Traduction de «justice sera donc » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Cette déclaration au procès-verbal ne relève pas du secret professionnel et sera donc rendue accessible au public
Deze verklaring voor de notulen valt niet onder de geheimhoudingsplicht en wordt voor het publiek beschikbaar gesteld

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Si besoin est, la Cour de justice sera donc en mesure de se référer à ces principes afin de compléter les droits fondamentaux protégés par la Charte.
Indien nodig kan het Hof van Justitie zich bijgevolg op deze beginselen beroepen om de door het Handvest beschermde grondrechten aan te vullen.

9. demande donc instamment, puisque la Syrie et l'Iraq ne sont pas parties à la CPI, que la situation soit déférée par le Conseil de sécurité des Nations unies en vertu de l'article 13, point b), du Statut de Rome afin que la CPI dispose de la compétence nécessaire pour enquêter sur les crimes susmentionnés et les poursuivre; demande donc au Conseil des Nations unies de renvoyer immédiatement la situation en Syrie à la CPI pour que la population syrienne ait au moins l'espoir que la justice sera rendue; soutient les appels du haut-commissaire des Nations unies aux droits de l'homme, des organisations de la société civile et d'un groupe de 58 pays à l'initiative de la Suisse pour que la situation soit déférée par le Conseil de sécurité;
9. dringt gezien het feit dat Syrië en Irak geen partij zijn bij het Strafhof aan op doorverwijzing door de VN-Veiligheidsraad op basis van artikel 13 b) van het Statuut van Rome, teneinde het Strafhof de nodige rechtsbevoegdheid te verlenen om bovengenoemde misdaden te onderzoeken en te bestraffen; verzoekt de VN-Veiligheidsraad dan ook de situatie in Syrië onverwijld door te verwijzen naar het Strafhof, zodat de Syrische bevolking tenminste rechtvaardigheid in het vooruitzicht kan worden gesteld; sluit zich aan bij de oproepen van de Hoge VN-Commissaris voor de mensenrechten, organisaties van het maatschappelijk middenveld en een groep van 58 landen onder leiding van Zwitserland om een doorverwijzing door de Veiligheidsraad;

». c. Par jugement du 30 mai 2014 en cause du ministère public contre F. V. E. et autres et du ministère public contre la SA « B». et autres, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 23 juin 2014, le Tribunal de première instance de Flandre orientale, division Termonde, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 7 de la loi du 14 janvier 2013 (portant des dispositions fiscales et autres en matière de justice), qui modifie l'article 24 du titre préliminaire du Code de procédure pénale, viole-t-il les articles 10, 11 et 12 de la Constitution, combinés ou non avec le principe de légalité et avec le principe de la sécurité juridique, avec l'article 14, paragraphes 1 et 3, du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et avec les articles 6.1 et 6.3, b), c), et d) de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce que cette disposition : - ne répondrait pas à l'exigence de prévisibilité de la loi relative à la procédure pénale, en faisant dépendre la durée du délai de prescription de la mesure dans laquelle le dossier pénal est complet et donc de la qualité de l'instruction judiciaire ou de l'information, selon que l'on se trouve au stade de la clôture de l'instruction judiciaire ou devant la juridiction de jugement; - établirait une discrimination non raisonnablement justifiée entre, d'une part, l'inculpé qui fait l'objet d'un règlement de la procédure à l'issue d'une instruction judiciaire complète et qui aura bénéficié de l'expiration de la prescription au cours de l'instruction judiciaire et, d'autre part, l'inculpé qui est confronté à un dossier incomplet au stade du règlement de la procédure et auquel l'expiration de la prescription sera refusée pendant le temps nécessaire à l'accomplissement d'actes d'instruction complémentaires; - établirait une discrimination non raisonnablement justifiée entre, d'une part, l'inculpé qui a demandé l'accomplissement d'actes d'instructi ...
». c. Bij vonnis van 30 mei 2014 in zake het openbaar ministerie tegen F. V. E. en anderen en het openbaar ministerie tegen de nv « B». en anderen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 23 juni 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Dendermonde, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 7 van de wet van 14 januari 2013 (houdende fiscale en andere bepalingen betreffende justitie) dat artikel 24 van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering wijzigt, de artikelen 10, 11 en 12 van de Grondwet al dan niet in samenhang gelezen met het wettigheidsbeginsel en het beginsel van rechtszekerheid artikel 14, leden 1 en 3 van het internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en de artikelen 6.1 en 6.3, b), c), en d) van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het : - niet zou tegemoetkomen aan de vereiste van de voorzienbaarheid van de wet inzake de strafrechtspleging, door de duur van de verjaringstermijn te doen afhangen van de mate waarin het strafdossier volledig is en dus de kwaliteit van het gerechtelijk onderzoek of van het opsporingsonderzoek naargelang men zich bevindt in het stadium van het afsluiten van het gerechtelijk onderzoek of voor het vonnisgerecht; - een niet redelijk verantwoorde discriminatie zou invoeren tussen enerzijds, de verdachte die het voorwerp uitmaakt van een regeling van de rechtspleging na afloop van een volledig gerechtelijk onderzoek en die het verloop van de verjaring zal hebben genoten tijdens het gerechtelijk onderzoek en anderzijds de verdachte die wordt geconfronteerd met een onvolledig dossier in het stadium van de regeling van de rechtspleging en aan wie het verloop van de verjaring gedurende de tijd die nodig is voor het verrichten van bijkomende onderzoekshandelingen zal worden ontzegd; - een niet redelijk verantwoorde discriminatie zou invoeren tussen enerzijds, de ve ...

Au sujet de cette formation, la ministre de la Justice a expliqué : « [P]ar avocats spécialisés [...], il y a lieu d'entendre les avocats qui ont suivi une formation spécialisée en technique de cassation. L'arrêté royal précisant les modalités de cette formation sera élaboré en concertation avec les ordres des avocats. De meilleures garanties de compétences professionnelles seront ainsi offertes. L'intention n'est donc certainement pas de traiter toutes les affaires par les avocats de la Cour de cassation affiliés à l'Ordre des avocats à la Cour de cassation. [...] [L]'intervention obligatoire d'un avocat pour signer tant la déclaration de pourvoi que le mémoire en cassation est une mesure justifiée par le souci d'éviter l'engorgement de la Cour, laquelle n'a pas été instituée pour servir de troisième degré de juridiction. [...] [I]l ne faut pas confondre la formation qui fera l'objet d'un arrêté royal avec celle que doivent suivre les avocats à la Cour de cassation. En l'espèce, il s'agira d'une formation de plusieurs jours au cours de laquelle l'accent sera surtout mis sur la fonction de la Cour de cassation dans l'appareil judiciaire. [...] [...] [Il] ne s'agit nullement de la formation longue et contraignante des avocats à la Cour de cassation » (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3065/003, pp. 10-12).
In verband met die opleiding heeft de minister van Justitie uitgelegd : « [Met] de gespecialiseerde advocaten [...], [worden] die advocaten [...] bedoeld die een gespecialiseerde opleiding in cassatiezaken hebben gevolgd. Het koninklijk besluit dat de nadere regels van deze opleiding zal bevatten, zal in samenspraak met de ordes van advocaten worden uitgewerkt. Aldus worden betere garanties geboden voor de professionele deskundigheid. Het is dus zeker niet de bedoeling om alle zaken te laten behandelen door de advocaten bij het Hof van Cassatie die aangesloten zijn bij de Orde van advocaten bij het Hof van Cassatie. [...] [Het] verplichte optreden van een advocaat om zowel de verklaring van cassatieberoep als de memorie in cassatie te ondertekenen, [is] een maatregel [...] die verantwoord is om de verzadiging van het Hof, dat niet is opgericht om als rechtscollege van derde aanleg te dienen, te voorkomen. [...] [De] opleiding die bij koninklijk besluit uitgewerkt zal worden, [mag] niet verward [...] worden met de opleiding die de advocaten bij het Hof van Cassatie moeten volgen. Het zal hier gaan over een opleiding van een aantal dagen waarbij in het bijzonder aandacht zal worden besteed aan de functie van het Hof van Cassatie in het rechtsbestel. [...] [De] zware en langdurige opleiding van de advocaten bij het Hof van Cassatie [wordt geenszins] bedoeld [...] » (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3065/003, pp. 10-12).

Sur recommandation de M. Janez Potočnik, membre de la Commission européenne chargé de l’environnement, la Commission a donc décidé de renvoyer la Suède devant la Cour de justice de l’Union européenne. Conformément aux pratiques établies, elle propose également que lui soient infligées, d’une part, une astreinte journalière de 14 912 € à compter de la date du second arrêt et jusqu’à ce que la Suède se conforme à l’arrêt, et, d’autre part, une amende forfaitaire correspondant à 4 893 € par jour pour la période qui s’étend du premier arrêt au jour où cet État membre se sera conformé à l’arrêt, ou au jour du second arrêt de la Cour.
Derhalve daagt de Commissie, op aanbeveling van EU-Milieucommissaris Janez Potočnik, Zweden opnieuw voor het Hof van Justitie van de Europese Unie en verzoekt zij overeenkomstig het vaste beleid om oplegging van een dwangsom van 14 912 EUR voor elke dag na het tweede arrest van het Hof totdat Zweden aan het arrest voldoet en een forfaitaire som op basis van 4 893 EUR per dag voor de periode tussen het eerste arrest en de dag dat aan het arrest wordt voldaan of de dag waarop het tweede arrest van het Hof wordt gewezen.

14. prend acte de la communication de la Commission du 19 novembre 2009 sur le développement de partenariats public–privé et attend avec intérêt l'évaluation qui en sera faite; escompte que la Commission tirera les enseignements des PPP en situation d'échec; souligne qu'il convient de prendre en considération tant la complexité des procédures que les différences importantes qui existent dans le domaine de la culture juridique et de la pratique juridique dans les États membres en ce qui concerne les concessions de services; considère que le débat sur la définition du terme «concessions de services» et l'établissement du cadre juridique qui régit ces concessions a évolué à la suite de l'adoption des directives de 2004 sur les marchés publics et de la jurisprudence complémentaire de la Cour de justice de l'Union européenne; insiste sur le fait qu'une proposition d'acte législatif relatif aux concessions de services ne se justifierait qu'en vue de remédier à d'éventuelles distorsions du marché intérieur; souligne qu'aucune distorsion de cet ordre n'a été identifiée à ce jour, et qu'un acte législatif relatif aux concessions de services est donc inutile aussi longtemps qu'il ne vise pas une amélioration évidente du fonctionnement du marché intérieur;
14. neemt kennis van de mededeling van de Commissie van 19 november 2009 inzake de ontwikkeling van publiek-private partnerschappen en kijkt met grote belangstelling uit naar de aangekondigde effectbeoordeling; verwacht dat de Commissie lering zal trekken uit mislukte PPP's: benadrukt dat er bij concessieovereenkomsten voor diensten rekening moet worden gehouden met zowel de complexiteit van de procedures als de grote verschillen in de rechtscultuur en rechtspraktijk van de verschillende lidstaten; is van mening dat het begrip van concessieovereenkomsten voor diensten steeds beter is afgebakend als gevolg van de openbare aanbestedingsrichtlijnen uit 2004 en de aanvullende jurisprudentie van het EHvJ; stelt met klem dat eventuele wetsvoorstellen met betrekking tot concessieovereenkomsten voor diensten alleen gerechtvaardigd zijn als middel tegen verstoringen van het functioneren van de interne markt; merkt op dat dergelijke verstoringen tot op heden nog niet geconstateerd zijn en dat rechtshandelingen ten aanzien van concessieovereenkomsten voor diensten dan ook niet nodig zijn zolang deze niet bedoeld zijn voor een aantoonbare verbetering van het functioneren van de interne markt;

14. prend acte de la communication de la Commission du 19 novembre 2009 sur le développement de partenariats public–privé et attend avec intérêt l'évaluation qui en sera faite; escompte que la Commission tirera les enseignements des PPP en situation d’échec; souligne qu’il convient de prendre en considération tant la complexité des procédures que les différences importantes qui existent dans le domaine de la culture juridique et de la pratique juridique dans les États membres en ce qui concerne les concessions de services; considère que le débat sur la définition du terme "concessions de services" et l'établissement du cadre juridique qui régit ces concessions a évolué à la suite de l'adoption des directives de 2004 sur les marchés publics et de la jurisprudence complémentaire de la Cour de justice de l’Union européenne; insiste sur le fait qu’une proposition d’acte législatif relatif aux concessions de services ne se justifierait qu’en vue de remédier à d’éventuelles distorsions du marché intérieur; souligne qu’aucune distorsion de cet ordre n’a été identifiée à ce jour, et qu’un acte législatif relatif aux concessions de services est donc inutile aussi longtemps qu’il ne vise pas une amélioration évidente du fonctionnement du marché intérieur;
14. neemt kennis van de mededeling van de Commissie van 19 november 2009 inzake de ontwikkeling van publiek-private partnerschappen en kijkt met grote belangstelling uit naar de aangekondigde effectbeoordeling; verwacht dat de Commissie lering zal trekken uit mislukte PPP's: benadrukt dat er bij concessieovereenkomsten voor diensten rekening moet worden gehouden met zowel de complexiteit van de procedures als de grote verschillen in de rechtscultuur en rechtspraktijk van de verschillende lidstaten; is van mening dat het begrip van concessieovereenkomsten voor diensten steeds beter is afgebakend als gevolg van de openbare aanbestedingsrichtlijnen uit 2004 en de aanvullende jurisprudentie van het EHvJ; stelt met klem dat eventuele wetsvoorstellen met betrekking tot concessieovereenkomsten voor diensten alleen gerechtvaardigd zijn als middel tegen verstoringen van het functioneren van de interne markt; merkt op dat dergelijke verstoringen tot op heden nog niet geconstateerd zijn en dat rechtshandelingen ten aanzien van concessieovereenkomsten voor diensten dan ook niet nodig zijn zolang deze niet bedoeld zijn voor een aantoonbare verbetering van het functioneren van de interne markt;

44. souligne que l'augmentation du budget est due principalement à la remise du nouveau Palais; considère que son impact financier est particulièrement substantiel dans le budget 2008 et devrait rester exceptionnel; souligne que, en 2009, selon le cadre financier pluriannuel, la marge de la rubrique 5 sera limitée; invite donc la Cour de justice à procéder à un exercice détaillé et contrôlé afin de limiter sa croissance en 2009;
44. onderstreept het feit dat de verhoging van de begroting vooral het gevolg is van de oplevering van het "nieuwe Palais"; is van mening dat de financiële gevolgen voor de begroting van 2008 zeer aanzienlijk zijn en een uitzondering moeten blijven; onderstreept dat overeenkomstig het meerjarig financieel kader de marge in rubriek 5 in 2009 beperkt zal zijn; verzoekt het Hof van Justitie een gedetailleerd en nauwkeurig onderzoek in te stellen om zijn groei in 2009 te beperken;

2. demande donc que l'effectif du secrétariat de la commission des libertés civiles, de la justice et des affaires intérieures soit augmenté – par voie de redéploiement – d'au moins trois postes AD et quatre postes AST (un assistant et trois secrétaires); escompte que tous les postes seront publiés; demande aussi que des dispositions soient prises pour garantir qu'une expertise spécialisée dans le domaine considéré sera disponible au sein du secrétariat et au sein du Service juridique;
2. verzoekt bijgevolg om uitbreiding - via herschikking - van de personeelsbezetting bij het secretariaat van de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken met ten minste drie AD- en vier AST-posten (één assistent en drie secretaresses); verwacht dat alle posten worden gepubliceerd; verzoekt tevens om maatregelen om de beschikbaarheid van gespecialiseerde deskundigheid op dit gebied bij het secretariaat en bij de Juridische Dienst te waarborgen;