Traduction de «incapacité de réclamer » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Symptômes physiques compatibles avec - et initialement dus à - un trouble, une maladie ou une incapacité physique, mais amplifiés ou entretenus par l'état psychique du patient. Le sujet réagit habituellement par un sentiment de détresse à la douleur ou à l'incapacité et redoute, parfois à juste titre, une persistance ou une aggravation de son incapacité ou de sa douleur. | Névrose de compensation
Omschrijving: Lichamelijke symptomen passend bij en oorspronkelijk veroorzaakt door een vastgestelde lichamelijke stoornis, ziekte of beperking worden overdreven of blijven voortduren ten gevolge van de psychische toestand van de patiënt. De betrokkene is meestal verontrust door zijn lichamelijk-veroorzaakte pijn of beperkingen en wordt dikwijls in beslag genomen door zorgen, die gerechtvaardigd kunnen zijn, over de mogelijkheid van langdurige of toenemende beperking of pijn. | Neventerm: | compensatieneurose

incapacité | incapacité de droit | incapacité légale
handelingsonbekwaamheid | onbekwaamheid | wettelijke onbekwaamheid

incapacité | incapacité civile | incapacité de contracter
onbekwaamheid om verbintenissen aan te gaan

gérer les réclamations de la clientèle | répondre aux plaintes des clients | gérer les réclamations des clients | répondre aux réclamations de la clientèle
klachtenbehandelingsgesprekken voeren | omgaan met klachten van klanten | klachten van klanten afhandelen | op de klantenservice werken

Loi relative à l'assurance contre l'incapacité de travail | Loi sur l'incapacité de travail
Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering | WAO [Abbr.]

incapacité de travail avec indemnité pour incapacité de travail en application de l'article 54 de la loi sur les accidents de travail
arbeidsongeschiktheid met arbeidsongevallenvergoeding in toepassing van artikel 54 van de Arbeidsongevallenwet

Production intentionnelle ou simulation de symptômes ou d'une incapacité, soit physique soit psychologique [trouble factice]
opzettelijk veroorzaken of voorwenden van lichamelijke of psychische symptomen of beperkingen [nagebootste stoornis]

Définition: Troubles de l'humeur persistants et habituellement fluctuants, dans lesquels la plupart des épisodes individuels ne sont pas suffisamment sévères pour justifier un diagnostic d'épisode hypomaniaque ou d'épisode dépressif léger. Toutefois, étant donné qu'ils persistent pendant des années et parfois pendant la plus grande partie de la vie adulte du sujet, ils entraînent une souffrance et une incapacité considérables. Dans certains cas, des épisodes maniaques ou dépressifs récurrents ou isolés peuvent se surajouter à un état affectif persistant.
Omschrijving: Aanhoudende en doorgaans-fluctuerende stoornissen van de stemming waarbij de meeste afzonderlijke-episoden niet ernstig genoeg zijn om beschrijving als hypomane of licht depressieve episoden te rechtvaardigen. Omdat zij vele jaren en soms het grootste deel van het volwassen leven van de betrokkene duren, betekenen zij aanzienlijk leed en invaliditeit. In enkele gevallen kunnen recidiverende of eenmalige manische- of depressieve-episoden optreden gesuperponeerd op een persisterende affectieve stoornis.

assurer le suivi des rapports de réclamation
klachten opvolgen

gérer des réclamations
klachten behandelen | omgaan met klachten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

3. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré, victime d'un sinistre dont un tiers est responsable, ne peut pas réclamer ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'une chance, alors que l'assuré lui-même, qui a reçu des prestations de la part de l'organisme d'assurance maladie par suite de son incapacité de travail, ce qui implique que l'organisme d'assurance maladie est légalement subrogé dans les droits de l'assuré à concurrence du montant des prestations, peut recevoir une indemnité, définie comme une indemnité pour la perte d'une chance, lorsque tant les prestations versées par l'organisme d'assurance maladie que l'indemnité qui doit être octroyée à l'assuré sont calculées sur la base de la perte réelle de revenus de la victime ?
3. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en de verzekerde zelf, die van de ziekteverzekeringsinstelling als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid uitkeringen heeft ontvangen waardoor de ziekteverzekeringsinstelling ten belope van het bedrag van de uitkeringen wettelijk in de rechten van de verzekerde is gesubrogeerd, wel een vergoeding kan ontvangen, omschreven als een vergoeding voor een verlies van een kans, wanneer zowel de door de ziekteverzekeringsinstelling gedane uitkeringen als de aan de verzekerde toe te kennen vergoeding berekend worden op basis van het werkelijk inkomstenverlies van het slachtoffer ?

Si le recours est rejeté, l'intéressé risque d'être privé de l'allocation d'incapacité de travail ainsi que de l'allocation de chômage et le remboursement des allocations indûment perçues pourra en outre lui être réclamé.
Wanneer het beroep wordt verworpen, loopt de betrokkene het risico om zowel voor een uitkering arbeidsongeschiktheid als voor een uitkering werkloosheid te worden uitgesloten en bovendien te worden veroordeeld om onterecht verkregen uitkeringen terug te betalen.

3. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré, victime d'un sinistre dont un tiers est responsable, ne peut pas réclamer ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'opportunité, alors que l'assuré lui-même, qui a reçu des prestations de la part de l'organisme d'assurance maladie par suite de son incapacité de travail, ce qui implique que l'organisme d'assurance maladie est légalement subrogé dans les droits de l'assuré à concurrence du montant des prestations, peut recevoir une indemnité, définie comme une indemnité pour la perte d'une opportunité, lorsque tant les prestations versées par l'organisme d'assurance maladie que l'indemnité qui doit être octroyée à l'assuré sont calculées sur la base de la perte réelle de revenus de la victime ?
3. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en de verzekerde zelf, die van de ziekteverzekeringsinstelling als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid uitkeringen heeft ontvangen waardoor de ziekteverzekeringsinstelling ten belope van het bedrag van de uitkeringen wettelijk in de rechten van de verzekerde is gesubrogeerd, wel een vergoeding kan ontvangen, omschreven als een vergoeding voor een verlies van een kans, wanneer zowel de door de ziekteverzekeringsinstelling gedane uitkeringen als de aan de verzekerde toe te kennen vergoeding berekend worden op basis van het werkelijk inkomstenverlies van het slachtoffer ?

45. fait remarquer que le cadre juridique du Kosovo jette les bases de l'institutionnalisation de l'égalité entre hommes et femmes et de la mise en œuvre de la résolution 1325 (2000) du Conseil de sécurité des Nations unies sur les femmes, la paix et la sécurité; souligne néanmoins que les normes sociales, la tradition, les mauvaises conditions économiques et la faiblesse des institutions, notamment de l'appareil judiciaire, permettent la subsistance d'exceptions systématiques à l'application de la législation existante, comme en témoignent l'accès limité des femmes à la propriété, leur réticence à faire valoir leurs droits successoraux et leur incapacité de réclamer la garde de leurs enfants; observe d'ailleurs que la protection insuffisante des femmes contre les violences familiales, leur manque d'accès à la justice en cas de crimes commis, l'inégalité d'accès à l'éducation pour les jeunes filles, l'inégalité économique entre les femmes et les hommes et la permanence dans la sous-représentation des femmes à tous les niveaux de la prise de décisions en politique montrent aussi que la résolution 1325 est loin d'être respectée; à cet égard, invite les autorités du Kosovo à faire tous les efforts nécessaires pour mettre en œuvre cette résolution;
45. wijst erop dat het wettelijk kader van Kosovo een grondslag legt voor de institutionalisering van gendergelijkheid en de uitvoering van Resolutie 1325 van de VN-Veiligheidsraad over „Vrouwen, vrede en veiligheid”; onderstreept evenwel dat sociale normen, traditie, slechte economische omstandigheden en zwakke instellingen - in het bijzonder het rechtsstelsel - ertoe leiden dat de bestaande wetgeving nog altijd bij tijd en wijle wordt genegeerd, hetgeen blijkt uit de gebrekkige toegang van vrouwen tot eigendom, uit het feit dat vrouwen nog altijd aarzelen bij het claimen van erfrechten en uit het feit dat het voor vrouwen niet mogelijk is de voogdij over hun kinderen te krijgen; merkt op dat de tekortschietende bescherming van vrouwen tegen huiselijk geweld, hun gebrekkige toegang tot rechtbanken, de ongelijke toegang van meisjes tot onderwijs, de economische ongelijkheid tussen vrouwen en mannen, en de voortdurende ondervertegenwoordiging van vrouwen in het politieke besluitvormingsproces op alle niveaus er ook van getuigen dat Resolutie 1325 in onvoldoende mate wordt nageleefd; verzoekt de Kosovaarse autoriteiten in dit verband hun uiterste best te doen om deze resolutie uit te voeren;

41. fait remarquer que le cadre juridique du Kosovo jette les bases de l'institutionnalisation de l'égalité entre hommes et femmes et de la mise en œuvre de la résolution 1325 (2000) du Conseil de sécurité des Nations unies sur les femmes, la paix et la sécurité; souligne néanmoins que les normes sociales, la tradition, les mauvaises conditions économiques et la faiblesse des institutions, notamment de l'appareil judiciaire, permettent la subsistance d'exceptions systématiques à l'application de la législation existante, comme en témoignent l'accès limité des femmes à la propriété, leur réticence à faire valoir leurs droits successoraux et leur incapacité de réclamer la garde de leurs enfants; observe d'ailleurs que la protection insuffisante des femmes contre les violences familiales, leur manque d'accès à la justice en cas de crimes commis, l'inégalité d'accès à l'éducation pour les jeunes filles, l'inégalité économique entre les femmes et les hommes et la permanence dans la sous-représentation des femmes à tous les niveaux de la prise de décisions en politique montrent aussi que la résolution 1325 est loin d'être respectée; à cet égard, invite les autorités du Kosovo à faire tous les efforts nécessaires pour mettre en œuvre cette résolution;
41. wijst erop dat het wettelijk kader van Kosovo een grondslag legt voor de institutionalisering van gendergelijkheid en de uitvoering van Resolutie 1325 van de VN-Veiligheidsraad over "Vrouwen, vrede en veiligheid"; onderstreept evenwel dat sociale normen, traditie, slechte economische omstandigheden en zwakke instellingen - in het bijzonder het rechtsstelsel - ertoe leiden dat de bestaande wetgeving nog altijd bij tijd en wijle wordt genegeerd, hetgeen blijkt uit de gebrekkige toegang van vrouwen tot eigendom, uit het feit dat vrouwen nog altijd aarzelen bij het claimen van erfrechten en uit het feit dat het voor vrouwen niet mogelijk is de voogdij over hun kinderen te krijgen; merkt op dat de tekortschietende bescherming van vrouwen tegen huiselijk geweld, hun gebrekkige toegang tot rechtbanken, de ongelijke toegang van meisjes tot onderwijs, de economische ongelijkheid tussen vrouwen en mannen, en de voortdurende ondervertegenwoordiging van vrouwen in het politieke besluitvormingsproces op alle niveaus er ook van getuigen dat Resolutie 1325 in onvoldoende mate wordt nageleefd; verzoekt de Kosovaarse autoriteiten in dit verband hun uiterste best te doen om deze resolutie uit te voeren;

Compte tenu de ce qui précède et de la nature des montants réclamés, qui ne concernent pas l'indemnité pour incapacité de travail accordée à une personne atteinte d'une maladie professionnelle mais les frais médicaux liés à une maladie professionnelle, il n'est pas sans justification raisonnable de prévoir que ces frais soient admissibles au remboursement « au plus tôt à partir du cent vingtième jour avant la date d'introduction de la demande ».
Rekening houdend met hetgeen voorafgaat en met de aard van de gevorderde bedragen, die niet de vergoeding voor arbeidsongeschiktheid uit hoofde van een beroepsziekte betreffen maar de kosten voor geneeskundige verzorging die verband houden met een beroepsziekte, is het niet zonder redelijke verantwoording te bepalen dat die kosten « ten vroegste vanaf honderdtwintig dagen vóór de datum van de indiening van de aanvraag » voor terugbetaling in aanmerking komen.

Cela aiderait les titulaires de droits à réclamer le remboursement de leurs frais lorsque les contrevenants ont dissimulé leur identité, ne sont pas "tangibles" (parce qu'ils se trouvent dans un pays tiers, par exemple) ou sont dans l'incapacité de payer.
Dat zou de houders van een recht ondersteunen bij hun pogingen om hun onkosten vergoed te krijgen ingeval de inbreukmakers hun identiteit hebben verhuld, niet tastbaar zijn (bijv. omdat ze gevestigd zijn in een derde land) of niet in staat tot betalen.

Si le destinataire ne peut pas être identifié non plus, n'est pas tangible ou est dans l'incapacité de payer, le titulaire du droit devrait pouvoir réclamer des indemnités aux intermédiaires, comme les transporteurs ou les commissionnaires (détenteurs physiques des marchandises), lorsqu'ils n'ont pas fait diligence dans le traitement des envois.
Indien het ook niet mogelijk is om de identiteit van de geadresseerde vast te stellen, deze niet tastbaar is of niet in staat tot betalen, dan moet het voor de houder van het recht mogelijk zijn om zich te laten compenseren door tussenpersonen als vervoerders en expediteurs (de fysieke houders van de goederen) indien deze onzorgvuldig hebben gehandeld bij het vervoer van de zending.

Les personnes dont la durée de l'incapacité de travail est contestée en justice ne se trouvent pas dans une situation fondamentalement différente de celle de tout demandeur qui réclame le paiement du pécule de vacances et qui doit agir en justice contre l'autorité, dans le délai légal, en vue de la reconnaissance de ses droits.
De personen van wie de duur van de arbeidsongeschiktheid in rechte wordt betwist, bevinden zich niet in een situatie die essentieel verschillend is van die van elke aanvrager die de betaling van het vakantiegeld vordert en die, binnen de wettelijke termijn, in rechte dient te treden tegen de overheid met het oog op de erkenning van zijn rechten.