Vertaling van "famille adoptive devait " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

adoption d'enfant [ famille adoptive | filiation adoptive ]
adoptie [ adoptiefouders ]

Soins médicaux ou infirmiers ou surveillance médicale d'enfants en bonne santé selon des circonstances telles que:attente d'une famille adoptive ou d'un placement | enfants trop nombreux à la maison pour pouvoir en assurer la prise en charge normale | maladie de la mère | situation socio-économique difficile de la famille
medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | socio-economische omstandigheden thuis die nadelig zijn | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | in afwachting van adoptie of plaatsing in pleeggezin | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | ziekte van moeder | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | kindertal thuis maakt normale zorg onmogelijk of beïnvloedt deze ongunstig

Définition: Séjour dans une famille adoptive, dans un hôpital ou autres institutions, ayant entraîné un stress psychosocial, ou activité tenant l'enfant éloigné contre son gré de son foyer pendant une période prolongée.
plaatsing in een pleeggezin of een kliniek of andere instelling, met als gevolg psychosociale spanning, of gedwongen deelname aan een activiteit ver van huis voor langere tijd.

famille adoptive
adoptiegezin

famille adoptive
adoptieve familie

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ces articles stipulaient que le congé d'adoption devait commencer dans les deux mois suivant l'accueil proprement dit de l'enfant au sein de la famille du travailleur dans le cadre d'une adoption.
Die artikelen bepalen dat het adoptieverlof een aanvang moet nemen binnen twee maanden volgend op het daadwerkelijke onthaal van het kind in het gezin van de werknemer in het kader van een adoptie.

Les Commissions de la Justice de la Chambre et du Sénat au cours des travaux en commissions de la loi du 21 mars 1969, ont en effet estimé ce principe préférable au motif que la famille adoptive devait être assimilée à la famille légitime dans toute la mesure du possible; des raisons pratiques pouvant justifier cependant le maintien du nom de l'adopté suivi de celui de l'adoptant (voy. rapport fait au nom de la Commission de la Justice par Mme De Riemaecker-Legot, session 1961-1962, Doc. 436/2, p. 24, du 26 janvier 1965).
Blijkens de parlementaire voorbereiding van de wet van 21 maart 1969 gaven de Commissies voor de Justitie van Kamer en Senaat immers de voorkeur aan dit beginsel omdat het adopterende gezin zoveel mogelijk moet worden gelijkgesteld met het wettige gezin; om praktische redenen echter kan het behoud van de naam van de geadopteerde, gevolgd door die van de adoptant, gerechtvaardigd zijn (zie het verslag namens de Commissie voor de Justitie uitgebracht door Mevr. De Riemaecker-Legot, Stuk nr. 436/2, (1961-1962), blz. 24, van 26 januari 1965).

Selon les travaux préparatoires de cette loi, les « mentalités à propos du viol et de l'attitude à adopter à l'égard des victimes » avaient évolué en ce sens que le délit devait désormais être considéré « comme une atteinte à l'intégrité de la personne humaine et non plus seulement comme une offense à l'ordre des familles et à la moralité publique » (Doc. parl., Chambre, 1988-1989, n° 702/4, p. 2).
Volgens de parlementaire voorbereiding van die wet waren de « maatschappelijke opvattingen over verkrachting en de houding tegenover het slachtoffer » gewijzigd, in die zin dat het misdrijf voortaan diende te worden beschouwd « als een aantasting van de integriteit van de menselijke persoon en niet langer alleen als een vergrijp tegen de familiale orde en de openbare zedelijkheid » (Parl. St., Kamer, 1988-1989, nr. 702/4, p. 2).

Cependant, la Commission a estimé que ce troisième rapport se devait de rendre compte de deux évolutions significatives en matière de citoyenneté: la proclamation de la Charte des droits fondamentaux (au Conseil européen de Nice de décembre 2000) et l'adoption par la Commission de la proposition de directive [3] relative au droit des citoyens de l'Union et des membres de leur famille de circuler et de séjourner librement sur le territoire des États membres (la « refonte » du droit de séjour).
De Commissie vond echter dat zij in dit derde verslag niet voorbij kon gaan aan twee belangrijke ontwikkelingen op het gebied van het burgerschap: de afkondiging van het Handvest van de grondrechten (op de Europese Raad van Nice in december 2000) en de goedkeuring door de Commissie van het voorstel voor een richtlijn [3] betreffende het recht van de burgers van de Unie en hun familieleden zich op het grondgebied van de lidstaten vrij te bewegen en er vrij te verblijven (de herziening van het verblijfsrecht).