Ce rapport tente d’effacer le «passé» (qui est, après tout, le présent brutal); un rapport qui réclame une «gestion des conflits» «p
lus multilatérale», lisez «l’invasion»; un rapport qui assimile la résistance légitime du peuple irakien à du «terrorisme»; un rapport qui tait la torture perpétrée par les États-Unis en la qualifiant de «violations de droits»; un rapport qui appelle hypocritement les voisins de l’Irak à ne pas s’immiscer dans les affaires du pays, sans dire un m
ot pour condamner l’invasion et l’occupation américaines
...[+++]; un rapport qui tente de partager cette occupation et ce butin avec les États-Unis, sous couvert de l’ONU; un rapport qui, par un épouvantable acte d’ingérence, plaide pour l’implantation du capitalisme, de ses instruments et de ses politiques.Dit is een verslag waarin geprobeerd wordt het verleden (en dat is uiteindelijk het onaangename heden) uit het bewustzijn te verdrijven. Er wordt opgeroepen tot “sterker multilateraal conflictbeheer” – daa
rmee bedoelt men de invasie. Het legitieme verzet van de bevolking van Irak wordt als “terrorisme” gebrandmerkt. De rapporteur maakt nauwelijks melding van de door de VS uitgevoerde martelingen, en noemt deze “schending van rechten”. De buurlanden worden heel hypocriet opgeroepen zich niet in de aangelegenheden van Irak te mengen, maar de invasie en de bezetting door de VS worden nergens veroordeeld. De rapporteur roept op tot het deeln
...[+++]emen aan die bezetting door de VS en de daarmee samenhangende plunderingen, en wel onder bescherming van de VN. Hij pleit, vanuit een ronduit verwerpelijke drang tot inmenging, voor invoering van een kapitalistisch stelsel, met de daarbij behorende instrumenten en beleidswijzen.
