Elle a aussi considéré dans cet arrêt que la différence de traitement, selon que le titulaire de ces créances est un particulier ou l'Etat, n'est, à cet égard, que la conséquence du choix du législateur de ne pas déroger aux règles de droit commun en ce qui concerne la prescription des créances dont l'Etat serait titulaire à charge des particuliers; les articles 10 et 11 de la Constitution n'impliquent pas, en effet, que le législateur doive déroger aux règles de prescription du droit commun à l'égard des créances des autorités publiques.
Het heeft in dat arrest ook geoordeeld dat het verschil in behandeling, naargelang de houder van die schuldvorderingen een particulier of de Staat is, in dat opzicht slechts het gevolg is van de keuze van de wetgever om niet af te wijken van de gemeenrechtelijke regels wat de verjaring betreft van de schuldvorderingen waarvan de Staat houder zou zijn ten laste van particulieren; de artikelen 10 en 11 van de Grondwet impliceren immers niet dat de wetgever ten aanzien van de schuldvorderingen van de overheid moet afwijken van de gemeenrechtelijke verjaringsregels.