Quelle image l’Union européenne donnerait-elle d’elle-même - par rapport à l’étranger, dans ce contexte économique particulièrement instable, particulièrement difficile - si elle ne parvenait pas, dans ces moments difficiles, à pouvoir en quelque sorte se serrer les coudes, faire les compromis nécessaires entre institutions pour arriver à conclure un budget, pour parvenir à conclure un accord entre nos différentes institutions?
Wat voor beeld zou de Europese Unie van zichzelf geven ten opzichte van het buitenland, in deze uiterst instabiele en problematische economische context, als zij er in deze woelige tijden niet in slaagt in zekere zin haar gelederen te sluiten, de nodige compromissen te vinden tussen de instellingen om tot een begroting te komen, om tot een akkoord tussen onze instellingen te komen?