Traduction de «fraude fiscale doit viser » (Français → Néerlandais) :

La récolte de ces données et leur transmission s'inscrivent dans le cadre de l'objectif de la loi qui doit permettre de mettre en oeuvre l'échange automatique de renseignements financiers entre la Belgique et un Etat partenaire afin de lutter contre la fraude fiscale internationale et l'évasion fiscale.
De inzameling van die gegevens en de mededeling ervan passen in het kader van het doel van de wet dat moet toelaten de automatische uitwisseling van financiële gegevens tussen België en een partnerstaat uit te voeren teneinde internationale fiscale fraude en belastingontwijking te bestrijden.

La disposition fait donc naître une différence de traitement entre deux catégories de contribuables, en ce que, dans le régime de la TVA, l'administration fiscale ne doit notifier les indices de fraude fiscale au contribuable qu'avant la réclamation de la taxe, au cours du délai de prescription supplémentaire (article 84ter du Code de la TVA), alors que, dans le régime des impôts sur les revenus, les indices de fraude fiscale pour la période considérée doivent être notifiés au contribuable avant chaque investigation effectuée pendant le délai d'investigation supplémentaire (article 333, alinéa 3, du CIR 1992).
De in het geding zijnde bepaling leidt aldus tot een verschil in behandeling van twee categorieën van belastingplichtigen doordat in het btw-stelsel de fiscale administratie de kennisgeving van de vermoedens van belastingontduiking aan de belastingplichtige pas vóór de vordering van de belasting tijdens de aanvullende verjaringstermijn dient te verrichten (artikel 84ter van het WBTW) terwijl in het stelsel van de inkomstenbelastingen de kennisgeving van aanwijzingen inzake belastingontduiking voor het bedoelde tijdperk aan de belastingplichtige vóór elk onderzoek in de aanvullende onderzoekstermijn dient te worden verricht (artikel 333, derde lid, van het WIB 1992).

« L'article 84ter du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, interprété en ce sens que l'administration fiscale ne doit notifier les indices de fraude fiscale préalablement au recouvrement de la taxe qu'au cours du délai complémentaire de quatre ans, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il établit une distinction injustifiée entre les redevables qui font l'objet d'une enquête relative aux mêmes opérations imposables, l'un faisant l'objet d'une enquête effectuée par l'administration en charge de l'impôt sur les revenus et l'autre faisant l'objet d'une enquête dans laquelle est impliquée l'administration en charge de la taxe sur la valeur ajoutée ?
« Schendt artikel 84ter van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, aldus geïnterpreteerd dat de fiscale administratie de kennisgeving van de vermoedens van belastingontduiking slechts dient te verrichten voorafgaandelijk aan de vordering van de belasting in de aanvullende termijn van vier jaar, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het een onverantwoord onderscheid creëert tussen belastingplichtigen die zich het voorwerp weten van een onderzoek naar dezelfde belastbare handelingen, waarbij de ene het voorwerp is van een onderzoek door de administratie bevoegd voor de inkomstenbelasting, en de andere het voorwerp is van een onderzoek waarbij de administratie bevoegd voor de belasting over de toegevoegde waarde betrokken is ?

La Cour a considéré que la cour d’appel a méconnu la notion légale 'd’indices de fraude fiscale' en considérant notamment qu’un déficit indiciaire ne peut constituer un indice de fraude fiscale parce qu’il pourrait s’agir de revenus qui ne devaient pas être déclarés alors que le délai d’ instruction supplémentaire doit précisément permettre d’examiner cela.
Het Hof oordeelde dat het hof van beroep het wettelijk begrip 'aanwijzingen van belastingontduiking' miskend heeft, onder meer door te oordelen dat een indiciair tekort geen aanwijzing van belastingontduiking kan zijn, omdat het mogelijk kan gaan om inkomsten die niet dienden te worden aangegeven, terwijl de bijkomende onderzoekstermijn precies moet toelaten dit laatste te onderzoeken.

Le rapport annuel doit comporter au moins : 1° l'ampleur et l'évolution de l'économie informelle dans son ensemble, et ventilée par région et par secteur; 2° le produit direct et indirect, et l'impact de la lutte contre la fraude fiscale et sociale; 3° l'évaluation du rendement des investissements dans la lutte contre la fraude.
Het jaarlijks rapport omvat minstens : 1° de omvang en evolutie van de informele economie in zijn geheel en opgesplitst per regio en per sector; 2° de directe en indirecte opbrengst en de impact van fiscale en sociale fraudebestrijding; 3° de evaluatie van het rendement van de investeringen in fraudebestrijding.

L'exposé des motifs relatif aux dispositions attaquées qui modifient la loi du 11 janvier 1993 mentionne : « L'article 2 a pour objectif de modifier l'article 5 § 3 et l'article 28 de la loi afin de viser la fraude fiscale grave, organisée ou non. Jusqu'à présent est seul visé le blanchiment provenant de la fraude fiscale qualifiée de grave et organisée mettant en oeuvre des mécanismes complexes ou des procédés à dimension internationale. Premièrement, la modification proposée a pour objectif de mettre la définition de la fraude fiscale telle qu'appliquée par la loi, en conformité avec les nouvelles recommandations du GAFI. Depuis leur révision en février 2012, celles-ci englobent les infractions fiscales pénales (constituant la traduction de la version anglaise " serious tax crime" ). Chaque pays peut décider, conformément à son droit interne, comment il définit ces infractions et la nature de tout élément particulier qui en fait des infractions graves. De cette manière les actuelles recommandations du GAFI sont à la fois plus précises et contribuent à une meilleure coordination entre les autorités fiscales des différents pays. La nouvelle définition permettra en outre de lutter plus efficacement contre le blanchiment de capitaux provenant de la fraude fiscale dans la mesure où la Cellule de Traitement des Informations Financières pourra, une fois cette modification adoptée, s'attaquer également au blanchiment de capitaux provenant de la fraude fiscale grave, qui ne présente aucun degré d'organisation, mais qui en raison par exemple de l'importance des montants fraudés, peut être qualifiée de grave » (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2763/001, pp. 4-5).
De memorie van toelichting bij de bestreden bepalingen die de wet van 11 januari 1993 wijzigen, vermeldt : « Artikel 2 strekt tot wijziging van artikel 5 § 3 en artikel 28 van de wet met betrekking tot ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd. Tot nu toe had dit enkel betrekking op witwassen voortkomend uit ernstige en georganiseerde fiscale fraude waarbij bijzonder ingewikkelde mechanismen of procedés van internationale omvang worden aangewend. De voorgestelde wijziging is ten eerste bedoeld om de definitie van fiscale fraude, zoals toegepast door de wet, in overeenstemming te brengen met de nieuwe aanbevelingen van de FATF. Sinds de herziening in februari 2012 omvatten deze ook strafrechtelijke fiscale misdrijven (de vertaling van ' serious tax crime ' in het Engels). Elk land kan, overeenkomstig het nationale recht, beslissen hoe deze misdrijven worden gedefinieerd en welke specifieke elementen ze tot ernstige misdrijven omvormen. Zo zijn de huidige aanbevelingen van de FATF specifieker en dragen ze tevens bij tot een betere coördinatie tussen de belastingdiensten van verschillende landen. Dankzij deze nieuwe definitie kan het witwassen van geld voortkomend uit fiscale fraude daarenboven doeltreffender worden bestreden. De Cel voor Financiële Informatieverwerking zal na de goedkeuring van deze wijziging ook het witwassen van geld voortkomend uit ernstige fiscale fraude kunnen aanpakken die helemaal niet georganiseerd is maar die bijvoorbeeld door de grote bedragen van de fraude als ernstig kan worden beschouwd » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2763/001, pp. 4-5).

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 21 avril 2015 en cause de Mesut Turan, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 avril 2015, le Tribunal de première instance d'Eupen a posé les questions préjudicielles suivantes : « 1) L'article 1 , 4°, combiné avec les articles 1 , 8°, 1 , 9°, et 15, § 3, du Code de la nationalité belge, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution et établit-il une inégalité de traitement entre les candidats à l'attribution de la nationalité belge en ce que la fraude sociale est définie de manière générale comme infraction à la législation sociale et que, pour la fraude fiscale, l'infraction doit être commise dans une intention frauduleuse ou à dessein de nuire ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 21 april 2015 in zake Mesut Turan, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 april 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg te Eupen de volgende prejudiciële vragen gesteld : « 1) Schendt artikel 1, 4°, in samenhang gelezen met de artikelen 1, 8°, 1, 9°, en 15, § 3, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en houdt dit een ongelijke behandeling in van de kandidaten voor toekenning van de Belgische nationaliteit, doordat de sociale fraude op algemene wijze als inbreuk op de sociale wetgeving wordt gedefinieerd en voor de fiscale fraude de inbreuk moet worden begaan met bedrieglijk opzet of met het oogmerk om te schaden ?

De même, la CE doit être solidement représentée dans les organismes internationaux, au sein desquels elle doit parler d’une seule voix dans des dossiers comme la lutte contre la fraude commerciale et la criminalité d’entreprise, le blanchiment de capitaux, le financement du terrorisme, la fraude fiscale, la corruption et autres pratiques illicites.
Ook dient de EG sterk vertegenwoordigd te zijn in internationale instanties, waar zij met één stem dient te spreken in aangelegenheden zoals de strijd tegen zakelijke en commerciële fraude, het witwassen van geld, terrorismefinanciering, belastingontwijking, corruptie en andere malafide praktijken.

d) la fraude fiscale en tant que phénomène social oblige les pouvoirs publics à mettre en oeuvre et à rétribuer une administration complexe en vue d'exercer un contrôle sur l'application de la loi; globalement, le coût financier du contrôle doit être repris parmi les effets de la fraude fiscale.
d) de fiscale fraude als sociaal verschijnsel verplicht de overheid tot het inrichten en bezoldigen van een complex bestuur om controle over de toepassing van de wet uit te oefenen; in hun geheel gezien moeten de financiële kosten van de controle onder de gevolgen van de fiscale fraude worden opgenomen.

Selon une déclaration annexée à la décision, le Conseil « convient que la mention de la fraude parmi les formes graves de criminalité visées à l'annexe de la convention Europol doit tenir compte de la compétence de l'OLAF (...) en matière de fraude fiscale et de fraude douanière et déboucher sur la négociation d'un accord entre Europol et la Commission ».
In een verklaring die in een bijlage bij het besluit is opgenomen erkent de Raad "dat bij de vermelding van fraude bij de in de bijlage van de Europol-overeenkomst bedoelde ernstige vormen van criminaliteit rekening dient te worden gehouden met de bevoegdheid van het OLAF [...] op het gebied van belasting- en douanefraude en deze vermelding dient te leiden tot besprekingen over een overeenkomst tussen Europol en de Commissie".