Traduction de «laquelle la loi lui donne » (Français → Néerlandais) :

Sans préjudice de l'aide juridique prévue dans d'autres lois ou décrets, le mineur est assisté, dans toute procédure judiciaire ou administrative à laquelle il est partie ou dans laquelle la loi lui donne un accès autonome devant les tribunaux, et en tout état de cause, par un avocat des mineurs, sauf s'il s'avère qu'il y a renoncé expressément ou lorsqu'il choisit un autre avocat en raison de la nature du litige.
Onverminderd de juridische bijstand voorzien in andere wetten of decreten, wordt de minderjarige in elke gerechtelijke of administratieve rechtspleging waarin hij partij is of waarin de wet hem een autonome rechtsingang verleent en in elke stand van het geding, bijgestaan door een jeugdadvocaat, behalve als blijkt dat hij hiervan uitdrukkelijk heeft afgezien of wanneer hij, gelet op de aard van het geschil, een andere advocaat kiest.

Une membre souligne que le membre de phrase « dans laquelle la loi lui donne un accès autonome devant les tribunaux » (§ 1 , alinéa 1 ) lui pose problème.
Een lid heeft problemen met de bepaling « waarin de wet hem een autonome rechtsingang verleent » (§ 1, eerste lid).

Au § 1 , alinéa 1 proposé, supprimer les mots « ou dans laquelle la loi lui donne un accès autonome devant les tribunaux ».
In het voorgestelde eerste lid van § 1, de woorden « waarin de wet hem een autonome rechtsingang verleent » doen vervallen.

Au § 1 , alinéa 1 proposé, remplacer les mots « ou dans laquelle la loi lui donne un accès autonome devant les tribunaux », par les mots « ou lorsqu'il est entendu par le juge ou une autorité administrative ou la personne désignée par ceux-ci ».
In het voorgestelde eerste lid van § 1 de woorden « of waarin de wet hem een autonome rechtsingang verleent » vervangen door de woorden « of wanneer hij wordt gehoord door de rechter of door het bestuurlijke gezag of door de persoon door hen aangewezen ».

En adoptant l'article 26 de la loi du 22 décembre 1986, le législateur fédéral a fait usage du pouvoir que lui donne l'article 170, § 4, alinéa 2, de la Constitution pour éviter que le statut favorable qu'il avait accordé aux intercommunales par la loi du 1 mars 1922 ne soit compromis par les impôts dus à d'autres pouvoirs taxateurs.
De federale wetgever heeft, doordat hij artikel 26 van de wet van 22 december 1986 heeft aangenomen, gebruik gemaakt van de bevoegdheid die hem wordt verleend in artikel 170, § 4, tweede lid, van de Grondwet om te vermijden dat het gunstige statuut dat hij door de wet van 1 maart 1922 aan de intercommunales had toegekend op de helling zou worden gezet door de belastingen die aan andere belastingheffende overheden verschuldigd zijn.

Dans le droit actuel du concordat de la loi du 17 juillet 1997, le contractant bénéficie d'un super-privilège qui lui donne la primauté par rapport à tous les créanciers du failli, et ce par le biais d'une fiction juridique selon laquelle les engagements conclus avec l'assentiment du commissaire au sursis sont considérés comme des dettes de la masse.
In het vigerende recht betreffende het gerechtelijk akkoord, zoals is vervat in de wet van 17 juli 1997, krijgt de contractant een heel groot voorrecht dat hem voorrang geeft op alle schuldeisers van de gefailleerde, door een juridische fictie waarin de verbintenissen die met de goedkeuring van de commissaris inzake opschorting worden gesloten, worden beschouwd als boedelschulden.

Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni de manière alternative, c'est-à-dire lorsque, pour les mêmes faits, il peut, soit être renvoyé devant le tribunal correctionnel, soit se voir infliger une amende administrative contre laquelle un recours lui est offert devant un tribunal, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), le tribunal, saisi du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine.
Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.

Art. 16. Dans l'article 441 du même Code, modifié par les lois du 10 juillet 1967 et du 14 février 2014, les mots "sur l'exhibition d'un ordre formel à lui donné par le ministre de la justice" sont remplacés par les mots "à la demande d'un procureur général près la cour d'appel ou du ministre compétent pour la Justice".
Art. 16. In artikel 441 van hetzelfde Wetboek, gewijzigd bij de wetten van 10 juli 1967 en 14 februari 2014, worden de woorden "op vertoon van een uitdrukkelijk bevel, hem door de minister van Justitie gegeven," vervangen door de woorden "op verzoek van een procureur-generaal bij het hof van beroep of van de minister bevoegd voor Justitie,".

A défaut de limites au principe d'autonomie, le consommateur risque de se voir imposer une loi qui lui est défavorable et de se trouver ainsi privé de la protection à laquelle il peut légitimement s'attendre lorsqu'il achète un bien de consommation.
Als er geen grenzen aan het autonomiebeginsel worden gesteld, kan dat ertoe leiden dat de consument een voor hem ongunstig recht wordt opgedrongen en dat hij aldus de bescherming verliest waarop hij terecht mag rekenen als hij een consumptiegoed koopt.