Vertaling van "garantie quie devrait rester " (Frans → Nederlands) :

158. fait observer que la création d'un espace de justice européen basé sur la reconnaissance réciproque et les garanties juridiques et harmonisant ainsi les différents systèmes judiciaires des États membres, en particulier en matière pénale, devrait rester l'une des principales priorités des institutions européennes dans le cadre de l'agenda de l'Union en matière de justice pour 2020; estime que l'application effective de la charte et de la législation secondaire européenne en matière de droits fondamentaux est essentielle pour assurer la confiance des citoyens dans le bon fonctionnement de l'espace de justice européen;
158. wijst erop dat de ontwikkeling van een Europese rechtsruimte die is gebaseerd op wederzijdse erkenning en juridische waarborgen en die de verschillende rechtsstelsels in de lidstaten op elkaar afstemt, met name op het gebied van strafrecht, een van de voornaamste prioriteiten van de Europese instellingen op de agenda voor justitie van de EU voor 2020 moet blijven; is van mening dat de bevordering van de effectieve en voorbeeldige toepassing van het Handvest en de secundaire EU-wetgeving inzake de grondrechten cruciaal is voor het vertrouwen van de burgers in de goede werking van de Europese rechtsruimte;

46. rappelle que la faculté de remunicipaliser les services liés à l'eau devrait rester garantie sans restriction à l'avenir et que ces services peuvent être maintenus sous gestion locale si les autorités publiques compétentes en font le choix; rappelle que l'eau est un droit humain fondamental qui doit être accessible et abordable pour tous; souligne que les États membres ont le devoir de garantir l'accès de tous à l'eau, quel que soit l'opérateur, tout en veillant à ce que les opérateurs fournissent une eau potable sûre et un assainissement amélioré;
46. herinnert eraan dat de optie om waterdiensten opnieuw onder gemeentelijk beheer te brengen ook in de toekomst zonder enige beperking geboden moet worden, en dat deze diensten onder lokaal beheer kunnen blijven indien de bevoegde overheidsinstanties hiervoor kiezen; herinnert eraan dat water een elementair mensenrecht is en voor eenieder toegankelijk en betaalbaar moet zijn; wijst erop dat de lidstaten verplicht zijn ervoor te zorgen dat eenieder van water verzekerd is, ongeacht de aanbieder, waarbij zij er ook op moeten toezien dat de aanbieders voorzien in veilig drinkwater en verbeterde sanitaire voorzieningen;

156. fait observer que la création d'un espace de justice européen basé sur la reconnaissance réciproque et les garanties juridiques et harmonisant ainsi les différents systèmes judiciaires des États membres, en particulier en matière pénale, devrait rester l'une des principales priorités des institutions européennes dans le cadre de l'agenda de l'Union en matière de justice pour 2020; estime que l'application effective de la charte et de la législation secondaire européenne en matière de droits fondamentaux est essentielle pour assurer la confiance des citoyens dans le bon fonctionnement de l'espace de justice européen;
156. wijst erop dat de ontwikkeling van een Europese rechtsruimte die is gebaseerd op wederzijdse erkenning en juridische waarborgen en die de verschillende rechtsstelsels in de lidstaten op elkaar afstemt, met name op het gebied van strafrecht, een van de voornaamste prioriteiten van de Europese instellingen op de agenda voor justitie van de EU voor 2020 moet blijven; is van mening dat de bevordering van de effectieve en voorbeeldige toepassing van het Handvest en de secundaire EU-wetgeving inzake de grondrechten cruciaal is voor het vertrouwen van de burgers in de goede werking van de Europese rechtsruimte;

46. constate la tendance croissante à la remunicipalisation des services liés à l'eau dans plusieurs États membres, notamment en France et en Allemagne; rappelle que la faculté de remunicipaliser les services liés à l'eau devrait rester garantie sans restriction à l'avenir et que ces services peuvent être maintenus sous gestion locale si les autorités publiques compétentes en font le choix; rappelle que l'eau est un droit humain fondamental qui doit être accessible et abordable pour tous; souligne que les États membres ont le devoir de garantir l'accès de tous à l'eau, quel que soit l'opérateur, tout en veillant à ce que les opérateurs fournissent une eau potable sûre et un assainissement amélioré;
46. wijst op de groeiende tendens in diverse lidstaten, met inbegrip van Frankrijk en Duitsland, om deze diensten weer onder gemeentelijk beheer te brengen; herinnert eraan dat de optie om waterdiensten opnieuw onder gemeentelijk beheer te brengen ook in de toekomst zonder enige beperking geboden moet worden, en dat deze diensten onder lokaal beheer kunnen blijven indien de bevoegde overheidsinstanties hiervoor kiezen; herinnert eraan dat water een elementair mensenrecht is en voor eenieder toegankelijk en betaalbaar moet zijn; wijst erop dat de lidstaten verplicht zijn ervoor te zorgen dat eenieder van water verzekerd is, ongeacht de aanbieder, waarbij zij er ook op moeten toezien dat de aanbieders voorzien in veilig drinkwater en verbeterde sanitaire voorzieningen;

En outre, si le montant total de la garantie quie devrait rester acquise est inférieur ou égal à 100 EUR pour un certificat déterminé, l'État membre libère intégralement la garantie.
Bovendien geeft de lidstaat de volledige zekerheid vrij indien voor een certificaat het totale bedrag van de zekerheid dat zou zijn verbeurd, 100 EUR of minder bedraagt.

19. souligne que le cofinancement ainsi que les règles n+2 et n+3 doivent être maintenus, avec un élargissement possible de la flexibilité pour des situations exceptionnelles auxquelles on peut s'attendre au cours de la prochaine période de programmation; estime que le niveau de cofinancement pour la prochaine période de programmation devrait rester globalement similaire à celui de la période actuelle; demande que même si une certaine flexibilité devrait être garantie dans l'utilisation des ressources, les ressources dégagées en application des règles susmentionnées devraient rester dans le budget consacré à la cohésion et non pas être reversées aux États membres;
19. wijst erop dat de gezamenlijke financiering en de regels n+2 resp. n+3 moeten worden gehandhaafd, en dat eventueel de soepelheid kan worden opgevoerd met het oog op buitengewone omstandigheden die zich in de loop van de komende programmaperiode naar verwachting zullen voordoen; is van mening dat het medefinancieringsniveau van de komende programmaperiode over het geheel genomen ongeveer even hoog moet zijn als dat van de huidige periode; wijst er andermaal met nadruk op dat een zekere mate van soepelheid in het gebruik van middelen gewaarborgd dient te zijn, maar dat uit hoofde van bovenstaande regeling niet toegewezen middelen in de cohesiebegroting moeten blijven en niet moeten worden teruggestort naar de lidstaten;

jusqu’à la levée de la garantie sur les dépôts des particuliers, BankCo devrait rester en dehors des tableaux des meilleures offres de comptes d’épargne sur Moneyfacts.
in afwachting dat de garantie voor retaildeposito’s wordt ingetrokken, dient BankCo niet voor te komen in de top vijf voor spaarrekeningen van Moneyfacts „beste koop”-tabellen.

1. Lorsque les effets d'une opération de mise en libre pratique ont été annulés et que la garantie relative au certificat utilisé lors de l'importation des produits devrait rester acquise en vertu de l'article 45, cette garantie est libérée sur demande des intéressés lorsque les conditions énumérées au paragraphe 2 du présent article ont été respectées.
1. Indien de gevolgen van het in het vrije verkeer brengen teniet zijn gedaan en de zekerheid voor het bij de invoer van de producten gebruikte certificaat overeenkomstig artikel 45 zou moeten worden verbeurd, wordt deze zekerheid op verzoek van de belanghebbenden vrijgegeven als aan de in lid 2 van dit artikel genoemde voorwaarden is voldaan.

1. Lorsque la réimportation des produits dans le cadre du régime dit «des retours» est suivie d'une exportation de produits équivalents relevant de la même sous-position de la nomenclature combinée et que la garantie relative au certificat utilisé lors de l'exportation des produits qui ont été réimportés devrait rester acquise en vertu de l'article 43, cette garantie est libérée sur demande des intéressés.
1. Indien de wederinvoer van de producten in het kader van de regeling voor terugkerende goederen wordt gevolgd door uitvoer van equivalente producten van dezelfde onderverdeling van de gecombineerde nomenclatuur en de zekerheid voor het certificaat dat is gebruikt bij de uitvoer van de producten die opnieuw zijn ingevoerd, overeenkomstig artikel 43 zou moeten worden verbeurd, wordt deze zekerheid op verzoek van de belanghebbenden vrijgegeven.

A l'observation figurant dans les conclusions des juges-rapporteurs selon laquelle le requérant ne démontre pas qu'il se trouve dans une situation juridique susceptible d'être affectée directement par la mesure entreprise, qui contient des règles relatives au fonctionnement du ministère public, le requérant oppose dans son mémoire justificatif qu'il devrait indiquer « , pour justifier pleinement son intérêt au recours qu'il introduit, quelles infractions, quels crimes, délits et contraventions, pour lesquels la prescription n'est pas encore intervenue, il a commis; que le requérant invoque le Pacte international relatif aux droits civils et politiques, fait à New York le 19 décembre 1966 [.] et en particulier l'article 14, 3°, g, qui dispose : ' Toute personne accusée d'une infraction pénale a droit, en pleine égalité, au moins aux garanties suivantes : [.] à ne pas être forcée de témoigner contre elle-même ou de s'avouer coupable '; que le président de la Commission Dutroux a, avant chaque audition, donné lecture de cette disposition aux témoins qui devaient prêter serment; que cette disposition a donc manifestement une portée générale et doit être interprétée comme une codification de la règle ' nemo tenetur edere contra se ', qui est analogue au Cinquième Amendement américain; que la disposition entreprise peut avoir pour effet que soient édictées des directives ministérielles ayant pour résultat que le requérant, qui n'a pourtant jamais volé un franc à qui que ce soit, serait poursuivi, alors que les auteurs d'infractions aux conséquences graves pourraient rester impunis ».
Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».