Si l’on ajoute que moins de 20% des déchets font l’objet d’un recyclage, que la moitié des matériaux en fin de vie n’est pas transformée et finit éparpillée dans la nature et qu’en outre, la multiplication des incinérateurs et décharges dangereuses pour l’environnement et la santé n’est pas une politique tenable, c’est toute la philosophie de la gestion des déchets qui doit être repensée, et cela, autour de 3 axes forts: l’écoconception comme priorité de la politique de prévention des déchets dès lors que 80% de l’impact environnemental se fait au moment de la fabrication et du traitement du produit; la
mise en place d’une fiscalité verte dissuasive et défavo ...[+++]rable au suremballage et aux produits énergivores; la fermeture des 10 000 décharges illicites présentes sur le territoire européen ou leur mise en conformité à la directive européenne de 2001 sur la mise en décharge.Als we hieraan toevoegen dat bij minder dan twintig procent van de afvalstoffen recycling plaatsvindt, dat de helft van de materialen waarvan de levenscyclus afloopt niet wordt getransformeerd en verspreid in de natuur eindigt, en dat de toename van vuilverbranders en stortplaatsen die gevaarlijk zijn voor het milieu en de gezondheid bovendien een onhoudbaar beleid oplevert, dan dient de hele filosofie van het afvalbeheer te worden heroverwogen. Bij deze heroverweging moet worden uitgegaan van drie hoofdlijnen: ecologisch ontwerpen als prioriteit van het afvalpreventiebeleid, aangezien 80 procent van de milieueffecten ontstaat op het moment van de fabricage en verwerking van het product; de invoering van
een groene belasting ...[+++] die moet afschrikken en die oververpakking en energieverslindende producten tegengaat; sluiting van de 10 000 illegale stortplaatsen die zich op het Europese grondgebied bevinden of conformering van deze stortplaatsen aan de Europese richtlijn betreffende het storten van afvalstoffen uit 2001.
