Traduction de «organismes assureurs avaient » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

organisme assureur
verzekeringsinstelling

épargne forcée auprès des organismes assureurs
...gedwongen sparen bij de verzekeraars

organisme assureur | OA [Abbr.]
verzekeringsinstelling | VI [Abbr.]

Commission de conventions pharmaciens-organismes assureurs
Overeenkomstencommissie apothekers-verzekeringsinstellingen

Commission de conventions organismes assureurs-maisons de repos pour personnes âgées et maisons de repos et de soins
Overeenkomstencommissie rustoorden-verzekeringsinstellingen

organisme assureur
verzekeraar

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De même, lors des auditions que le comité d'avis a organisées, un certain nombre de personnes concernées ont rejeté l'argument de la concurrence déloyale, et ce contrairement à ce que les organismes assureurs avaient prétendu.
Bovendien is uit de hoorzittingen die het Adviescomité heeft georganiseerd, eveneens gebleken dat het argument van oneerlijke concurrentie door een aantal betrokkenen werd weggeveegd. Dit in tegenstelling tot wat de verzekeringsinstellingen hebben beweerd.

Un membre ne retrouve pourtant pas, dans le présent projet, de dispositions visant, comme les organismes assureurs en avaient fait la promesse, à améliorer le contrôle exercé sur ces ASBL.
Toch vindt een lid ook in dit wetsontwerp geen bepalingen terug die het controletoezicht op de VZW's, zoals de verzekeringsinstellingen zelf hadden beloofd, te verbeteren.

Ces réunions avaient pour but d’analyser le contenu des nouveaux Règlements, de préparer et d’assurer le suivi des réunions avec les organismes assureurs et de rédiger un manuel afin d’informer les collaborateurs administratifs du service.
Zij hadden tot doel de inhoud van de nieuwe verordeningen te analyseren, de vergaderingen met de verzekeringsinstellingen voor te bereiden, het verloop ervan te blijven volgen en een handboek ten behoeve van de administratieve medewerkers van de dienst op te stellen.

- Ce Service a-t-il obligé les organismes assureurs à effectuer les récupérations s'il s'agissait de montants qui avaient été versés du fait d'une erreur de la mutuelle ?
- Verplichtte deze Dienst de verzekeringsinstellingen om terug te vorderen indien het ging om bedragen die louter door een fout van het ziekenfonds werden uitbetaald?

L’article 3, paragraphe 1, de la directive 72/166/CEE du Conseil, du 24 avril 1972, concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs, et au contrôle de l’obligation d’assurer cette responsabilité, telle que modifiée par la directive 2005/14/CE du Parlement européen et du Conseil, du 11 mai 2005, lu à la lumière de l’article 1er, paragraphe 4, de la deuxième directive 84/5/CEE du Conseil, du 30 décembre 1983, concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs, telle que modifiée par la directive 2005/14, doit être interprété en ce sens qu’il n’inclut pas, parmi les obligations imposées par cette disposition aux États membres, celle d’instituer un organisme garantissant l’indemnisation des victimes d’accidents de la route dans l’hypothèse où, alors que les personnes responsables des dommages avaient souscrit une assurance couvrant leur responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs, l’assureur est devenu insolvable.
Artikel 3, lid 1, van richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid, zoals gewijzigd bij richtlijn 2005/14/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005, gelezen in het licht van artikel 1, lid 4, van de Tweede richtlijn (84/5/EEG) van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven, zoals gewijzigd bij richtlijn 2005/14, moet aldus worden uitgelegd dat tot de verplichtingen die de lidstaten krachtens deze bepaling hebben, niet de verplichting behoort om een orgaan in te stellen dat de schadeloosstelling van slachtoffers van verkeersongevallen waarborgt wanneer de voor de schade verantwoordelijke personen weliswaar een verzekering hadden afgesloten tegen hun wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kon geven, maar de verzekeraar insolvent is geworden.

Le législateur de 1964 a toutefois estimé ne pas devoir maintenir le régime d'indemnisation forfaitaire des accidents survenus sur le chemin du travail, dérogatoire aux articles 1382 et suivants du Code civil, considérant que les difficultés de preuve n'étaient plus totalement insurmontables pour cette sorte d'accidents, que les employeurs organisaient de plus en plus fréquemment des transports vers le lieu du travail, que ces accidents avaient augmenté tant en nombre qu'en gravité et que cette limitation de l'indemnisation bénéficiait en fait à l'organisme assureur avec qui l'auteur de l'accident avait obligatoirement contracté en vue de couvrir un risque illimité alors que le risque se trouvait limité par les stipulations de la loi de 1903 sur les accidents du travail (Doc. parl., Chambre, 1962-1963, n° 593/1, p. 2, et n° 593/2, p. 2).
De wetgever van 1964 heeft evenwel gemeend het van de artikelen 1382 en volgende van het Burgerlijk Wetboek afwijkende stelsel van forfaitaire schadeloosstelling voor ongevallen op de weg naar en van het werk niet langer te moeten handhaven op grond van de overwegingen dat de moeilijkheden inzake bewijslast van dat soort van ongevallen niet geheel onoverkomelijk meer waren, dat door de werkgevers meer en meer vervoer naar het werk werd georganiseerd, dat dergelijke ongevallen zowel in aantal als in ernst waren toegenomen en dat de beperking van de schadeloosstelling in feite ten goede kwam aan de verzekeringsinstelling waarbij de voor het ongeval aansprakelijke persoon zich verplicht tegen een onbeperkt risico had verzekerd, terwijl het risico door de bepalingen van de wet van 1903 op de arbeidsongevallen werd beperkt (Parl. St., Kamer, 1962-1963, nr. 593/1, p. 2, en nr. 593/2, p. 2).

Cette transmission s'opère en deux phases: dans un premier temps, les offices de tarification transmettent tous les mois leurs données aux organismes assureurs; ensuite, les organismes assureurs transmettent, tous les semestres, les données collectées à l'INAMI. Ces premières transmissions avaient une finalité exclusivement statistique et les informations transmises permettaient de connaître (pour chaque médicament délivré en officine publique et remboursé par l'INAMI), la date de délivrance, le médicament, le prescripteur, l'état social du patient et les dépenses pour l'assurance et pour le patient.
Die overdracht gebeurt in twee fases: de tariferingsdiensten leveren elke maand hun gegevens aan de verzekeringsinstellingen, daarna bezorgen de verzekeringsinstellingen elk semester de verzamelde gegevens aan het RIZIV. Die eerste overdrachten hadden een louter statistisch doel en door de overgemaakte informatie kende men (voor elk door het RIZIV vergoedbaar geneesmiddel afgeleverd in een voor het publiek toegankelijke officina) de afleveringsdatum, het geneesmiddel, de voorschrijver, de sociale stand van de patiënt de uitgaven voor de verzekering en voor de patiënt.