Cette Europe d’après-guerre qui, sans la guerre, n’aurait jamais pu devenir l’Europe telle qu’elle est aujourd’hui; cette Europe, née des cendres de la guerre, n’aurait jamais vu le jour s’il n’y avait pas eu ceux qu’on appelle les pères fondateurs de l’Europe - les Schuman, les Bech, les Adenauer, les de Gasperi, et d’autres - qui, de cette phrase d’après-guerre «plus jamais la guerre», pour la première fois de l’histoire du continent, ont fait un espoir, une prière et un programme.
Dit Europa van na de oorlog, dat zonder die oorlog nooit het Europa had kunnen worden waarin we vandaag de dag leven, dit Europa dat herrezen is uit de as van de oorlog, was er nooit gekomen zonder de inbreng van degenen die bekend staan als de founding fathers van Europa - mensen als Schuman, Bech, Adenauer, de Gasperi en anderen -, degenen die, op basis van het motto van na de oorlogsjaren “nooit meer oorlog”, voor het eerst in de geschiedenis van ons continent een boodschap van hoop en verlangen en een programma ontwikkeld hebben.