Comme on l'a dit, cet article énonce le principe selon lequel le délai de prescription ne peut être modifié par les parties, ni son cours changé, sous réserve de deux exceptions énoncées en ses §§ 2 et 3 et relatives, l'une, à la possibilité pour le débiteur de prolonger le délai par une déclaration écrite au créancier, et l'autre, à la possibilité pour les parties de stipuler que la procédure d'arbitrage peut être engagée dans un délai de prescription plus bref que celui prévu par la Convention.
Dit artikel huldigt het beginsel dat de partijen noch de verjaringstermijn, noch de loop ervan kunnen wijzigen, onder voorbehoud van twee uitzonderingen vermeld in § 2 en § 3, de ene met betrekking tot de mogelijkheid voor een schuldeiser de termijn te wijzigen door een schriftelijke verklaring aan de schuldeiser en de andere inzake de mogelijkheid voor de partijen om te bepalen dat de arbitrale procedure kan worden ingesteld binnen een verjaringstermijn die korter is dan die waarin het verdrag voorziet.