Vertaling van "parquet décide encore " (Frans → Nederlands) :

De plus, le parquet décide encore lui-même si les contraventions sont ou non "classées sans suite".
Bovendien wordt er door het parket ook nog zelf beslist of er boetes al dan niet "geklasseerd worden zonder gevolg".

De plus, le parquet décide encore lui-même si les contra-ventions sont ou pas "classées sans suite" et, de ce fait, le Département ne peut pas non plus se forger une idée exacte.
Bovendien wordt er door het parket ook nog zelf beslist of er boetes al dan niet "geklasseerd worden zonder gevolg" waardoor het Departement ook geen correct beeld kan schetsen.

Il est d'ailleurs aussi prévu que, lorsque le parquet décide en temps voulu de ne pas poursuivre, l'administration pourra encore décider d'infliger une amende ou une majoration d'impôt.
Er wordt overigens ook voorzien dat de administratie, wanneer het parket tijdig beslist om niet te vervolgen, nog altijd kan beslissen om een geldboete of een belastingverhoging op te leggen.

Si le parquet décide d'entamer des poursuites, le contrevenant dispose encore de trente jours pour introduire une réclamation auprès du procureur du Roi.
Indien het parket besluit tot vervolging over te gaan, heeft de overtreder nog dertig dagen om bezwaar in te dienen bij de procureur des Konings.

En matière de formation des acteurs, notons encore que la sensibilisation du monde judiciaire s'arrête à la barrière de la loi et de la séparation des pouvoirs: on peut former et former encore les policiers et les magistrats du parquet, il n'en demeure pas moins que ce sont les juges qui décident au final.
Wat de opleiding van de actoren betreft, eindigt de bewustmaking van de gerechtelijke wereld bij de slagboom van de wet en van de scheiding der machten : men kan de politie en de parketmagistraten nog zoveel opleiden, het zijn en blijven de rechters die uiteindelijk beslissen.

Cet article dispose, en substance, que lorsqu'une juridiction civile ou pénale décide de ne pas faire droit à une requête de la défense en raison de l'immunité parlementaire, elle doit obtenir – ou, si elle n'existe pas encore, demander – la décision de la Chambre compétente sur le point de savoir si les propos tenus par le député, que le requérant ou le Parquet juge diffamatoires, sont couverts par l'immunité parlementaire.
Hierin is voornamelijk vastgelegd dat wanneer een rechter in een civiele zaak of een strafzaak weigert een verweer op grond van parlementaire immuniteit te aanvaarden, hij of zij moet beschikken over het besluit van de betreffende Kamer waarin is vastgesteld of de uitspraken van het parlementslid die volgens de eiser of het parket lasterlijk zijn, onder de parlementaire immuniteit vallen. Als een dergelijk besluit niet bestaat, moet hij of zij hierom verzoeken.

Et le requérant poursuit : « étant donné que le requérant risque encore durant des années d'être poursuivi sur la base de l'article 84 de la loi du 8 avril 1965 relative à la protection de la jeunesse, modifié par l'article 51 de la loi du 30 janvier 1990; que cela ressort d'un dossier pénal détenu par le parquet du procureur du Roi [.]; que le requérant a un intérêt personnel à ce que le parquet puisse, en toute indépendance et sans être lié par d'éventuelles directives discriminatoires du ministre de la Justice, décider de son éventuelle poursuite sur la base de l'article 84 de la loi du 8 avril 1965 relative à la protection de la jeunesse, modifié par l'article 51 de la loi du 30 janvier 1990 ».
Voorts laat de verzoeker gelden : « Aangezien verzoeker nog gedurende jaren het gevaar loopt vervolgd te worden op grond van artikel 84 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, gewijzigd door artikel 51 van de wet van 30 januari 1990; Dat dit blijkt uit een strafdossier berustend bij het Parket van de Procureur des Konings [.]; Dat verzoeker er een persoonlijk belang bij heeft dat er door het Parket over zijn eventuele vervolging op grond van artikel 84 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, gewijzigd door artikel 51 van de wet van 30 januari 1990, zou kunnen worden geoordeeld in alle onafhankelijkheid en zonder gebonden te zijn door mogelijke discriminatoire richtlijnen van de Minister van Justitie ».