Traduction de «laquelle la victime décédée aurait » (Français → Néerlandais) :

2° dans le paragraphe 1, alinéa 2, les mots "au délai d'épreuve auquel la personne, si elle subissait uniquement une peine privative de liberté, serait soumise conformément à l'article 71 de la loi du 17 mai 2006 relative au statut juridique externe des personnes condamnées à une peine privative de liberté et aux droits reconnus à la victime dans le cadre des modalités d'exécution de la peine" sont remplacés par les mots "à la période pendant laquelle le condamné, s'il subissait uniquement une peine privative de liberté, aurait été placé sous la surveillance du tribunal de l'application des peines";
2° in paragraaf 1, tweede lid, worden de woorden "proeftermijn waaraan de persoon, indien hij uitsluitend een vrijheidsstraf zou ondergaan, zou zijn onderworpen overeenkomstig artikel 71 van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten" vervangen door de woorden "periode dat de veroordeelde, indien hij uitsluitend een vrijheidsstraf zou ondergaan, onder toezicht van de strafuitvoeringsrechtbank zou hebben gestaan";

4° dans le paragraphe 2, les mots "le délai d'épreuve auquel la personne, si elle subissait uniquement une peine privative de liberté, serait soumise conformément à l'article 71 du 17 mai 2006 de la loi relative au statut juridique externe des personnes condamnées à une peine privative de liberté et aux droits reconnus à la victime dans le cadre des modalités d'exécution de la peine" sont remplacés par les mots "la période au cours de laquelle la personne, si elle subissait uniquement une peine privative de liberté, aurait été placée sous la surveillance du tribunal de l'application des peines";
4° in paragraaf 2 worden de woorden "proeftermijn overschrijdt waaraan de persoon, indien hij uitsluitend een vrijheidsstraf zou ondergaan, zou zijn onderworpen overeenkomstig artikel 71 van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten" vervangen door de woorden "periode overschrijdt waarin de persoon, indien hij uitsluitend een vrijheidsstraf zou ondergaan, onder toezicht van de strafuitvoeringsrechtbank zou hebben gestaan";

Selon Hagen, cela semble bien possible ; il y aurait entre 1 000 et 1 500 victimes décédées en moins au niveau européen si on instaurait une obligation légale.
Daar kan het blijkbaar wel. Op Europees niveau zouden 1000 tot 1500 minder doden vallen bij brand, wanneer een wettelijke verplichting wordt ingevoerd" , aldus Hagen.

« Art. 80. — Lorsque l’accident a entraîné une incapacité permanente de travail ou le décès de la victime, l’indemnité est calculée, en ce qui concerne les mineurs d’âge et les apprentis, sur la rémunération de base correspondant à la catégorie professionnelle à laquelle la victime aurait appartenu à sa majorité ou à la fin de son contrat d’apprentissage en étant à bord d’un navire de la même catégorie que celui sur lequel elle a été enrôlée.
« Art. 80. — Wanneer het ongeval een blijvende arbeidsongeschiktheid of het overlijden van de getroffene heeft veroorzaakt, wordt voor de minderjarigen en voor de leerlingen de vergoeding berekend op het basisloon dat overeenstemt met de beroepscategorie waartoe de getroffene zou behoord hebben bij meerderjarigheid of bij het beëindigen van de leerovereenkomst, aan boord van een schip van dezelfde categorie als dat waarop het slachtoffer aangemonsterd was.

Le Conseil d'État relève qu'il y aurait un problème. « La section de législation n'aperçoit pas de prime abord, au regard du principe d'égalité, la raison pour laquelle les personnes victimes d'un accident survenu sur le chemin du travail sont exclues du système de transfert interne.
De Raad van State ziet hierin een probleem : « Het is de afdeling Wetgeving niet onmiddellijk duidelijk om welke reden, vanuit het oogpunt van het gelijkheidsbeginsel, personen die het slachtoffer zijn van een ongeval op de weg naar of van het werk, worden uitgesloten van het systeem van interne overplaatsing.

5º 1 000 euros par personne, en ce qui concerne les autres personnes; l'intervention est limitée à la durée, appréciée par la commission d'indemnisation, durant laquelle la sécurité d'existence de ces personnes aurait dépendu de façon significative de la victime.
5º 1 000 euro per persoon voor de andere betrokkenen; de tegemoetkoming is beperkt tot de door de tegemoetkomingscommissie vastgestelde tijdsspanne, tijdens welke het bestaan van die betrokkenen op significante wijze van het slachtoffer zou hebben afgehangen.

Dans l'interprétation selon laquelle le dommage moral n'est pas couvert par l'indemnisation des dommages corporels visés à l'article 46, § 2, alinéa 2, de la loi, les ayants droit de la victime pourront exercer l'action en responsabilité de droit commun et, sans être limités par la date (prévue par l'article 20bis de la loi en cause) à laquelle la victime décédée aurait atteint l'âge de 25 ans, être indemnisés comme le seraient les ayants droit de la victime d'un accident ordinaire.
In de interpretatie volgens welke de morele schade niet is gedekt door de vergoeding van de lichamelijke schade bedoeld in artikel 46, § 2, tweede lid, van de wet, kunnen de rechthebbenden van het slachtoffer een gemeenrechtelijke vordering inzake aansprakelijkheid instellen en, zonder de begrenzing op grond van de datum (waarin artikel 20bis van de in het geding zijnde wet voorziet) waarop het overleden slachtoffer de leeftijd van 25 jaar zou hebben bereikt, worden vergoed zoals de rechthebbenden van het slachtoffer van een gewoon ongeval.

La Cour est interrogée sur la différence de traitement qui existerait entre les parents de la victime d'un accident décédée avant d'avoir atteint l'âge de 25 ans et qui n'était pas leur principale source de revenus, suivant que cet accident est ou non un accident du travail (ou sur le chemin du travail) : dans le premier cas, la rente qui leur est versée jusqu'à la date à laquelle la victime aurait atteint l'âge de 25 ans (article 20bis ), représentant l'indemnisation des dommages corporels, les empêche d'exercer une action en réparation selon le droit commun (article 46, § 2, alinéa 2), alors que celle-ci peut être exercée par l'entreprise d'assurance (article 47), laquelle est tenue de verser au Fonds des accidents du travail (ci-après : F.A.T) la rente (convertie en capital) qui n'est pas due aux parents après la date à laquelle la victime aurait atteint l'âge de 25 ans (articles 59, 9°, et 59quinquies ); dans le second cas, l'action en réparation de droit commun peut être exercée par les parents de la victime.
Aan het Hof wordt een vraag gesteld over het verschil in behandeling dat zou bestaan tussen de ouders van het slachtoffer van een ongeval dat overleden is vóór de leeftijd van 25 jaar en dat voor hen niet de belangrijkste kostwinner was, naargelang dat ongeval al dan niet een arbeidsongeval (of een ongeval op de weg naar en van het werk) is : in het eerste geval kunnen zij, wegens de rente die aan hen wordt gestort tot de datum waarop het slachtoffer de leeftijd van 25 jaar zou hebben bereikt (artikel 20bis ) en die overeenstemt met de vergoeding van de lichamelijke schade, geen gemeenrechtelijke vordering tot vergoeding instellen (artikel 46, § 2, tweede lid), terwijl die vordering wel kan worden ingesteld door de verzekeringsonderneming (artikel 47), die verplicht is de (in kapitaal omgezette) rente die niet aan de ouders verschuldigd is vanaf de datum waarop het slachtoffer de leeftijd van 25 jaar zou hebben bereikt, te storten aan het Fonds voor arbeidsongevallen (hierna : F.A.O.) (artikelen 59, 9°, en 59quinquies ); in het tweede geval kunnen de ouders van het slachtoffer een gemeenrechtelijke vordering tot vergoeding instellen.

« Les articles 20bis, 46, § 2, alinéa 2, 47, alinéa 1, 59quinquies et 59, 9°, de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, pris isolément ou combinés entre eux, sont-ils contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que, d'une part, les parents de la victime d'un accident mortel du travail qui ont bénéficié d'une rente sur la base des articles 15 et 20 de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, mais qui cessent d'en bénéficier par l'effet de l'article 20bis de cette loi, ne peuvent pas demander la réparation de droit commun du dommage qui découle du décès, à partir de la date à laquelle la victime aurait eu 25 ans, à charge de la personne responsable de l'accident, autre que l'employeur, ses mandataires ou préposés, alors que, d'autre part, les parents de la victime d'un accident mortel de droit commun peuvent le faire ?
« Zijn de artikelen 20bis, 46, § 2, tweede lid, 47, eerste lid, 59quinquies en 59, 9°, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, afzonderlijk beschouwd of in onderlinge samenhang gelezen, strijdig met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat, enerzijds, de ouders van de getroffene van een dodelijk arbeidsongeval die op grond van de artikelen 15 en 20 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 een rente hebben ontvangen maar die deze ingevolge artikel 20bis van die wet niet langer genieten, niet de gemeenrechtelijke vergoeding kunnen vorderen van de schade die het gevolg is van het overlijden, vanaf de datum waarop de getroffene 25 jaar zou zijn geworden, ten laste van de persoon die aansprakelijk is voor het ongeval en die niet de werkgever of een van diens aangestelden of lasthebbers is, terwijl, anderzijds, de ouders van de getroffene van een gemeenrechtelijk dodelijk ongeval dat wel kunnen doen ?

Je pense pouvoir déduire de cette réponse que la nouvelle loi (avec effet rétroactif) sera applicable aux dommages découlant d'actes délibérés de violence commis après le 6 août 1985 (date à laquelle la loi initiale est entrée en vigueur) de telle sorte que les proches parents de victimes décédées puissent introduire dès à présent, auprès de la commission, une demande d'intervention dans les frais liés aux obsèques de leur enfant.
Ik meen hieruit te mogen afleiden dat de nieuwe wet (met retroactieve werking) van toepassing zal zijn op schade volgend uit opzettelijke gewelddaden gepleegd na 6 augustus 1985 (datum waarop de oorspronkelijke wet in voege trad) zodat nabestaanden van overleden slachtoffers thans een verzoek tot tussenkomst van de betaling van de begrafeniskosten van hun kind aan de commissie kunnen richten.