Un arrêté royal, délibéré en Co
nseil des ministres après concertation avec les gouvernements des régions sur la base de rapports de la Cour des comptes (1), qui, en vue d'établir la part de l'impôt des personnes physiques attribuée aux régions, détermine un facteur d'autonomie entendu comme le résultat chiffré d'une fraction dont les éléments constitutifs sont directement énoncés par la
loi spéciale du 16 janvier 1989 "relative au financement des Communautés et des Régions" n'a pas de caractère "réglementaire" au sens de l'article 3,
...[+++]§ 1, alinéa 1, des lois "sur le Conseil d'Etat", coordonnées le 12 janvier 1973.
Een koninklijk besluit dat, na overleg met de gewestregeringen en op basis van verslagen van het Rekenhof (1) vastgesteld is na overleg in de Ministerraad en waarin, met het oog op het bepalen van het gedeelte van de personenbelasting dat aan de Gewesten toegewezen wordt, een autonomiefactor vastgesteld wordt als de uitkomst van een breuk waarvan de teller en de noemer rechtstreeks vermeld worden in de bijzondere wet van 16 januari 1989 "betreffende de financiering van de Gemeenschappen en de Gewesten" is geen "reglementair" besluit in de zin van de artikel 3, § 1, eerste lid, van de wetten "op de Raad van State", gecoördineerd op 12 januari 1973.