Lorsque nous parlons de notre patrimoine culturel, naturel et architectural, nous devrions peut-être utiliser les termes «architecture», «paysages» et «biens historiques et environnementaux», qui décrivent mieux l’intégration pouvant être recherchée au travers d’une synergie entre les paysages naturels et les paysages créés par l’homme.
Misschien is het beter om in plaats van ons natuurlijke, architectonische en culturele erfgoed te spreken van architectuur, landschap, historisch en dorpserfgoed, want dat verwoordt uiteindelijk beter de kruisbestuving die tussen het natuurlijke landschap en het door de mens gecreëerde landschap tot stand moet komen.