Le principe de la nomination à vie - aussi prévue par la loi sur la Cour d'arbitrage - était inscrit dans la loi sur le notariat; le législateur a prévu que la fonction de notaire serait exercée en tant que profession libérale, c'est-à-dire par des personnes qui, sans compter leur temps, sont au service des gens et qui sont entièrement responsables d'elles-mêmes, notamment sur le plan financier.
Het beginsel van de benoeming voor het leven - waarin ook is voorzien in de wet op het Arbitragehof - was ingeschreven in de wet op het notariaat; de wetgever heeft bepaald dat het ambt van notaris als vrij beroep zou worden uitgeoefend, dit wil zeggen door personen die, zonder hun tijd aan te rekenen, ten dienste staan van de mensen en die volledig voor zichzelf verantwoordelijk zijn, met name op financieel vlak.
