Ce faisant, le juge ne substitue pas son appréciation à celle de l’autorité compétente, selon laquelle la perte de confiance est avérée, mais se limite à contrôler si les faits à l’origine de la décision explicités par l’institution sont matériellement exacts.
Door dat te doen stelt de rechter zijn beoordeling niet in de plaats van die van het bevoegd gezag, volgens welke van het verlies van vertrouwen is gebleken, maar beperkt hij zich tot het controleren of de feiten die ten grondslag liggen aan het besluit en door de instelling zijn verduidelijkt, materieel juist zijn.