Il est évident qu'en obligeant les sociétés qui souhaitent loger leur siège juridique quelque part, à choisir le titulaire de l'une des professions précitées, le législateur prend une assurance que toutes les formalités comptables et fiscales seront exécutées avec sérieux et dans les délais impartis, ce qui n'est pas le cas lorsque la « domiciliation » est autorisée à des simples « agents d'affaires ».
Door vennootschappen te verplichten hun zetel te vestigen bij een beoefenaar van een van de bovenvermelde beroepen, verzekert de wetgever zich ervan dat alle boekhoudkundige en fiscale formaliteiten naar behoren en binnen de gestelde termijnen in acht worden genomen, wat niet altijd het geval is wanneer de domiciliëring kan plaatshebben bij gewone « handelsagenten ».