Par conséquent, la Commission considère que cette approche comparative ne constitue pas en l'espèce une application correcte du critère du "créancier privé", tel que défini par la Cour, qui - comme elle l'a ensuite souligné dans son arrêt du 29 juin 1999 dans l'affaire DMT (C-256/97)(10), suppose que le comportement des créanciers publics en cause devrait être comparé à celui d'un créancier privé hypothétique se trouvant, dans la mesure du possible, dans la même situation.
De Commissie is daarom van mening dat een dergelijke vergelijkende benadering in dit specifieke geval geen correcte toepassing vormt van het criterium van de "particuliere schuldeiser", zoals door het Hof omschreven, dat, zoals het Hof later opmerkte in zijn arrest van 29 juni 1999 in de zaak DMT (C-256/97)(10), veronderstelt dat het onderzochte gedrag van de publieke schuldeiser moet worden vergeleken met dat van een fictieve particuliere schuldeiser die zich voorzover mogelijk in dezelfde situatie bevindt.