Une tarification adéquate, conforme à la DCE, basée sur une mesure de la consommation et sur la récupération des coûts, conduirait à une utilisation rationnelle de l’eau, à une réduction de la consommation inutile, favoriserait le choix de cultures ou de systèmes agricoles qui réduisent les coûts de production et améliorent l’équilibre économique des exploitations agricoles et permettrait de lever des fonds pour garantir la viabilité à long terme des investissements dans les infrastructures et éviter les gaspillages dus à des fuites[41].
Het aanhouden van waterprijzen die in overeenstemming zijn met de kaderrichtlijn water en daarnaast gebaseerd zijn op bemetering en kostenterugwinning zou leiden tot een doelmatiger gebruik van water, doordat onnodig verbruik wordt beperkt, de keuze voor bepaalde gewassen of landbouwtechnieken die de productiekosten drukken en het economisch evenwicht van landbouwbedrijven verbeteren wordt aangemoedigd en de nodige financiële middelen worden aangeboord om de duurzaamheid van infrastructuurinvesteringen op de lange termijn te waarborgen en verspilling als gevolg van lekkage tegen te gaan[41].