J’ajouterai toutefois que cette politique de l’impuissance est en fait une stratégie délibérée choisie depuis Maastricht, depuis 1992, laquelle s’articule grosso modo sur trois axes: la réforme structurelle des marchés - comme on l’appelle dans notre jargon -, la réduction des déficits publics et un comportement axé sur la conquête des marchés extérieurs.
Ik denk dat die titel een gevoel uitdrukt dat veel van onze medeburgers herkennen. Ik wil daar evenwel aan toevoegen dat deze politiek van de onmacht in feite een strategie is waarvoor sinds de Raad van Maastricht in 1992 bewust is gekozen en waarvan de drie hoofdlijnen grofweg de volgende zijn: structurele hervorming van de markten – zoals dat heet in ons jargon –, vermindering van de overheidstekorten en beleid gericht op het veroveren van buitenlandse markten.