Soucieux de permettre d'apprécier « une réalité variable », le législateur a entendu « laisser » une certaine latitude au juge de paix, tout en s'assurant qu'un agriculteur à temps plein ne soit pas évincé par un bailleur pour qui l'exploitation agricole ne constituerait pas une partie importante de l'activité professionnelle du futur exploitant et qui mettrait ainsi en péril le rendement économique de l'entreprise (ibid., p. 80).
Uit zorg om het mogelijk te maken zich een oordeel te vormen over « een veranderende realiteit », heeft de wetgever de vrederechter een zekere ruimte willen « laten », en garandeert daarbij dat een voltijdse landbouwer niet wordt verdrongen door een verpachter voor wie het landbouwbedrijf niet een belangrijk gedeelte van de beroepsactiviteit van de aanstaande exploitant zou uitmaken en aldus de economische rendabiliteit van het bedrijf in gevaar zou brengen (ibid., p. 80).