Vertaling van "fallait choisir entre " (Frans → Nederlands) :

L'article 7 de la loi attaquée a été particulièrement justifié comme suit dans les travaux préparatoires de la loi : « Les juges de paix et les juges au tribunal de police ont dorénavant leur propre chef de corps. Celui-ci est désigné par le Roi sur proposition du Conseil supérieur de la Justice pour un mandat de deux fois cinq ans, par analogie avec les présidents des tribunaux. Etant donné que le président figure à l'article 58bis du Code judiciaire, il tombe sous l'application de l'article 259quater du même Code. Compte tenu de la situation spécifique de Bruxelles et d'Eupen, l'organisation de l'arrondissement n'est pas facilement transposable. Contrairement aux tribunaux, les juges de paix à Bruxelles ne sont pas dédoublés en juge de paix néerlandophones et francophones. S'il fallait choisir entre un président francophone et néerlandophone pour les juges de paix et les juges au tribunal de police, cela conduirait à deux chefs de corps compétents pour la direction des juges de paix bilingues et pour les tribunaux de police unilingues. Pour cette raison, à Bruxelles, le choix est fait de conserver le régime de la loi portant réforme de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles » (ibid., p. 24).
Artikel 7 van de bestreden wet is in de parlementaire voorbereiding van de wet in het bijzonder verantwoord als volgt : « De vrederechters en rechters in de politierechtbank krijgen voortaan een eigen korpschef. Deze wordt aangewezen door de Koning op voordracht van de Hoge Raad voor de Justitie voor een mandaat van 2 maal vijf jaar naar analogie van de voorzitters van de rechtbanken. Doordat de voorzitter opgenomen is in artikel 58bis van het Gerechtelijk Wetboek, valt hij onder de toepassing van artikel 259quater van het wetboek. Gelet op de specifieke situatie van Brussel en Eupen is de arrondissementele organisatie niet zomaar transponeerbaar. In tegenstelling tot de rechtbanken zijn de vrederechters in Brussel niet ontdubbeld in Nederlandstalige en Franstalige vrederechters. Indien men zou kiezen voor een Nederlandstalige en een Franstalige voorzitter van de vrederechters en politierechters zou [dit] leiden tot twee korpschefs die beide gelijk bevoegd zijn voor het besturen van de tweetalige vredegerechten en daarnaast voor de eentalige politi [e]rechtbanken. Daarom wordt in Brussel gekozen om de regeling van de wet van de hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel te behouden » (ibid., p. 24).

L'exposé des motifs du projet devenu la loi du 1 décembre 2013 font état de la situation spécifique de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles : « Contrairement aux tribunaux, les juges de paix à Bruxelles ne sont pas dédoublés en juge de paix néerlandophones et francophones. S'il fallait choisir entre un président francophone et néerlandophone pour les juges de paix et les juges au tribunal de police, cela conduirait à deux chefs de corps compétents pour la direction des juges de paix bilingues et pour les tribunaux de police unilingues. Pour cette raison, à Bruxelles, le choix est fait de conserver le régime de la loi portant réforme de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles » (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2858/001, p. 24).
De memorie van toelichting bij het wetsontwerp dat de wet van 1 december 2013 is geworden, vermeldt over de specifieke situatie van het gerechtelijk arrondissement Brussel : « In tegenstelling tot de rechtbanken zijn de vrederechters in Brussel niet ontdubbeld in Nederlandstalige en Franstalige vrederechters. Indien men zou kiezen voor een Nederlandstalige en een Franstalige voorzitter van de vrederechters en politierechters zou die leiden tot twee korpschefs die beide gelijk bevoegd zijn voor het besturen van de tweetalige vredegerechten en daarnaast voor de eentalige politierechtbanken. Daarom wordt in Brussel gekozen om de regeling van de wet van de hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel te behouden » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2858/001, p. 24).

192. Étant donné que la Convention sur l'adoption internationale entend surtout être un instrument de coopération entre les autorités judiciaires et administratives des États contractants, il fallait choisir entre les avantages de la coopération directe et ceux qui s'attachent à la désignation par chaque État contractant d'une Autorité centrale chargée de coordonner et de canaliser la coopération désirée.
192. Aangezien het Verdrag inzake adoptie vooral een instrument voor samenwerking tussen de gerechtelijke en bestuurlijke autoriteiten van de Verdragsluitende Staten is, moest een keuze worden gemaakt tussen de voordelen van rechtstreekse samenwerking en de voordelen die voortvloeien uit de aanwijzing door iedere Verdragsluitende Staat van een Centrale Autoriteit die de gewenste samenwerking moet coördineren en in goede banen leiden.

4° En ce qui concerne l'évaluation : il fallait choisir entre deux extrêmes.
4° Aangaande de evaluatie : Er moest worden gekozen tussen twee uitersten.

- Monsieur le Président, je voudrais tout d’abord remercier notre rapporteur, Mme Vergnaud, qui a eu, malheureusement, fort à faire avec la commission du marché intérieur, parce que, comme nous l’a rappelé le commissaire, M. Kyprianou, nous avons, d’une part, la jurisprudence, c’est-à-dire en fait les traités tels qu’interprétés par la Cour de justice et, d’autre part, une position du Parlement européen lors du vote sur la directive Services, qui a clairement dit qu’il fallait choisir entre ce qui relève du marché intérieur et ce qui, pour défendre les valeurs sociales de l’Union, doit relever d’autres mécanismes.
– (FR) Mijnheer de Voorzitter, om te beginnen wil ik mijn dank uitspreken aan onze rapporteur, mevrouw Vergnaud, die helaas heel wat te stellen heeft gehad met de Commissie interne markt en consumentenbescherming. Want zoals de commissaris, de heer Kyprianou, zojuist opmerkte, hebben wij enerzijds te maken met de jurisprudentie – in feite dus de Verdragen zoals ze door het Hof van Justitie worden geïnterpreteerd – en anderzijds met een tijdens de stemming over de Dienstenrichtlijn ingenomen standpunt van het Europees Parlement, waaruit duidelijk naar voren kwam dat er een keuze moest worden gemaakt tussen datgene wat onder de interne markt valt, en datgene wat – om de sociale waarden van de Unie te beschermen – onder andere mechanismen moet vallen.

Monsieur le Président, il y a huit ans, dans cette même Assemblée, un jeune député défendait l’idée du traité d’Amsterdam en disant que s’il n’était pas parfait - ce que nous savions -, il n’était pas non plus l’objectif final. Il citait, comme je vais le faire aujourd’hui, un Miguel de Cervantes désenchanté à la fin de sa vie, qui disait qu’il y avait des circonstances où il fallait choisir entre être un chemin ou une auberge.
Mijnheer de Voorzitter, acht jaar geleden verdedigde een toen nog jonge afgevaardigde hier in deze zaal het advies over het Verdrag van Amsterdam, dat volgens hem - zoals wij overigens al wisten - weliswaar niet perfect was, maar uiteindelijk slechts als een tussenstadium moest worden beschouwd. Net zoals hij toen deed, wil ik hier vandaag verwijzen naar Miguel de Cervantes, die aan het einde van zijn dagen, teleurgesteld in het leven, opmerkte dat een mens op bepaalde momenten moet kiezen om of weg of herberg te zijn.