Traduction de «législateur de l'époque » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

le Conseil agit en sa capacité de legislateur | le Conseil agit en sa qualité de législateur | le Conseil statue en tant que législateur
De Raad treedt op in de hoedanigheid van wetgever.

législateur communautaire | législateur de l'Union
EU-wetgever | Uniewetgever | wetgever van de Unie

époque de l'ensemencement | époque des semis | semailles | temps des semailles
zaaidatum | zaaitijd

influencer les législateurs
wetgevers beïnvloeden

conseiller des législateurs
raad geven aan wetgevers | advies geven aan wetgevers | wetgevers adviseren

législateur décrétal
decreetgever

législateur
wetgever

législateur spécial
bijzondere wetgever

histoire contemporaine [ âge contemporain | époque contemporaine ]
hedendaagse geschiedenis [ nieuwste geschiedenis | tegenwoordige tijd ]

histoire moderne [ âge moderne | époque moderne ]
moderne geschiedenis [ moderne tijd ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Le législateur de l'époque n'a pas précisé, dans l'exposé des motifs, les raisons pour lesquelles il a imposé que la requête soit signée par le requérant ou son avocat (doc. Sénat, sess. ord. 1990-91, n° 1198/1).
De toenmalige wetgever verduidelijkte in de memorie van toelichting niet waarom hij voorschreef dat het verzoekschrift moest worden ondertekend door de verzoeker of zijn advocaat (Gedr. St., Senaat, gewone zitting 1990-91, nr. 1198/1).

Lorsque, par la loi du 20 juillet 1990, le législateur a permis l'octroi d'une pension de retraite à l'ex-conjoint à l'âge de 55 ans, celui-ci s'est laissé guider dans ce choix par l'âge, normal à l'époque, de départ à la retraite de l'assuré (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 944/1, p. 9).
Toen de wetgever het bij de wet van 20 juli 1990 mogelijk heeft gemaakt aan de ex-echtgenoot een ouderdomspensioen toe te kennen op de leeftijd van 55 jaar, heeft hij zich bij die keuze laten leiden door de toen normaal geldende pensioenleeftijd van de verzekerde (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 944/1, p. 9).

Le tribunal précise que sur ce point, le code civil doit "faire l'objet d'une lecture nuancée", puisqu'à l'époque de la rédaction de cette définition, le législateur "n'a pu prévoir l'incorporation aux immeubles d'agencements nouveaux qui répondent aux exigences de confort et d'efficacité de la vie moderne".
De rechtbank stelt dat het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot dat punt op een genuanceerde manier moet worden geïnterpreteerd, omdat de wetgever, toen die omschrijving werd opgesteld, niet kon voorzien dat onroerende goederen zouden worden uitgerust met nieuwe voorzieningen die aan de hedendaagse eisen op het stuk van comfort en efficiëntie voldoen.

La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...

Le Conseil d'État avait déjà proposé à l'époque la suppression de ces mots (do c. Sénat, nº 1317/1, 1990-1991, p. 32), les jugeant superflus, mais le gouvernement de l'époque (do c. Sénat, nº 1317/1, 1990-1991, p. 6-7), suivi en cela par le Parlement, avait maintenu ces termes par souci de précision et pour ménager au législateur la possibilité de compléter le droit commun en matière de répression de la négligence coupable par une législation particulière, distincte de la loi de 1993, organisant la répression des violations du droit international humanitaire, n'ayant pas atteint le degré de violation grave, comme le prévoient notamment les quatre Conventions de Genève.
De Raad van State had toen reeds voorgesteld deze woorden te schrappen (stuk Senaat, nr. 1317/1, 1990-1991, blz. 32) omdat hij ze overbodig achtte, maar de toenmalige regering (stuk Senaat, nr. 1317/1, 1990-1991, blz. 6-7) die hierin gevolgd werd door het Parlement, heeft die termen behouden met het oog op nauwkeurigheid, alsook teneinde de wetgever de mogelijkheid te bieden het gemeen recht inzake beteugeling van schuldige nalatigheid aan te vullen met een bijzondere wetgeving, los van de wet van 1993, tot organisatie van de beteugeling van schendingen van het internationaal humanitair recht waarbij de graad van ernstige schending niet is bereikt, zoals inzonderheid is bepaald in de vier Verdragen van Genève.

La distinction entre ouvriers et employés a été effectuée en plein essor industriel, à une époque où la distinction entre « cols blancs » et « cols bleus » s'était faite au détriment des seconds, le législateur de l'époque estimant alors que l'ouvrier, qu'il jugeait plus mobile, était censé pouvoir retrouver un nouvel emploi à bref délai.
Het onderscheid tussen arbeiders en bedienden is er gekomen in volle industriële opbloei, toen het onderscheid tussen « white collars » en « blue collars » in het nadeel van de tweede groep uitviel, daar de wetgever in die tijd dacht dat de arbeider snel een andere baan kon vinden, omdat hij hem mobieler vond.

Rien ne justifierait, selon France Télécom, que la Commission s’écarte de ce principe dès lors que les déclarations politiques à l’époque du débat sur le projet de loi de 1996 ne permettent pas de considérer que le montant de la contribution forfaitaire de France Télécom aurait été fixé par le législateur de façon à maintenir un statu quo de dix ans.
Volgens France Télécom bestaat er geen enkele grond waarop de Commissie van dit beginsel kan afwijken omdat, op basis van de politieke verklaringen ten tijde van het debat over het wetsontwerp van 1996, niet ervan kan worden uitgegaan dat het bedrag van de forfaitaire bijdrage van France Télécom door de wetgever werd vastgelegd om gedurende tien jaar een status quo te handhaven.

Les références aux services de radiodiffusion et de télévision contenues dans la 6ème directive TVA reflètent l’intention poursuivie par le législateur à une époque de plus simple technologie.
De verwijzingen naar omroepdiensten in de zesde richtlijn geven de bedoeling van de wetgever weer in een tijd dat de technologie nog eenvoudiger was.

Outre le désavantage concurrentiel qui pourrait en résulter à terme, on ne voit guère comment les applications actuelles, de plus en plus sophistiquées, pourraient correspondre à ce que le législateur avait imaginé à cette époque où la réception des programmes radiodiffusés passait par un service beaucoup plus basique, voire localisé[6].
Nu creëren zij echter een onevenwicht in de concurrentievoorwaarden, dat naar alle waarschijnlijkheid alleen maar zal toenemen; bovendien hebben de steeds verfijndere toepassingen die thans worden ontwikkeld, nauwelijks nog iets gemeen met datgene wat de wetgever voor ogen stond in een tijd dat de ontvangst van omroepdiensten een veel eenvoudiger en misschien zelfs lokaal gebonden[6] dienst was.

Dès la conception de la directive, le législateur européen a souhaité élaborer des dispositions technologiquement neutres permettant d'éviter son obsolescence suite à des innovations déjà perceptibles à l'époque.
Reeds bij het opstellen van de richtlijn heeft de Europese wetgever bewust gekozen voor technologisch neutrale bepalingen, om te voorkomen dat de richtlijn snel verouderd en achterhaald zou zijn als gevolg van de toen al merkbare vernieuwingen.