Traduction de «parlementaires nationaux affirment bien trop » (Français → Néerlandais) :

- les codes fiscaux nationaux sont bien trop complexes;
- de nationale belastingwetgevingen zijn te ingewikkeld;

Les parlementaires nationaux affirment bien trop souvent qu'ils n'y peuvent rien, que c'est Bruxelles qui leur impose.
Veel te vaak ook zeggen nationale parlementariërs dat zij het ook niet kunnen helpen, dat het Brussel is die het hun oplegt.

Trop souvent, la réalité est toutefois bien différente: fragmentation des marchés nationaux et coût excessif des procédures.
In werkelijkheid echter zijn de nationale markten maar al te vaak versnipperd en zijn de procedures kostbaar.

Comme le président Barroso l'a souligné dans son discours sur l'état de l'Union 2012, le débat politique semble bien trop souvent se limiter aux partis nationaux.
Zoals voorzitter Barroso in zijn "State of the Union 2012" benadrukte, wordt het politieke debat al te vaak opgevat alsof het alleen tussen nationale partijen wordt gevoerd.

Voilà qui explique pourquoi, force est de le reconnaître, le débat politique semble bien trop souvent se limiter aux partis nationaux.
We moeten erkennen dat het politieke debat al te vaak alleen tussen de nationale partijen lijkt te worden gevoerd.

En tant que parlementaire - je n’éprouve pas de joie à le dire - il me semble que souvent, au lieu d’agir en intermédiaire honnête entre le Conseil et le Parlement, la Commission est bien trop proche du Conseil, alors que le Parlement, compte tenu du nombre des députés, se divise aisément et facilite parfois bien trop aisément la vue commune à laquelle le Conseil et la Commission se rallient.
Als Parlementslid – en ik vind het heel vervelend om dit te moeten zeggen – heb ik het idee dat de Commissie, in plaats van als bemiddelaar tussen de Raad en het Parlement op te treden, vaak te veel naar de kant van de Raad neigt, terwijl het Parlement, met zijn grote aantal leden, snel verdeeld is en soms veel te gemakkelijk zijn goedkeuring geeft aan wat een gezamenlijk standpunt van de Raad en de Commissie is.

D’aucuns diront que cela donne raison aux nombreuses critiques qui affirment que l’Union européenne est bien trop bureaucratique, mais au moins nous avons l’honnêteté et le cran de le reconnaître et d’agir pour y remédier, au contraire des banques qui, jusqu’à présent, n’éprouvent pas le moindre soupçon de culpabilité ni de remords pour leurs actes.
Aan de ene kant kan worden beweerd dat hiermee wordt bewezen wat vele critici hebben gezegd, namelijk dat de Europese Unie veel te bureaucratisch is. Maar we hebben in elk geval de integriteit en het lef om dit feit onder ogen te zien en corrigerende maatregelen te nemen – in tegenstelling tot de banken, die tot dusver geen schuld en geen spijt voor hun acties hebben getoond.

- (EN) Monsieur le Président, ceux qui affirment - d’un côté du Parlement, notamment - que les Français et les Néerlandais ont dit «non», que tout ce débat doit donc prendre fin et que nous ne devrions plus jamais envisager de modifier les Traités, sont coupables d’être bien trop simplistes et de ne vouloir entendre qu’une seule réponse.
- (EN) Mijnheer de Voorzitter, degenen die - vooral aan één kant van dit Parlement - beweren dat de Fransen en Nederlanders ‘nee’ hebben gezegd en dat wij dit hele debat daarom moeten beëindigen en er nooit meer over mogen peinzen om de Verdragen te wijzigen, maken zich schuldig aan een te groot simplisme en aan het feit dat zij maar één antwoord willen horen.

* III. incomplète: les États membres dont le processus de mise en oeuvre est lent (Royaume-Uni), ceux qui ont lancé des initiatives notables mais trop limitées ou encore peu avancées (Portugal, Autriche, France et Allemagne) et ceux qui ne présentent pas une stratégie globale, bien qu'ils aient fixé des objectifs nationaux (Belgique);
* III. Onvolledig: lidstaten die ofwel een traag implementatieproces kennen (het Verenigd Koninkrijk), ofwel vermeldenswaardige beleidsmaatregelen hebben geïntroduceerd die echter nog in een vroeg stadium of te beperkt van aard zijn (Portugal, Oostenrijk, Frankrijk en Duitsland), of die geen alomvattende strategie kennen ondanks het stellen van een nationaal doel (België).