La solution que le législateur a inscrite dans la loi consiste à prévoir que lorsqu'un autre juge a entre-temps été saisi de la cause après qu'un premier juge ait statué et que des difficultés d'exécution soient apparues, la demande d'exécution doit être portée devant cet autre juge, et non devant le juge qui a statué en premier (article 387ter, § 1 , alinéa 1 , in fine, du Code civil).
De oplossing die de wetgever in de wet heeft opgenomen bestaat er in dat indien de zaak, nadat een rechter uitspraak heeft gedaan en er uitvoeringsmoeilijkheden optreden, inmiddels bij een andere rechter aanhangig werd gemaakt, de vordering inzake tenuitvoerlegging voor deze laatste rechter gebracht dient te worden, en niet voor de rechter die gevonnist heeft (art. 387ter, § 1, eerste lid, in fine van het Burgerlijk Wetboek).