La raison principale pour cela est l’abandon définitif du stalinisme par Altiero Spinelli déjà en 1937, et aussi parce qu’il a par la suite inébranlablement poursuivi l’unification de l’Europe avec idéalisme, passion, énergie et parfois des visions en avance sur son temps, que ce soit en tant que conseiller de De Gasperi, de Jean Monnet, du ministre italien des affaires étrangères Pietro Nenni, en tant que professeur et politologue en visite, membre de la Commission ou du Parlement.
Dat
doe ik vooral omdat Altiero Spinelli niet alleen al in een vroeg stadium - in 1937 - definitief met het stalinisme heeft gebroken, maar ook omdat hij daarna vol idealisme, enthousiasme, energie en vaak ook met een visie die zijn tijd ver vooruit was, vastberaden voor de eenwording van Europa heeft geijverd. Hij deed dat niet alleen in zijn hoedanigheid als adviseur van De Gasperis, van Je
an Monnet en van de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Nenni, maar ook in zijn functie als gastprofessor en politico
...[+++]loog en als lid van de Commissie en het Europees Parlement.