Traduction de «partenaires sociaux condamnent » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

dialogue entre partenaires sociaux au niveau communautaire | dialogue entre partenaires sociaux au niveau de l'Union
dialoog tussen de sociale partners op communautair niveau

interlocuteurs sociaux | partenaires sociaux
georganiseerd bedrijfsleven | maatschappelijke organisaties | organisaties van werkgevers en werknemers | sociale partners

dialogue entre partenaires sociaux au niveau communautaire
dialoog tussen de sociale partners op communautair niveau

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les partenaires sociaux condamnent aussi toute violation de l'intégrité du joueur et/ou du club.
De sociale partners veroordelen ook alle inbreuken tegen de integriteit van de speler en/of club.

34. souligne que les partenaires sociaux à l'échelle nationale auraient dû être consultés ou impliqués dans l'élaboration des programmes; déplore que les programmes élaborés pour les quatre pays permettent parfois aux entreprises de ne pas adhérer aux conventions collectives et de réexaminer les accords salariaux sectoriels, ce qui a une incidence directe sur la structure de ces conventions collectives et les valeurs qui les sous-tendent, telles qu'énoncées dans les constitutions nationales respectives; relève que la commission d'experts de l'OIT a demandé que le dialogue social soit rétabli; condamne l'atteinte au principe de représentation collective, qui remet en question la reconduction automatique des conventions collectives qui, dans certains pays, est d'une grande importance, ce qui a eu pour conséquence une chute importante du nombre de conventions collectives en vigueur; condamne la réduction des salaires minimums et le gel de la valeur nominale de ces salaires; souligne que cette situation découle du caractère limité des réformes structurelles entreprises, dont le seul objet est de déréglementer les relations du travail et de diminuer les salaires, ce qui est contraire aux objectifs généraux de l'Union européenne et aux politiques menées dans le cadre de la stratégie Europe 2020;
34. benadrukt dat de sociale partners op nationaal niveau hadden moeten worden geraadpleegd of betrokken bij het aanvankelijke ontwerp van de programma's; betreurt het feit dat de voor de vier landen ontworpen programma's bedrijven in sommige gevallen vrij laten om niet deel te nemen aan collectieve arbeidsovereenkomsten en om sectorale loonakkoorden met directe gevolgen voor de structuur en waarde van de in de respectieve nationale grondwetten vastgestelde collectieve arbeidsovereenkomsten te herzien; wijst erop dat het Comité van deskundigen van de IAO heeft verzocht om de sociale dialoog te hervatten; betreurt dat het beginsel van collectieve vertegenwoordiging wordt ondermijnd, waardoor de automatische verlenging van collectieve arbeidsovereenkomsten, die in sommige landen zo van belang is, in het geding komt, met als gevolg dat het aantal van kracht zijnde collectieve arbeidsovereenkomsten aanzienlijk is gedaald; staat afwijzend tegenover de verlaging van de minimumlonen en de bevriezing van de nominale minimumlonen; benadrukt dat deze situatie het gevolg is van beperkte structurele hervormingen die enkel een deregulering van de arbeidsrelaties en loonsverlagingen met zich meebrengen, wat indruist tegen de algemene doelstellingen van de EU en het beleid van de Europa 2020-strategie;

46. condamne fermement tout remplacement abusif des contrats de travail réguliers par de nouvelles formes d'emploi sans nécessité économique impérative pour optimiser de manière excessive les bénéfices à court terme aux dépens de la collectivité, des travailleurs et des concurrents; souligne que ces procédés, quels qu'ils soient, sont contraires au modèle social européen car ils détruisent durablement le consensus, l'équité et la confiance entre employeurs et travailleurs; demande instamment aux États membres et aux partenaires sociaux d'agir pour mettre un terme à tout abus irresponsable;
46. verwerpt ten zeerste elk oneigenlijk vervangen van normale werkgelegenheid met nieuwe vormen van werkgelegenheid zonder een dwingende economische noodzaak met als doel de winst op korte termijn in veel hogere mate dan normaal te verhogen ten koste van het gewone publiek, de werknemers en de concurrentie; benadrukt dat dergelijke praktijken in strijd zijn met het Europese sociale model, aangezien hierdoor zaken als consensus, rechtvaardigheid en vertrouwen tussen werkgevers en werknemers op een duurzame manier teniet worden gedaan; dringt er bij de lidstaten en beide partijen van de sector op aan om actie te ondernemen op dit vlak teneinde elk onverantwoordelijk misbruik een halt toe te roepen;

42. condamne fermement le remplacement abusif des contrats de travail réguliers par de nouvelles formes d'emploi sans nécessité économique impérative, ce qui est une pratique utilisée couramment dans le secteur médiatique européen pour optimiser de manière excessive les bénéfices à court terme aux dépens de la collectivité, des travailleurs et des concurrents; souligne que de tels procédés sont contraires au modèle social européen car ils détruisent durablement le consensus, l'équité et la confiance entre employeurs et travailleurs; demande instamment aux États membres et aux partenaires sociaux d'agir pour mettre un terme à ces abus irresponsables;
42. verwerpt ten zeerste het oneigenlijke vervangen van normale werkgelegenheid met nieuwe vormen van werkgelegenheid zonder een dwingende economische noodzaak, waartoe dikwijls wordt overgegaan in met name Europese mediaondernemingen, met als doel de winst op korte termijn in veel hogere mate dan normaal te verhogen ten koste van het gewone publiek, de werknemers en de concurrentie; benadrukt dat dergelijke praktijken in strijd zijn met het Europese sociale model, aangezien hierdoor zaken als consensus, rechtvaardigheid en vertrouwen tussen werkgevers en werknemers op een duurzame manier teniet worden gedaan; dringt er bij de lidstaten en beide partijen van de sector op aan om actie te ondernemen op dit vlak teneinde onverantwoordelijk misbruik een halt toe te roepen;

Considérant que l'arrêté royal du 14 avril 1975 détermine le temps pendant lesquels le personnel occupé à des travaux de transport est à la disposition de l'employeur; que cette définition de la durée de travail n'est pas conforme à la directive européenne 2002/15/CE du 11 mars 2002 relative à l'aménagement du temps de travail des personnes exécutant des activité mobiles de transport routier; que la Commission paritaire a été informée de ce fait à plusieurs reprises et qu'il lui a été demandé de mettre les dispositions propres à son secteur en conformité avec la directive européenne; qu'à ce jour, aucune demande de modification de l'arrêté royal du 14 avril 1975 n'a été communiquée malgré la mise en demeure qui lui a été adressée en date du 29 janvier 2004; que la directive européenne impose aux Etats membres de mettre leur législation en conformité avec la directive européenne pour le 23 mars 2005 et que cette date est dépassée; que l'obligation pour notre pays de transposer complètement une directive, obligation qui peut faire l'objet d'une condamnation par la Cour de justice si elle n'est pas respectée, justifie le pouvoir du Roi de modifier d'initiative un arrêté royal non conforme au droit européen, le droit d'initiative des partenaires sociaux étant primé par le droit européen;
Overwegende dat het koninklijk besluit van 14 april 1975 de tijd bepaalt gedurende dewelke het personeel tewerkgesteld aan vervoerwerken ter beschikking is van de werkgever; dat deze definitie van de arbeidsduur niet in overeenstemming is met de Europese Richtlijn 2002/15/EG van 11 maart 2002 betreffende de organisatie van de arbeidstijd van personen die mobiele werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen; dat het Paritair Comité over dit feit meermaals werd geïnformeerd en dat hem gevraagd werd de bepalingen eigen aan zijn sector in overeenstemming te brengen met de Europese Richtlijn; dat tot op heden geen enkel verzoek tot wijziging van het koninklijk besluit van 14 april 1975 werd overgemaakt ondanks de ingebrekestelling die hem werd gericht de dato 29 januari 2004; dat de Europese Richtlijn aan de Lidstaten oplegt hun wetgeving in overeenstemming te brengen met de Europese Richtlijn vóór 23 maart 2005 en dat deze datum overschreden is; dat de verplichting voor ons land om een richtlijn geheel om te zetten, verplichting die het voorwerp kan uitmaken van een veroordeling door het Hof van Justitie als zij niet werd gerespecteerd, de mogelijkheid van de Koning rechtvaardigt om op Zijn initiatief een koninklijk besluit te wijzigen dat niet in overeenstemming is met het Europees recht, waar het recht tot initiatief van de sociale partners geprimeerd wordt door het Europees recht;

Considérant que l'arrêté royal du 16 septembre 1969 détermine le temps pendant lequel le personnel occupé à des travaux de transport est à la disposition de l'employeur; que cette définition de la durée de travail, pour certains travailleurs visés par le champ d'application, n'est pas conforme à la directive européenne 2002/15/CE du 11 mars 2002 relative à l'aménagement du temps de travail des personnes exécutant des activité mobiles de transport routier; que la commission paritaire a été informée de ce fait à plusieurs reprises et qu'il lui a été demandé de mettre les dispositions propres à son secteur en conformité avec la directive européenne; qu'à ce jour, aucune demande de modification de l'arrêté royal du 16 septembre 1969 n'a été communiquée malgré la mise en demeure qui lui a été adressée en date du 29 janvier 2004; que la directive européenne impose aux Etats membres de mettre leur législation en conformité avec la directive européenne pour le 23 mars 2005 et que cette date est dépassée; que l'obligation pour notre pays de transposer complètement une directive, obligation qui peut faire l'objet d'une condamnation par la Cour de justice si elle n'est pas respectée, justifie le pouvoir du Roi de modifier d'initiative un arrêté royal non conforme au droit européen, le droit d'initiative des partenaires sociaux étant primé par le droit européen;
Overwegende dat het koninklijk besluit van 16 september 1969 de tijd bepaalt gedurende dewelke het personeel tewerkgesteld aan vervoerwerken ter beschikking is van de werkgever; dat deze definitie van de arbeidsduur, voor sommige werknemers bedoeld in het toepassingsgebied, niet in overeenstemming is met de Europese Richtlijn 2002/15/EG van 11 maart 2002 betreffende de organisatie van de arbeidstijd van personen die mobiele werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen; dat het paritair comité over dit feit meermaals werd geïnformeerd en dat hem gevraagd werd de bepalingen eigen aan zijn sector in overeenstemming te brengen met de Europese Richtlijn; dat tot op heden geen enkel verzoek tot wijziging van het koninklijk besluit van 16 september 1969 werd overgemaakt ondanks de ingebrekestelling die hem werd gericht de dato 29 januari 2004; dat de Europese Richtlijn aan de Lidstaten oplegt hun wetgeving in overeenstemming te brengen met de Europese Richtlijn vóór 23 maart 2005 en dat deze datum overschreden is; dat de verplichting voor ons land om een richtlijn geheel om te zetten, verplichting die het voorwerp kan uitmaken van een veroordeling door het Hof van Justitie als zij niet werd gerespecteerd, de mogelijkheid van de Koning rechtvaardigt om op Zijn initiatief een koninklijk besluit te wijzigen dat niet in overeenstemming is met het Europees recht, waar het recht tot initiatief van de sociale partners geprimeerd wordt door het Europees recht;