Vertaling van "lois fiscales seraient " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

loi fiscale
belastingwet

projet de loi fiscale
financiële wissel

accord de type 1 | accord entre le Gouvernement des États-Unis d’Amérique et le Gouvernement de [...]* en vue d’améliorer le respect des obligations fiscales à l’échelle internationale et de mettre en œuvre la loi relative au respect des obligations fiscales concernant les comptes étrangers (dite loi FATCA ) | accord intergouvernemental de type 1
intergouvernementele overeenkomst - model 1 | Overeenkomst tussen [...]* en de Verenigde Staten van Amerika tot verbetering van de belastingplicht en tenuitvoerlegging van de FATCA

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. Les charges suivantes en particulier sont réputées non-admissibles : 2.1. dans les comptes 60 et 61 visés au PCMN transmis par voie de circulaire aux services 1) la partie des frais de déplacement de service qui dépasse le taux prévu pour les agents de la Région Wallonne; 2) les biens d'investissements de plus de 500 € TVAC imputées en charge dans un seul exercice; 3) les frais de représentation qui ne sont pas liés directement à l'activité des services; 4) le paiement des prestations de service qui n'ont pas fait l'objet d'une déclaration à l'administration fiscale; 5) les souches de restaurant non-complétées par les noms des convives ainsi que les titres auxquels ils étaient présents; 6) les factures de séjour en hôtel non-complétées par les noms des personnes hébergées ainsi que les titres auxquels ils étaient présents; 7) les charges de loyer qui ne seraient pas justifiées par un contrat de bail écrit ou une convention entre les parties, détaillant les locaux faisant l'objet du contrat; 8) les frais d'indemnisation des volontaires qui ne respectent pas la loi relative aux droits des volontaires; 9) les charges de loyers entre ASBL, sauf si elles correspondent : * Soit au revenu cadastral indexé de l'immeuble concerné, duquel est déduit l'amortissement des subsides en capital reçus des pouvoirs publics, relatifs à cet immeuble.
2. Meer bepaald de volgende lasten worden geacht niet toelaatbaar te zijn : 2.1. in de rekeningen 60 en 61 bedoeld in het genormaliseerde boekhoudplan dat d.m.v. omzendbrieven aan de diensten wordt meegedeeld 1) het gedeelte van de reiskosten om dienstredenen boven het percentage dat voor de personeelsleden van het Waalse Gewest voorzien wordt; 2) de beleggingswaarden boven 500 €, incluis BTW, die voor één enkel boekjaar als lasten worden geboekt; 3) de representatiekosten die niet in rechtstreeks verband staan met de activiteit van de diensten; 4) de betaling van dienstprestaties die niet bij de administratie van de belastingen zijn aangegeven; 5) de restaurantstroken waarop de naam en de hoedanigheid van de gasten niet worden vermeld; 6) de hotelrekeningen waarop de naam en de hoedanigheid van de gasten niet worden vermeld; 7) de huurlasten die eventueel niet gerechtvaardigd zijn bij een geschreven huurcontract of een overeenkomst tussen de partijen, waarin een beschrijving wordt gegeven van de lokalen die het voorwerp zijn van het contract; 8) de vergoedingskosten voor de vrijwilligers die de wet op de rechten van de vrijwilligers niet naleven; 9) de huurlasten onder vzw's, behalve als ze overeenstemmen * hetzij met het geïndexeerde kadastraal inkomen van betrokken gebouw, waarvan de afschrijving van de door de overheid verleende kapitaalsubsidies betreffende dat gebouw afgetrokken wordt.

Les articles 174/1 et 313 du CIR 1992, respectivement inséré et remplacé par les articles 28 et 33 de la loi attaquée, seraient contraires aux articles 10 et 172 de la Constitution et, selon le deuxième moyen, à l'article 22 de la Constitution et à l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme en ce qu'ils traitent de manière identique les contribuables qui sont assujettis à la cotisation établie par la loi attaquée parce qu'ils recueillent des dividendes et intérêts dont le montant excède celui fixé par l'article 174/1 et ceux qui n'y sont pas assujettis parce que les dividendes et intérêts qu'ils perçoivent n'atteignent pas ce montant ou sont frappés d'un précompte mobilier de 25 %, en ce que les dividendes et intérêts des uns et des autres devraient faire l'objet d'une communication au « point de contact central » et d'une mention dans la déclaration fiscale : cela porterait atteinte au caractère libératoire du précompte mobilier, aux droits des contribuables (majoritaires) dont les revenus en cause n'atteignent pas le montant fixé par la loi, de sorte qu'ils pourraient dès lors être amenés à se tourner vers d'autres placements (premier moyen), au secret bancaire fiscal prévu à l'article 318 du CIR 1992 et à la protection de la vie privée, les contribuables étant en outre exposés au risque de la constitution d'un cadastre des fortunes fragmentaire (deuxième moyen).
De artikelen 174/1 en 313 van het WIB 1992, respectievelijk ingevoegd en vervangen bij de artikelen 28 en 33 van de bestreden wet, zouden in strijd zijn met de artikelen 10 en 172 van de Grondwet en, luidens het tweede middel, met artikel 22 van de Grondwet en met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij op identieke wijze belastingplichtigen behandelen die zijn onderworpen aan de bij de bestreden wet gevestigde heffing omdat zij dividenden en interesten verkrijgen waarvan het bedrag hoger ligt dan het bij artikel 174/1 vastgestelde bedrag, en diegenen die niet daaraan zijn onderworpen omdat de dividenden en interesten die zij innen, dat bedrag niet bereiken of daarop een roerende voorheffing van 25 pct. wordt toegepast, in zoverre de dividenden en interesten van de enen en de anderen aan het « centraal aanspreekpunt » zouden moeten worden meegedeeld en in de belastingaangifte vermeld : dat zou afbreuk doen aan het bevrijdende karakter van de roerende voorheffing, aan de rechten van de belastingplichtigen (die de meerderheid uitmaken) wier in het geding zijnde inkomsten onder het bij de wet vastgestelde bedrag liggen, zodat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht zich te wenden tot andere beleggingen (eerste middel), aan het fiscaal bankgeheim bepaald in artikel 318 van het WIB 1992 en aan de bescherming van het privéleven, waarbij de belastingplichtigen bovendien worden blootgesteld aan het risico dat een onvolledig vermogenskadaster wordt gevormd (tweede middel).

Par son premier moyen, la partie requérante dans l'affaire n° 5233 fait grief à la disposition attaquée de violer les articles 10 et 11 de la Constitution, lus ou non en combinaison avec son article 151 et avec l'article 28quater, alinéa 1, du Code d'instruction criminelle, en ce que le ministère public ne pourrait procéder, au mépris de son indépendance et de son pouvoir d'appréciation, à une transaction pénale à propos d'une infraction aux lois fiscales et sociales ayant permis d'éluder l'impôt ou les cotisation sociales, qu'à la condition que l'impôt ou les cotisations sociales éludés, augmentés des intérêts, aient été préalablement et intégralement remboursés et que l'administration fiscale ou sociale y ait marqué son accord, alors que de telles exigences ne seraient pas requises à l'égard des autres infractions pour lesquelles une transaction pénale peut être mise en oeuvre par le ministère public.
In haar eerste middel verwijt de verzoekende partij in de zaak nr. 5233 de bestreden bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 151 ervan en met artikel 28quater, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering, te schenden, in zoverre het openbaar ministerie, ondanks zijn onafhankelijkheid en zijn beoordelingsbevoegdheid, slechts zou kunnen overgaan tot een minnelijke schikking in strafzaken in verband met een inbreuk op de fiscale en sociale wetten die het mogelijk heeft gemaakt de belasting of de sociale bijdragen te omzeilen, op voorwaarde dat de omzeilde belasting of sociale bijdragen, verhoogd met de interesten, vooraf en integraal zouden zijn terugbetaald en de fiscale of sociale administratie daarmee heeft ingestemd, terwijl dergelijke vereisten niet zouden bestaan voor de andere misdrijven waarvoor een minnelijke schikking in strafzaken door het openbaar ministerie kan worden uitgevoerd.

Il résulte de l'article 8 du projet de loi d'assentiment que les sanctions administratives et pénales prévues par le droit fiscal interne lorsqu'une personne ne fournit pas les renseignements qui lui sont demandés, sont applicables en ce qui concerne les renseignements bancaires et les renseignements demandés conformément à l'article 29 de la Convention, telle que modifiée par le Protocole, quand bien même ces renseignements seraient afférents à une période imposable pour laquelle les délais d'investigations du droit fiscal interne seraient dépassés.
Uit artikel 8 van het ontwerp van instemmingswet volgt dat de administratieve en strafrechtelijke sancties waarin het intern fiscaal recht voorziet wanneer een persoon de hem gevraagde inlichtingen niet verstrekt, van toepassing zijn met betrekking tot de bankinlichtingen en tot de inlichtingen die zijn gevraagd in overeenstemming met artikel 29 van de Overeenkomst, zoals gewijzigd door het Protocol, zelfs wanneer die inlichtingen betrekking zouden hebben op een belastbaar tijdperk waarvoor de onderzoekstermijnen van het intern fiscaal recht overschreden zouden zijn.

Il résulte de l'article 8 du projet de loi d'assentiment que les sanctions administratives et pénales prévues par le droit fiscal interne lorsqu'une personne ne fournit pas les renseignements qui lui sont demandés, sont applicables en ce qui concerne les renseignements bancaires et les renseignements demandés conformément à l'article 20 de la Convention, telle que modifiée par l'Avenant, quand bien même ces renseignements seraient afférents à une période imposable pour laquelle les délais d'investigations du droit fiscal interne seraient dépassés.
Uit artikel 8 van het ontwerp van instemmingswet volgt dat de administratieve en strafrechtelijke sancties waarin het intern fiscaal recht voorziet wanneer een persoon de hem gevraagde inlichtingen niet verstrekt, van toepassing zijn met betrekking tot de bankinlichtingen en tot de inlichtingen die zijn gevraagd in overeenstemming met artikel 20 van de Overeenkomst, zoals gewijzigd door het Avenant, zelfs wanneer die inlichtingen betrekking zouden hebben op een belastbaar tijdperk waarvoor de onderzoekstermijnen van het intern fiscaal recht overschreden zouden zijn.

Il résulte de l'article 8 du projet de loi d'assentiment que les sanctions administratives et pénales prévues par le droit fiscal interne lorsqu'une personne ne fournit pas les renseignements qui lui sont demandés, sont applicables en ce qui concerne les renseignements bancaires et les renseignements demandés conformément à l'article 26 de la Convention, telle que modifiée par le Protocole, quand bien même ces renseignements seraient afférents à une période imposable pour laquelle les délais d'investigations du droit fiscal interne seraient dépassés.
Uit artikel 8 van het ontwerp van instemmingswet volgt dat de administratieve en strafrechtelijke sancties waarin het intern fiscaal recht voorziet wanneer een persoon de hem gevraagde inlichtingen niet verstrekt, van toepassing zijn met betrekking tot de bankinlichtingen en tot de inlichtingen die zijn gevraagd in overeenstemming met artikel 26 van de Overeenkomst, zoals gewijzigd door het Protocol, zelfs wanneer die inlichtingen betrekking zouden hebben op een belastbaar tijdperk waarvoor de onderzoekstermijnen van het intern fiscaal recht overschreden zouden zijn.

Il résulte de l'article 8 du projet de loi d'assentiment que les sanctions administratives et pénales prévues par le droit fiscal interne lorsqu'une personne ne fournit pas les renseignements qui lui sont demandés, sont applicables en ce qui concerne les renseignements bancaires et les renseignements demandés conformément à l'article 27 de la Convention, telle que modifiée par le Protocole, quand bien même ces renseignements seraient afférents à une période imposable pour laquelle les délais d'investigations du droit fiscal interne seraient dépassés.
Uit artikel 8 van het ontwerp van instemmingswet volgt dat de administratieve en strafrechtelijke sancties waarin het intern fiscaal recht voorziet wanneer een persoon de hem gevraagde inlichtingen niet verstrekt, van toepassing zijn met betrekking tot de bankinlichtingen en tot de inlichtingen die zijn gevraagd in overeenstemming met artikel 27 van de Overeenkomst, zoals gewijzigd door het Protocol, zelfs wanneer die inlichtingen betrekking zouden hebben op een belastbaar tijdperk waarvoor de onderzoekstermijnen van het intern fiscaal recht overschreden zouden zijn.

Il a été souligné, à cet égard, que les mesures que le projet de loi qui a instauré la disposition litigieuse propose en vue d'aboutir à une répartition plus juste de la pression fiscale seraient sans effet si la fraude fiscale n'était pas combattue de manière intensive (Doc. parl., Sénat, 1975-1976, n° 742/2, p. 9).
Daarbij werd beklemtoond dat de maatregelen die in het wetsontwerp waarbij de in het geding zijnde bepaling werd ingevoerd, worden voorgesteld om te komen tot een meer rechtvaardige verdeling van de belastingdruk, dode letter zouden blijven indien de belastingontduiking niet op intensieve wijze werd bestreden (Parl. St., Senaat, 1975-1976, nr. 742/2, p. 9).

« En ce qu'il dispose, en alinéa premier, que la compétence du Tribunal de première instance statuant en matière fiscale est déterminée par la situation du bureau où la perception de l'impôt a été ou doit être faite, l'article 632 du Code judiciaire n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, en raison d'une décision prise par le secrétaire général du Ministère des finances le 23 novembre 1989 relative à la désignation, comme bureau où la perception doit être faite ' de la recette de Namur 4 sociétés pour les personnes morales ayant leur siège social ou leur principal établissement dans l'arrondissement du Brabant wallon, il créerait une distinction qui n'est susceptible d'aucune justification objective ou proportionnelle entre les personnes morales dont le siège social se situe dans l'arrondissement du Brabant wallon et les personnes physiques dont le domicile fiscal se situe dans le Brabant wallon dès lors que les premiers cités seraient contraints de plaider dans un lieu éloigné de leur siège, ce qui peut entraîner des frais plus importants et un risque plus grand de les voir faire défaut en rendant plus malaisé l'exercice du droit de leur défense, alors même que les seconds cités relèveraient de la justice de proximité voulue par le législateur, notamment dans le cadre de la récente loi du 23 mars 1999 et de l'arrêté royal du 25 mars 1999 désignant un Tribunal fiscal compétent par province pour garantir au citoyen une justice de proximité par rapport à son lieu d'établissement ?
« Schendt artikel 632 van het Gerechtelijk Wetboek, doordat in het eerste lid erin wordt voorzien dat de bevoegdheid van de rechtbank van eerste aanleg recht doende in fiscale zaken wordt bepaald door de ligging van het kantoor waar de belasting is of moet worden geïnd, al dan niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre wegens een beslissing van 23 november 1989 van de secretaris-generaal van het Ministerie van Financiën betreffende de aanwijzing, als kantoor ' waar de belasting moet worden geïnd ', van het ontvangkantoor Namen 4 vennootschappen voor de rechtspersonen die hun maatschappelijke zetel of hun voornaamste inrichting in het arrondissement Waals-Brabant hebben, een onderscheid in het leven wordt geroepen dat geenszins objectief of evenredig kan worden verantwoord, tussen de rechtspersonen waarvan de maatschappelijke zetel in het arrondissement Waals-Brabant is gelegen en de natuurlijke personen waarvan de fiscale woonplaats in Waals-Brabant is gelegen, aangezien de eerstgenoemden ertoe gedwongen zouden zijn in een ver van hun zetel verwijderde plaats te pleiten, wat gepaard kan gaan met hogere kosten en met een groter risico dat zij verstek laten gaan doordat de uitoefening van hun rechten van verdediging moeilijker wordt gemaakt, terwijl de laatstgenoemden zouden vallen onder de 'justitie dichter bij de burger' die de wetgever heeft gewenst, onder meer in het kader van de recente wet van 23 maart 1999 en van het koninklijk besluit van 25 maart 1999, waarbij per provincie een bevoegde fiscale rechtbank wordt aangewezen teneinde de burger een justitie in de buurt van zijn plaats van vestiging te waarborgen ?

Selon ce moyen, les articles 5, 39 et 170, § 2, de la Constitution, l'article 2 de la loi spéciale de réformes institutionnelles et « le principe de la territorialité fiscale » seraient violés, en ce que le fait réellement imposable survient en dehors du territoire de la Région flamande (première branche) et en ce que le montant de la taxe dépend du mode de traitement des déchets en dehors de la Région flamande (deuxième branche).
Volgens dat middel worden de artikelen 5, 39 en 170, § 2, van de Grondwet, artikel 2 van de bijzondere wet tot hervorming der instellingen en « het beginsel van de fiscale territorialiteit » geschonden, doordat het werkelijk belastbaar feit buiten het Vlaamse grondgebied plaatsvindt (eerste onderdeel) en doordat het bedrag van de heffing afhankelijk is van de wijze van verwerking buiten het Vlaamse Gewest (tweede onderdeel).