ce genre entraînent deux attitudes opposées: une partie de notre société se replie sur elle-même, cherchant une illusoire sécurité derrière des slogans anciens, parfois tribaux, qui alimentent la xénophobie et l’intolérance; mais l’immense majorité des Européens se tournent cependant vers nous, dans l’espoir d’une réponse positive à la question: que fait l’Europe?
Deze en andere vragen lokken twee tegengestelde reacties uit: een deel van onze samenleving sluit zich op in zichzelf, op zoek naar bedrieglijke zekerheid en loopt oude, soms primitieve slogans achterna, die een voedingsbodem vormen voor xenofobie en intolerantie. De overgrote meerderheid van de Europeanen kijkt voor positieve antwoorden naar ons, met de vraag: wat doet Europa?