Vertaling van "justiciable puisse avoir " (Frans → Nederlands) :

Par sa réserve, il veille à ce que le justiciable puisse avoir confiance en l'indépendance et l'impartialité de la Justice; - si l'affiliation à un parti politique est autorisée, la propagande politique active, en revanche, menace l'indépendance et l'impartialité du magistrat et du pouvoir judiciaire.
Door zich terughoudend op te stellen, ziet hij erop toe dat de rechtzoekende mag vertrouwen op de onafhankelijkheid en de onpartijdigheid van Justitie; - hoewel lidmaatschap van een politieke partij toegestaan is, brengt actieve politieke propaganda de onafhankelijkheid en de onpartijdigheid van de magistraat en de rechterlijke macht in het gedrang.

Le législateur a indiqué que « les fonctions en matière judiciaire, même par du personnel qui ne relève pas de l'ordre judiciaire, doivent l'être de façon telle que le justiciable puisse avoir une confiance absolue dans la neutralité et l'objectivité des personnes qui l'exercent ».
De wetgever wees erop dat « de functies bekleed in het kader van het gerechtelijk domein, zelfs bekleed door personeel dat niet tot de rechterlijke orde behoort, op een dergelijke wijze dienen uitgeoefend te worden dat de rechtsonderhorige een absoluut vertrouwen in de neutraliteit en de objectiviteit kan stellen in de personen die deze functies vervullen ».

Le législateur avait indiqué que « les fonctions exercées en matière judiciaire, même par du personnel qui ne relève pas de l'ordre judiciaire, doivent l'être de façon telle que le justiciable puisse avoir une confiance absolue dans la neutralité et l'objectivité des personnes qui les exercent ».
De wetgever wees erop dat « de functies bekleed in het kader van het gerechtelijk domein, zelfs bekleed door personeel dat niet tot de rechterlijke orde behoort, op een dergelijke wijze dienen uitgeoefend te worden dat de rechtsonderhorige een absoluut vertrouwen in de neutraliteit en de objectiviteit kan stellen in de personen die deze functies vervullen ».

« Les fonctions exercées en matière judiciaire, même par du personnel qui ne relève pas de l'ordre judiciaire, doivent l'être de façon telle que le justiciable puisse avoir une confiance absolue dans la neutralité et l'objectivité des personnes qui les exercent.
« De functies bekleed in het kader van het gerechtelijk domein, zelfs door personeel dat niet tot de rechterlijke orde behoort, dienen op dergelijke wijze te worden uitgeoefend dat de rechtsonderhorige een absoluut vertrouwen in de neutraliteit en de objectiviteit kan stellen [van] de personen die deze functies vervullen.

L'exigence d'une attestation de formation en procédure en cassation a été introduite par un amendement, justifié comme suit : « L'afflux de pourvois mal fondés parce que procédant d'une conception erronée de la mission de la Cour ne peut que mettre à mal son bon fonctionnement. Un accès illimité à celle-ci est trompeur. La Cour européenne a admis que les spécificités de la procédure devant la Cour de cassation et la limitation de son objet aux seules questions de droit pouvaient justifier des limitations telles que celles consistant par exemple à réserver le monopole des interventions orales devant la Cour aux seuls avocats. La procédure devant la Cour de cassation de Belgique étant écrite, il est raisonnable de penser que ce monopole puisse également se justifier pour la rédaction des moyens. La justification est d'autant plus aisée que la Cour peut soulever d'office tout moyen de cassation profitant au condamné. L'absence de mémoire recevable n'est donc pour lui qu'un demi-mal. Le contrôle d'office peut être aussi efficace, si pas davantage, et requiert moins de travail que l'obligation de répondre à des moyens qui, pour n'avoir pas été rédigés par des professionnels, peuvent s'avérer d'une compréhension malaisée. L'intervention obligatoire d'un avocat pour la déclaration de pourvoi elle-même ne se justifie pas seulement dans l'intérêt de la Cour et du bon accomplissement de sa mission. Elle se justifie également dans l'intérêt du justiciable. Contrairement à l'appel, le pourvoi en cassation peut nuire au condamné. Si la décision est cassée, la juridiction de renvoi n'est pas tenue d'infliger une peine inférieure ou égale à celle prononcée par l'arrêt cassé.
De vereiste van een getuigschrift van een opleiding in cassatieprocedures is ingevoerd via een amendement dat als volgt is verantwoord : « De toevloed van ongegronde cassatieberoepen die voortvloeien uit een verkeerd begrip van de opdracht van het Hof, kan de goede werking ervan alleen maar in het gedrang brengen. Een onbeperkte toegang tot het Hof is misleidend. Het Europees Hof heeft aangenomen dat de specifieke kenmerken van de rechtspleging voor het Hof van Cassatie en de beperking van het onderwerp ervan tot louter rechtsaangelegenheden, beperkingen konden verantwoorden, zoals bepalen dat enkel de advocaten mondeling kunnen tussenbeide komen voor het Hof. Aangezien de rechtspleging voor het Hof van Cassatie van België een schriftelijke procedure is, is het redelijk ervan uit te gaan dat dit monopolie ook verantwoord is voor de opstelling van de middelen. De rechtvaardiging is nog gemakkelijker omdat het Hof ambtshalve enig cassatiemiddel kan aanvoeren dat gunstig is voor de veroordeelde. Het gegeven [dat] er geen ontvankelijke memorie is, is voor hem dus maar voor de helft een slechte zaak. De ambtshalve controle kan net zo doeltreffend, en zelfs doeltreffender zijn en vergt minder werk dan de verplichting te antwoorden op middelen die tot misverstanden kunnen leiden omdat ze niet door professionals zijn opgesteld. Het verplichte optreden van een advocaat voor de verklaring van cassatieberoep zelf is niet alleen verantwoord in het belang van het Hof en de goede uitvoering van de opdracht die het heeft, maar ook in het belang van de rechtzoekende. In tegenstelling tot het beroep, kan een cassatieberoep de veroordeelde benadelen. Indien de beslissing vernietigd wordt, is het rechtscollege waarnaar de zaak wordt verwezen niet ertoe verplicht een straf op te leggen die lager is dan of gelijk is aan de in het vernietigde arrest uitgesproken straf. Het kan een zwaardere straf opleggen.

L'article 91 de la loi du 30 décembre 1992 portant des dispositions sociales et diverses, tel qu'il a été modifié par la loi-programme du 22 décembre 2003, viole-t-il les articles 170 et 172 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il habilite le Roi à fixer le montant de la cotisation due en vertu de cette loi par les sociétés, alors que, conformément aux dispositions constitutionnelles précitées, un impôt ne peut être établi que par la loi et que tous les justiciables, donc également les sociétés qui sont tenues de payer la cotisation, doivent avoir la même garantie qu'un impôt ne puisse être établi que par un organe délibérant élu démocratiquement qui représente tous les justiciables ?
Schendt artikel 91 van de wet van 30 december 1992 houdende sociale en diverse bepalingen, zoals gewijzigd door de programmawet van 22 december 2003, de artikelen 170 en 172 van de Grondwet, al dan niet in samenlezing met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het aan de Koning de bevoegdheid verleent het bedrag van de ingevolge die wet door vennootschappen verschuldigde bijdrage vast te leggen, terwijl overeenkomstig de genoemde grondwetsbepalingen een belasting slechts door de wet mag worden opgelegd en alle rechtsonderhorigen, dus ook de vennootschappen die tot betaling van de bijdrage gehouden zijn, op gelijke wijze de garantie moeten hebben dat een belasting slechts kan worden opgelegd door een democratisch verkozen en beraadslagend orgaan dat alle rechtsonderhorigen vertegenwoordigt ?

C’est pourquoi nous rejetons l’amendement 12 qui permet de condamner un justiciable sans que celui-ci ne puisse avoir connaissance de la décision.
Daarom verwerpen wij amendement 12, waardoor een verweerder kan worden veroordeeld zonder op de hoogte te zijn van het besluit.

Le législateur a clairement pris cette option par la loi du 26 mars 1996 insérant l'actuel article 353ter du Code judiciaire, en indiquant que « les fonctions en matière judiciaire, même par du personnel qui ne relève pas de l'ordre judiciaire, doivent l'être de façon telle que le justiciable puisse avoir une confiance absolue dans la neutralité et l'objectivité des personnes qui l'exercent».
De wetgever heeft hier duidelijk voor geopteerd in de wet van 26 maart 1996 met de invoeging van het artikel 353ter van het Gerechtelijk Wetboek. De gerechtelijke functies, zelfs van het personeel dat niet afhangt van de gerechtelijke orde, moeten namelijk van die aard zijn dat de rechtzoekende absoluut vertrouwen kan hebben in de neutraliteit en de objectiviteit van de personen die het ambt uitoefenen.