Vertaling van "komend recht jan ronse instituut " (Frans → Nederlands) :

En outre, les motifs énumérés à l'article 52novies ne sont pas suffisants pour que toutes les fautes d'administration puissent être couvertes (J. Vananroye, De private stichting naar komend recht, Jan Ronse Instituut voor Vennootschapsrecht, à paraître).
De gronden opgesomd in artikel 52novies zijn bovendien niet zo ruim dat ze elke bestuursfout dekken (J. Vananroye, De private stichting naar komend recht, Jan Ronse, Instituut voor Vennootschapsrecht, te verschijnen).

Vananroye, De private stichting naar komend recht, Jan Ronse Instituut voor Vennootschapsrecht, à paraître).
Vananroye, De private stichting naar komend recht, Jan Ronse, Instituut voor Vennootschapsrecht, te verschijnen).

(11) B. Tilleman, « Bestuur van vennootschappen », série Rechtsperson en vennootschapsrecht, Jan Ronse Instituut, Biblo, 1996, p. 140.
(11) B. Tilleman, Bestuur van vennootschappen, reeks Rechtspersonen en vennootschapsrecht, Jan Ronse Instituut, Biblo, 1996, blz. 140.

Audition de Mme Marleen Denef, aspirante " FWO Vlaanderen, Katholieke Universiteit Leuven, Jan Ronse instituut voor vennootschapsrecht"
Hoorzitting met mevrouw Marleen Denef, aspirant FWO Vlaanderen, Katholieke Universiteit Leuven, Jan Ronse instituut voor vennootschapsrecht

Je puis toutefois signaler que, selon la doctrine, les agréations et autorisations administratives de la société scindée sont transférées sans aucune formalité aux sociétés bénéficiaires, à la seule condition que ces sociétés répondent également aux exigences légales pour l'octroi de celles-ci (Laga, H., Het rechtsgevolg van de fusies en splitsingen - de overgang van rechten en plichten, dans De nieuwe fusiewetgeving 1993: vennootschapsrechtelijke en fiscaalrechtelijke aspecten, Jan Ronse Instituut, 1994, p. 111; Van Bael, J., Fusies en splitsingen, Kluwer, 1993, p. 89-90; Tilquin, Traité des fusions et scissions, Kluwer, 1993, p. 297 et 298).
Ik moge echter opmerken dat, volgens de rechtsleer, administratieve vergunningen en erkenningen van de gesplitste vennootschap, zonder enige formaliteit overgaan op de verkrijgende vennootschappen, op voorwaarde dat deze eveneens voldoen aan de wettelijke voorwaarden voor de toekenning ervan (Laga, H., Het rechtsgevolg van de fusies en splitsingen - de overgang van rechten en plichten, in De nieuwe fusiewetgeving 1993: vennootschapsrechtelijke en fiscaalrechtelijke aspecten, Jan Ronse Instituut, 1994, blz. 111; Van Bael, J., Fusies en splitsingen, Kluwer, 1993, blz. 89-90; Tilquin, Traité des fusions et scissions, Kluwer, 1993, blz. 297 en 298).

On ne voit pas, en effet, la raison d'un régime différent par rapport aux cas de fusion et de scission, pour lesquels le législateur a estimé que cette publicité particulière est exigeé pour des biens enregistrés (voir à ce sujet: Frans Bouckaert, Inbreng van een algemeenheid en van een bedrijfstak, dans «De nieuwe Vennootschapswetten van 7 en 13 april 1995, BIBLO» - Jan Ronse Instituut - Louvain, p. 321, no 48).
Men ziet inderdaad niet de reden in van een verschillend regime in verhouding tot de gevallen van fusie en splitsing, waarvoor de wetgever heeft gemeend dat voor registergoederen deze afzonderlijke publiciteit vereist is (zie in dit verband: Frans Bouckaert, Inbreng van een algemeenheid en van een bedrijfstak, in De nieuwe Vennootschapswetten van 7 en 13 april 1995, BIBLO - Jan Ronse Instituut - Leuven, blz. 321, nr. 48).