Trois raisons peuvent être avancées : 1) l’Union européenne n’est pas l’unique partenaire historique, d’autres acteurs régionaux et internationaux y sont fortement présents et influents 2) un fort sentiment national ne favorise pas la coopération qui est vite assimilée à de l’ingérence 3) le caractère du régime militaire transitoire qui, outre la difficulté à rompre avec certains pratiques du passé, n’a pas de réelle légitimité, ni en Égypte, ni au sein de la communauté internationale.
Drie redenen kunnen hiervoor naar voren worden gebracht: 1) de Europese Unie is niet de enige historische partner, andere regionale en internationale partners zijn er sterk aanwezig en invloed
rijk; 2) een sterk nationaal gevoel is niet bevorderlijk voor de sa
menwerking die snel wordt gelijkgesteld met inmenging en 3) de aard van het militair overgangsregime dat, afgezien van de moeilijkheid om te breken met bepaalde praktijken uit het v
erleden, geen echte legitimiteit bezit, ni ...[+++]et in Egypte en niet bij de internationale gemeenschap.