Bref, l'exclusion devient multiforme, c'est un fait certain, et omniprésente. Elle est la honte de notre régime, qui devient alors la démocratie de notre mécontentement, à savoir un processus d'exclusion, de désaffection, de stigmatisation et de disqualification sociale sans égal dans le temps et l'espace.
Dat is een nieuw gegeven dat aan de voornoemde factoren moet worden toegevoegd. Om kort te gaan, het is onmiskenbaar dat de uitsluiting vele gezichten heeft, maar één ding is zeker, zij is alomtegenwoordig en bezoedelt tot onze schaamte de doelstellingen van ons regime dat als democratie van ons aller ongenoegen wordt gedefinieerd. Het wordt immers gekenmerkt door een toenemende uitsluiting, gebrek aan engagement, stigmatisering en maatschappelijk diskrediet zonder weerga in tijd en ruimte.
