Vertaling van "l'article 268 cette dernière disposition paraît inutile " (Frans → Nederlands) :

Compte tenu de l'applicabilité de plein droit des dispositions légales mentionnées à l'article 268, cette dernière disposition paraît inutile et peut être omise.
Gelet op het feit dat de wettelijke bepalingen vermeld in artikel 268 van rechtswege toepasselijk zijn, lijkt deze bepaling nutteloos en mag ze worden weggelaten.

Tel que cela ressort du rapport de la commission du Logement et de la Rénovation urbaine, un amendement n° 69 visait à supprimer le dernier alinéa de l'article 29 attaqué, s'inspirant de l'avis de l'Association de la Ville et des Communes de la Région de Bruxelles-Capitale, concernant le règlement-type arrêté par le Gouvernement : « Le règlement-type arrêté par le gouvernement : Les termes utilisés laissent entendre qu'il s'agit d'un modèle de règlement tandis que le commentaire de l'article affirme que ce règlement-type comprendra ' les exigences reprises dans ce chapitre (procédure, critères d'attribution, etc.) '. S'il s'agit d'un modèle dont on peut s'écarter, cette disposition est inutile puisque rien n'empêche le gouvernement de proposer un modèle de règlement facultatif. S'il s'agit d'un document contraignant, fixant notamment les critères de priorité et leur pondération, il se pose trois problèmes : Premièrement, l'habilitation donnée au gouvernement est floue et beaucoup trop large. En effet, lorsqu'il ne s'agit pas d'un simple pouvoir d'exécution portant sur des mesures de détail mais de déléguer une compétence du législateur en faveur du gouvernement, le législateur doit en fixer les éléments essentiels. De plus, l'exercice est encore plus périlleux pour l'application de l'article 23 de la Constitution qui confère au législateur une compétence réservée. Deuxièmement, en fonction du contenu de l'arrêté pris sur cette base, il pourrait y avoir une atteinte disproportionnée à l'autonomie communale en ce qui concerne la gestion du patrimoine communal. Troisièmement, l'AVCB s'interroge sur l'utilité d'un règlement- type contraignant dans la mesure où le règlement d'attribution doit obligatoirement reprendre les principes prévus par le Code » (Doc. parl., Parlement de la région de Bruxelles-Capitale, 2012-2013, A-355/2, pp. 78-79 et 166).
Zoals blijkt uit het verslag van de Commissie voor de Huisvesting en Stadsvernieuwing, strekte een amendement nr. 69 ertoe het laatste lid van het bestreden artikel 29 te schrappen, amendement dat geïnspireerd was op het advies van de Vereniging van de Stad en de Gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest over het standaardreglement dat door de Regering was vastgesteld : « Het [door de regering vastgestelde] standaardreglement : de gebruikte termen doen vermoeden dat het gaat over een typereglement, terwijl volgens de commentaar bij het artikel dit standaardreglement de ' in dit hoofdstuk vermelde vereisten zal omvatten (procedure, toewijzingscriteria, enz.) '. Als het gaat over een model waarvan afgeweken mag worden, is die bepaling nutteloos, omdat niets de regering belet een facultatief modelreglement voor te stellen. Als het gaat over een bindend document, waarin met name de criteria voor prioriteit en de afweging ervan bepaald worden, rijzen drie problemen. In de eerste plaats is de aan de regering gegeven machtiging te onduidelijk en veel te ruim. Als het niet gaat over een gewone uitvoerende bevoegdheid betreffende onbelangrijke maatregelen, maar over het overdragen van een bevoegdheid van de wetgever ten gunste van de regering, moet de wetgever de essentiële elementen daarvan bepalen. Bovendien is dat nog riskanter voor de toepassing van artikel 23 van de Grondwet, die de wetgever een voorbehouden bevoegdheid toekent. Ten tweede zou er, naargelang de inhoud van het op die grond genomen besluit, op onevenredige wijze kunnen geraakt worden aan de gemeentelijke autonomie inzake het beheer van het gemeentelijk patrimonium. Ten derde heeft de VSGB vragen bij het nut van een bindend standaardreglement omdat het toewijzingsreglement verplicht is de in de Code vooropgestelde principes te vermelden » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, pp. 78-79 en 166).

3. Il paraît peu cohérent de prévoir, d'une part, à l'article 55 du projet que « les emplois professionnels accessibles par promotion sont ouverts aux membres du personnel professionnel et [ que ] les emplois volontaires accessibles par promotion sont ouverts aux membres du personnel volontaire », règle implicitement confirmée par l'article 92, alinéa 1 , du projet, et, d'autre part, d'ouvrir une possibilité de dérogation à l'alinéa 2 de cette dernière disposition.
3. Het lijkt van weinig samenhang te getuigen om enerzijds in artikel 55 van het ontwerp te bepalen dat " de door bevordering toegankelijke beroepsbetrekkingen open [ staan ] voor de beroepspersoneelsleden en [ dat ] de door bevordering toegankelijke vrijwilligersbetrekkingen open [ staan ] voor de vrijwillige personeelsleden" , een regel die impliciet door artikel 92, eerste lid, van het ontwerp wordt bevestigd, en anderzijds in het tweede lid van dat artikel 92 de mogelijkheid open te laten dat van die laatstgenoemde bepaling wordt afgeweken.

Compte tenu de la restructuration de l'article 10, il paraît cohérent de reprendre également l'article 11 sous une sous-section relative à la conservation et à la destruction des données lesquelles font l'objet de cette dernière disposition.
Rekening gehouden met de herstructurering van artikel 10, lijkt het coherent tevens artikel 11 te hernemen in een onderafdeling betreffende de bewaring en de vernietiging van de gegevens, welke het voorwerp zijn van deze bepaling.

56. Au paragraphe 6, alinéa 1, le renvoi opéré à un avis complémentaire « visé à l'article 7, § 2, » ne paraît pas pertinent, cette dernière disposition ne prévoyant pas pareil complément.
56. De verwijzing, in paragraaf 6, eerste lid, naar een aanvullend advies « zoals bedoeld in artikel 7, § 2 » is niet ter zake doende, daar deze laatste bepaling niet voorziet in zulk een aanvulling.

La dernière phrase de cette disposition paraît superflue dès lors que, par hypothèse, c'est-à-dire en cas d'application du nouvel article 17, § 1, alinéa 3, des lois coordonnées, l'auditeur a déjà procédé au dépôt de son rapport.
De laatste zin van deze bepaling lijkt overbodig, aangezien de auditeur, veronderstellenderwijs, dat wil zeggen in geval van toepassing van het nieuwe artikel 17, § 1, derde lid, van de gecoördineerde wetten, zijn verslag reeds heeft ingediend.

Il lui paraît plus logique d'ajouter cette disposition comme dernier alinéa à l'article 157.
Het lijkt haar logischer dat deze bepaling als een laatste lid aan artikel 157 wordt toegevoegd.

Dans cette dernière disposition, il s'agit, semble-t-il, du délai de 160 jours pour l'évaluation, alors que l'article 13, alinéa 1, du projet, par exemple, paraît viser le délai de 180 jours, en principe, dans lequel la décision doit être prise et notifiée.
Zo lijkt in de laatstgenoemde bepaling te worden verwezen naar de termijn van 160 dagen voor de evaluatie, terwijl in bijvoorbeeld artikel 13, eerste lid, van het ontwerp, de termijn van - in beginsel - 180 dagen lijkt te worden beoogd waarbinnen de beslissing dient te worden genomen en genotificeerd.