- Madame le Président, Madame le Commissaire, le mur de Berlin a pu tomber, l’empire soviétique peut bien appartenir au passé, le monde s’est planétisé, mais, du moins, y a-t-il quelque chose d’immuable, comme un lieu où l’histoire s’est arrêtée, c’est la Palestine, cette Palestine qui devient le trou noir de l’humanité: Gaza, les camps, les roquettes, les intifadas, les attentats, une seule terre pour deux peuples, une guerre longue de soixante ans déjà.
- (FR) Mevrouw de Voorzitter, mevrouw de commissaris, de Berlijnse muur is intussen gevallen, de Sovjetunie is voorgoed verleden tijd, we leven in een geglobaliseerde wereld en toch is er minstens één gegeven dat nooit verandert. Ik ken een plaats waar de geschiedenis is blijven stilstaan, namelijk Palestina, dat het zwarte gat van de mensheid lijkt te worden: de Gazastrook, de kampen, de raketten, de intifada’s, de aanslagen, één land voor twee volkeren, een eeuwige oorlog die al zestig jaar aan de gang is.