Traduction de «particulières cedh arrêt » (Français → Néerlandais) :

Enfin, une différence de traitement fondée exclusivement sur le sexe ne peut être conforme à la Convention européenne des droits de l'homme que si elle se justifie pour des raisons impérieuses particulières (CEDH, arrêt cité et arrêt Schuler/Zgraggen/Suisse, 24 juin 1993, § 67).
Tenslotte kan een verschil in behandeling dat uitsluitend gebaseerd is op basis van het geslacht enkel in het geval van bijzonder dwingende redenen in overeenstemming zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM, gecit. arrest en arrest-Schuler-Zgraggen t./Zwitserland, 24 juni 1993, § 67).

Enfin, une différence de traitement fondée exclusivement sur le sexe ne peut être conforme à la Convention européenne des droits de l'homme que si elle se justifie pour des raisons impérieuses particulières (CEDH, arrêt cité et arrêt Schuler-Zgraggen/Suisse, 24 juin 1993, § 67).
Ten slotte kan een verschil in behandeling dat uitsluitend gebaseerd is op basis van het geslacht enkel in geval van bijzonder dwingende redenen in overeenstemming zijn met het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EHRM, gecit. arrest en arrest-Schuler-Zgraggen t. /Zwitserland, 24 juni 1993, § 67).

Enfin, une différence de traitement fondée exclusivement sur le sexe ne peut être conforme à la Convention européenne des droits de l'homme que si elle se justifie pour des raisons impérieuses particulières (CEDH, arrêt cité et arrêt Schuler/Zgraggen/Suisse, 24 juin 1993, § 67).
Ten slotte kan een verschil in behandeling dat uitsluitend gebaseerd is op basis van het geslacht enkel in geval van bijzonder dwingende redenen in overeenstemming zijn met het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EHRM, gecit. arrest en arrest-Schuler-Zgraggen t./Zwitserland, 24 juni 1993, § 67).

Ainsi, la Cour européenne des droits de l'homme a jugé : « La Cour rappelle que les obligations positives inhérentes à un respect effectif de la vie privée ou familiale peuvent impliquer l'adoption de mesures visant au respect de la vie privée jusque dans les relations des individus entre eux (X et Y c. Pays-Bas, arrêt du 26 mars 1985, Série A n° 91, p. 11, § 23, et Botta c. Italie, arrêt du 24 février 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). A cet égard, il est vrai que la notion de vie privée peut, selon les circonstances, englober l'intégrité morale et physique de la personne, qui elle-même peut s'étendre à des situations de privation de liberté. En l'espèce, le requérant se plaint du manque de protection par l'Etat face au tabagisme passif. En relation avec l'objet de cette requête, la Cour, outre le constat d'absence de réaction uniforme face au tabagisme passif parmi les Parties contractantes, se doit de rappeler qu'il ne lui appartient pas d'imposer aux Etats un comportement précis à observer dans chaque secteur de la société. Plus particulièrement, il convient de signaler qu'il n'existe pas d'uniformité vis-à-vis du traitement accordé au tabagisme dans les centres pénitentiaires. En effet, des situations telles que celle du requérant, qui dispose d'une cellule individuelle, coexistent avec d'autres où des prisonniers fumeurs et non-fumeurs sont contraints à partager la même cellule. De plus, la Cour signale que certaines Parties contractantes limitent la surface des parties communes où il est autorisé de fumer. En revanche, d'autres Etats n'ont fixé aucune limitation pour les fumeurs dans les centres pénitentiaires. En ce qui concerne l'Espagne, la salle de télévision est le seul espace commun où les détenus peuvent fumer. A la lumière de l'absence d'une communauté de vues entre les Etats membres concernant le tabagisme et la réglementation du droit à fumer dans les centres pénitentiaires, et compte tenu des circonstances particulières de l'espèce, la Cour concl ...
Zo oordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens : « Het Hof herinnert eraan dat de positieve verplichtingen die inherent zijn aan een daadwerkelijke eerbiediging van het privé- of gezinsleven de aanneming kunnen impliceren van maatregelen tot eerbiediging van het privéleven tot in de sfeer van onderlinge verhoudingen tussen individuen (X en Y t. Nederland, 26 maart 1985, Serie A, nr. 91, p. 11, § 23, en Botta t. Italië, 24 februari 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). In dat opzicht is het juist dat de notie privéleven naar gelang van de omstandigheden de morele en fysieke integriteit van de persoon kan omvatten, die zich zelf kan uitstrekken tot situaties van vrijheidsberoving. Te dezen klaagt de verzoeker een gebrek aan bescherming door de Staat aan tegen passief roken. In verband met het onderwerp van dat verzoekschrift dient het Hof, naast de vaststelling dat er onder de lidstaten geen eenvormige reactie is ten opzichte van het passief roken, eraan te herinneren dat het niet aan het Hof toekomt de Staten een precieze gedragslijn te doen aannemen in alle sectoren van de maatschappij. Meer in het bijzonder dient te worden opgemerkt dat er geen eenvormigheid is ten opzichte van de wijze waarop wordt omgegaan met het passief roken in penitentiaire centra. Situaties zoals die van de verzoeker, die over een individuele cel beschikt, doen zich voor naast andere situaties waarbij rokende en niet-rokende gevangenen dezelfde cel moeten delen. Bovendien merkt het Hof op dat sommige verdragsluitende Staten de oppervlakte beperkten van de gemeenschappelijke ruimten waar mag worden gerookt. Andere Staten, daarentegen, hebben geen enkele beperking gesteld op het roken in penitentiaire centra. Wat Spanje betreft, is de televisiezaal de enige gemeenschappelijke ruimte waar gevangenen mogen roken. In het licht van de ontstentenis van een gemeenschappelijke visie tussen de lidstaten over het roken en de reglementering van het recht om te roken in penitentiaire centra, en ...

16. souligne le lien entre les conditions de détention et les mesures relatives au mandat d'arrêt européen, et rappelle aux États membres que l'article 3 de la CEDH et la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme imposent aux États membres non seulement des obligations négatives, leur interdisant de soumettre les détenus à des traitements inhumains et dégradants, mais également des obligations positives, en exigeant qu'ils veillent à ce que les conditions de détention respectent la dignité humaine et que des enquêtes effectives et approfondies soient menées en cas de violation de ces droits; demande aux États membres de tenir particulièrement compte des droits des personnes vulnérables et d'étudier attentivement, de manière générale, toutes les solutions de remplacement à la détention;
16. benadrukt de relatie tussen detentieomstandigheden en EAB-maatregelen en herinnert de lidstaten eraan dat zij krachtens artikel 3 van het EVRM en de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) niet alleen aan negatieve verplichtingen moeten voldoen, zoals het verbod op het onderwerpen van gedetineerden aan onmenselijke en vernederende behandelingen, maar ook aan positieve verplichtingen, zoals waarborgen dat de detentieomstandigheden aan de normen voor menselijke waardigheid voldoen, en dat er een streng en doeltreffend onderzoek wordt verricht indien dergelijke rechten worden geschonden; verzoekt de lidstaten met name de rechten van kwetsbare personen in acht te nemen en over het algemeen nauwkeurig onderzoek te doen naar alternatieven voor detentie;

34. se félicite de l'application constante de la législation modifiant la loi de 2008 sur les fondations et élargissant l'application de la reconstitution des droits de propriété des communautés non musulmanes; demande aux autorités compétentes d'aider la communauté syriaque à apporter des éclaircissements sur les difficultés qu'elle rencontre en matière de biens immobiliers et d'inscription au registre foncier; appelle à la solution du problème du grand nombre de propriétés de l'Église catholique romaine qui demeurent confisquées par l'État; remarque que les progrès ont été particulièrement lents en ce qui concerne l'extension des droits de la minorité alévie; rappelle le besoin urgent de poursuivre une réforme cruciale et de grande ampleur dans le domaine de la liberté de pensée, de conscience et de religion, en permettant notamment aux communautés religieuses d'obtenir la personnalité juridique, en éliminant toutes les restrictions à la formation, à la nomination ainsi qu'à la succession du clergé, en reconnaissant les lieux de culte alévi et en se conformant aux arrêts pertinents de la CEDH et aux recommandations de la Commission de Venise; demande à la Turquie de veiller à ce que le monastère Mor Gabriel ne soit pas privé de ses terres, et à ce qu'il soit protégé dans son intégralité; estime que l'élargissement de la composition de la direction générale des affaires religieuses à des représentants de minorités religieuses s'avérerait profitable puisqu'il servirait la cause d'une société ouverte à tous; demande à la Turquie de supprimer la mention de la religion sur les cartes nationales d'identité et de veiller à ce que l'enseignement religieux respecte la diversité et la pluralité religieuse de la société turque;
34. is tevreden met de voortgaande tenuitvoerlegging van de wetgeving tot wijziging van de wet inzake stichtingen uit 2008, die de herstelmogelijkheden verruimt van de eigendomsrechten van niet-moslimgemeenschappen; dringt er bij de bevoegde autoriteiten op aan de Syrische gemeenschap te helpen de moeilijkheden op te lossen waarmee deze te maken krijgt bij kwesties in verband met de registratie van bezittingen en grond; dringt aan op een oplossing voor de vele bezittingen van de Rooms-katholieke kerk die nog altijd door de staat zijn geconfisqueerd; merkt op dat bijzonder langzaam vooruitgang wordt geboekt bij de uitbreiding van de rechten van de alevitische minderheid; herinnert eraan dat het dringend noodzakelijk is door te gaan met de wezenlijke en substantiële hervormingen op het gebied van de vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst, in het bijzonder door religieuze gemeenschappen de mogelijkheid te geven rechtspersoonlijkheid te verkrijgen, door alle beperkingen met betrekking tot de opleiding, benoeming en opvolging van de clerus op te heffen, door alevitische gebedshuizen te erkennen, en door uitspraken van het EHRM en de aanbevelingen van de Commissie van Venetië te eerbiedigen; verzoekt Turkije ervoor te zorgen dat het klooster van de Heilige Gabriël niet wordt beroofd van zijn grond en in zijn geheel wordt beschermd; is van mening dat een ruimere samenstelling van het Directoraat-generaal religieuze zaken, met opname van vertegenwoordigers van de religieuze minderheden, een goede zaak zou zijn, doordat zo een inclusief maatschappijconcept wordt bevorderd; verzoekt Turkije de vermelding van de religie te verwijderen van de nationale identiteitskaarten en te garanderen dat het religieus onderwijs de religieuze diversiteit en pluriformiteit van de Turkse maatschappij eerbiedigt;

- une connaissance approfondie de la Constitution belge, plus particulièrement des titres I, II et III, du droit et de la procédure pénale, des lois du 5 août 1992 sur la fonction de police et du 7 décembre 1998 organisant un service de police intégré, structuré à deux niveaux ainsi que ses arrêtés d'application, de l'organisation et des compétences des cours et tribunaux du Pouvoir judiciaire belge, de la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel, de la loi du 8 août 1983 organisant un registre national des personnes physiques ainsi que ses arrêtés d'application, de la CEDH et ses protocoles additionnels, du PIDCP, de la législation en matière de racisme, xénophobie, traitement égal et discrimination, de la prévention et de la protection contre les violences, du harcèlement sexuel et moral au travail;
- een grondige kennis heeft van de Belgische Grondwet in het bijzonder titel I, titel II en titel III, het strafrecht en de strafvordering, de wetten van 5 augustus 1992 op het politieambt en van 7 december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op twee niveaus en de uitvoeringsbesluiten, de organisatie en bevoegdheden van de hoven en rechtbanken van de Belgische Rechterlijke Macht, de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens en van 8 augustus 1983 tot regeling van een rijksregister van de natuurlijke personen en uitvoeringsbesluiten, van het E.V. R.M en aanvullende protocollen en het B.U.P.O, de wetgeving inrake racisme, xenofobie, gelijke behandeling en discriminatie, de preventie en bescherming tegen geweld, pesten en ongewenst seksueel gedrag op het werk;