Vertaling van "pays tiers sous " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

gestionnaire de FIA établi dans un pays tiers | gestionnaire de fonds d'investissement alternatifs établi dans un pays tiers | gestionnaire établi dans un pays tiers
niet-EU-abi-beheerder

Sous-groupe Contrôles vétérinaires dans les pays tiers
Subgroep Veterinairrechtelijke controle in derde landen

ressortissant étranger [ étranger | ressortissant d'un pays tiers ]
buitenlandse staatsburger [ staatsburger van een land uit de Derde Wereld | vreemdeling ]

pays tiers méditerranéens
mediterrane derde landen [ derde landen rond de Middellandse Zee ]

pays tiers
derde land

Règlement (CE) n° 343/2003 du Conseil du 18 février 2003 établissant les critères et mécanismes de détermination de l'État membre responsable de l'examen d'une demande d'asile présentée dans l'un des États membres par un ressortissant d'un pays tiers | Règlement (UE) n° 604/2013 du Parlement européen et du Conseil du 26 juin 2013 établissant les critères et mécanismes de détermination de l’État membre responsable de l’examen d’une demande de protection internationale introduite dans l’un des États membres par un ressortissant de pays tiers ou un apatride | règlement de Dublin
Dublin-verordening | Verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend | Verordening (EU) nr. 604/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om internationale bescherming dat door een onderdaan van een derde land of een staatloze bij een van de lidstaten wordt ingediend

ressortissant d'un pays tiers
onderdaan van een derde land

pays tiers de destination
derde land van bestemming

ressortissant de pays tiers (1) | étranger (2)
vreemdeling

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Le présent article, à l'exception du paragraphe 4, s'applique mutatis mutandis à l'ouverture de succursales dans un pays tiers, étant entendu que la Banque peut également s'opposer à la réalisation du projet de l'entreprise d'assurance si elle a des raisons de douter du respect des règles d'accès à l'activité prescrites sous la législation du pays tiers ou, compte tenu de l'activité envisagée et du régime de coopération avec les autorités de contrôle du pays tiers, de la possibilité d'exercer un contrôle effectif de la succursale sur le territoire de ce pays tiers.
Met uitzondering van paragraaf 4 is dit artikel mutatis mutandis van toepassing op de opening van bijkantoren in een derde land, met dien verstande dat de Bank zich ook kan verzetten tegen de uitvoering van het project van de verzekeringsonderneming indien zij redenen heeft om te twijfelen aan de naleving van de regels voor de toegang tot het bedrijf waarin de wetgeving van het derde land voorziet, of, rekening houdend met de voorgenomen activiteit en met de regeling betreffende de samenwerking met de toezichthouders van het derde land, aan de mogelijkheid om effectief toezicht uit te oefenen op het bijkantoor dat op het grondgebied van dit derde land is gevestigd.

Le présent article, à l'exception du paragraphe 3, s'applique mutatis mutandis à l'exercice de l'activité d'assurance sur le territoire d'un pays tiers, sans y établir de succursale, étant entendu que 1° la Banque peut également s'opposer à la réalisation du projet de l'entreprise d'assurance si elle a des raisons de douter du respect des règles d'accès à l'activité prescrites sous la législation du pays tiers ou, compte tenu de l'activité envisagée et du régime de coopération avec les autorités de contrôle du pays tiers, de la possibilité d'exercer un contrôle effectif en ce qui concerne l'activité transfrontalière exercée sur le territoire de ce pays tiers; 2° le délai visé au paragraphe 2, alinéa 2, est porté à trois mois.
Met uitzondering van paragraaf 3 is dit artikel mutatis mutandis van toepassing op de uitoefening van het verzekeringsbedrijf op het grondgebied van een derde land zonder er een bijkantoor te vestigen, met dien verstande dat 1° de Bank zich ook kan verzetten tegen de uitvoering van het project van de verzekeringsonderneming indien zij redenen heeft om te twijfelen aan de naleving van de regels voor de toegang tot het bedrijf waarin de wetgeving van het derde land voorziet, of, rekening houdend met de voorgenomen activiteit en met de regeling betreffende de samenwerking met de toezichthouders van het derde land, aan de mogelijkheid om effectief toezicht uit te oefenen op de grensoverschrijdende activiteit die op het grondgebied van dit derde land wordt uitgeoefend; 2° de in paragraaf 2, tweede lid, bedoelde termijn in dit geval drie maanden bedraagt.

Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".
In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

Elle poursuit en estimant que la directive 2008/115 (article 14, § 1, sous b) s'oppose à une législation nationale qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base d'un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle l'État membre concerné est tenu de reporter l'éloignement de ce ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice d'un recours contre une décision de retour prise à son encontre.
Het gaat voort door te stellen dat richtlijn 2008/115 (artikel 14, § 1, sub b) zich verzet tegen een nationale wettelijke regeling die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin de lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen.

Art. 28. § 1 . Sont admis définitivement en exonération de la taxe : 1° les décorations décernées par le gouvernement d'un pays tiers à des personnes ayant leur résidence normale dans la Communauté; 2° les coupes, médailles et objets similaires ayant essentiellement un caractère symbolique, qui, attribués dans un pays tiers ou un territoire tiers à des personnes ayant leur résidence normale dans la Communauté, en hommage à l'activité qu'elles ont déployée dans des domaines tels que les arts, les sciences, les sports, les services publics ou en reconnaissance de leurs mérites à l'occasion d'un événement particulier, sont importés par les personnes elles-mêmes; 3° les coupes, médailles, et objets similaires ayant essentiellement un caractère symbolique qui sont offerts gratuitement par des autorités ou des personnes établies dans un pays tiers ou un territoire tiers pour être attribués, sur le territoire de la Communauté, aux mêmes fins que celles visées sous 2° ; 4° les récompenses, trophées, souvenirs de caractère symbolique et de faible valeur destinés à être distribués gratuitement à des personnes ayant leur résidence normale dans un pays tiers ou un territoire tiers à l'occasion de congrès d'affaires ou de manifestations similaires à caractère international et ne présentant, par leur nature, leur valeur unitaire et leurs autres caractéristiques, aucune intention d'ordre commercial.
Art. 28. § 1. Vrijstelling van de belasting wordt verleend voor de definitieve invoer van : 1° onderscheidingen die zijn verleend door de regering van een derde land aan personen die hun normale verblijfplaats in de Gemeenschap hebben; 2° bekers, medailles en soortgelijke voorwerpen die voornamelijk een symbolisch karakter bezitten en die, verleend in een derde land of derdelands gebied aan personen die hun normale verblijfplaats in de Gemeenschap hebben, als eerbewijs voor de activiteiten die zij hebben ontplooid op gebieden zoals kunsten, wetenschappen, sport, openbare dienstverleningen, of als bewijs van erkentelijkheid voor hun verdiensten ter gelegenheid van een bijzondere gebeurtenis, door genoemde personen zelf worden ingevoerd; 3° bekers, medailles en soortgelijke voorwerpen die voornamelijk een symbolisch karakter bezitten en gratis door in een derde land of derdelands gebied gevestigde autoriteiten of personen worden aangeboden om op het grondgebied van de Gemeenschap voor dezelfde doeleinden als bedoeld in 2° te worden toegekend; 4° prijzen, trofeeën, souvenirs met een symbolisch karakter en van geringe waarde die bestemd zijn voor gratis uitdeling aan personen die hun normale verblijfplaats in een derde land of derdelands gebied hebben, ter gelegenheid van zakencongressen en dergelijke evenementen met een internationaal karakter, en die wegens hun aard, waarde per eenheid en andere kenmerken geenszins op commerciële bijbedoelingen duiden.

Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".
In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

En ce qui concerne le délai de 15 jours, il y a lieu de souligner que dans sa décision C (2010) 1620 final du 19 mars 2010 établissant le Manuel relatif au traitement des demandes de visa et à la modification des visas délivrés, la Commission européenne mentionne ce qui suit : « (...) Les visas doivent être délivrés le plus rapidement possible et sur la base d'une procédure accélérée, et les procédures mises en place par les Etats membres (avec ou sans sous-traitance) doivent permettre de faire la distinction entre les droits d'un ressortissant de pays tiers qui est membre de la famille d'un citoyen de l'Union et ceux des autres ressortissants de pays tiers. Les premiers doivent être traités plus favorablement que les seconds. Les durées de traitement d'une demande de visa introduite par un ressortissant de pays tiers membre de la famille d'un citoyen de l'Union couvert par la directive qui excèdent 15 jours doivent être exceptionnelles et dûment justifiées (...) »
Wat de termijn van 15 dagen betreft, moet worden opgemerkt dat de Europese Commissie in haar besluit C(2010)1620-definitief van 19 maart 2010 tot vaststelling van een handleiding voor de behandeling van visumaanvragen en de wijziging van afgegeven visa het volgende vermeldt : « (...) Visa moeten op zo kort mogelijke termijn worden afgegeven op basis van een versnelde procedure, en de door de lidstaten ingestelde procedures (al dan niet met uitbesteding van diensten) moeten waarborgen dat een onderscheid kan worden gemaakt tussen de rechten van een onderdaan van een derde land die gezinslid is van een EU-burger, en andere onderdanen van derde landen. De eerstgenoemde geniet een voorkeursbehandeling. De behandelingstijd voor een visumaanvraag door een onderdaan van een derde land die gezinslid is van een EU-burger, mag slechts in uitzonderlijke en naar behoren gemotiveerde gevallen langer zijn dan 15 dagen (...) »

(69) Afin de garantir une concurrence équitable entre les opérateurs, la traçabilité des produits importés destinés à être mis sur le marché de l'Union en tant que produits biologiques, ou la transparence de la procédure de reconnaissance et de supervision des autorités et des organismes de contrôle dans le contexte de l'importation de produits biologiques conformes, et afin d'assurer la gestion de la liste des pays tiers reconnus aux fins de l'équivalence en vertu du règlement (CE) n° 834/2007, il convient de déléguer à la Commission le pouvoir d'adopter certains actes en ce qui concerne les documents destinés aux autorités douanières des pays tiers, notamment un certificat d'exportation biologique, sous forme électronique si possible, les documents nécessaires aux fins de l'importation, également sous forme électrique si possible, les critères de reconnaissance ou de retrait de la reconnaissance des autorités et organismes de contrôle dans le contexte de l'importation de produits biologiques conformes, et en ce qui concerne les informations que les pays tiers reconnus en vertu de ce règlement doivent soumettre car elles sont nécessaires aux fins de la supervision de leur reconnaissance et de l'exercice de cette supervision par la Commission, y compris au moyen d'examens sur place.
(69) Om eerlijke concurrentie tussen de marktdeelnemers te garanderen, de traceerbaarheid van de producten die worden geïmporteerd om in de Unie als biologisch in de handel te worden gebracht te waarborgen, de transparantie van de erkennings- en toezichtsprocedure voor controleautoriteiten en controleorganen in het kader van de invoer van conforme biologische producten te verzekeren en ervoor te zorgen dat de lijst van derde landen die voor gelijkwaardigheidsdoeleinden in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 zijn erkend, wordt beheerd, moet de Commissie ertoe worden gemachtigd handelingen vast te stellen met betrekking tot de voor de douaneautoriteiten in derde landen bestemde documenten, zo mogelijk in elektronische vorm, met name een biologisch uitvoercertificaat, met betrekking tot de voor invoer vereiste documenten, eveneens zo mogelijk in elektronische vorm, met betrekking tot de criteria voor erkenning en intrekking van de erkenning van controleautoriteiten en controleorganen in het kader van de invoer van conforme producten, en met betrekking tot de informatie die in het kader van die verordening erkende derde landen dienen toe te zenden met het oog op het toezicht op hun erkenning en de uitoefening van dat toezicht door de Commissie, onder meer in de vorm van onderzoeken ter plaatse.

Pour l'application du présent chapitre, on entend par : 1° autorités compétentes : les autorités compétentes désignées par les Etats membres conformément à l'article 36 du Règlement (CEE) n° 259/93 cité au § 1 ou désignées par des pays tiers; l'OVAM est désignée comme autorité compétente pour la Région flamande; 2° autorité d'expédition compétente : l'autorité compétente désignée par les Etats membres, en vertu de l'article 36 du Règlement (CEE) n° 259/93 cité au § 1 ci-dessus, ou par des pays tiers, pour le territoire d'où part le transport; l'OVAM est désignée comme autorité d'expédition compétente pour la Région flamande; 3° autorité de destination compétente : l'autorité compétente désignée par les Etats membres, en vertu de l'article 36 du Règlement (CEE) n° 259/93 cité au § 1 ci-dessus, ou par des pays tiers, pour le territoire où l'expédition est reçue ou à partir duquel les déchets sont chargés sur un bateau en vue d'être éliminés en mer, sans préjudice des conventions existantes en matière d'élimination des déchets en mer ou des conventions indiquées par des pays tiers; l'OVAM est désignée comme autorité de destination compétente pour la Région flamande; 4° autorité de transit compétente : l'autorité désignée par chaque Etat membre conformément à l'article 36 du Règlement (CEE) n° 259/93 citée au § 1 ci-dessus pour l'Etat par où transite l'expédition; 5° notificateur : toute personne physique ou juridique qui est tenue à une obligation de notification; en d'autres termes, la personne visée ci-après qui est supposée transporter ou faire transporter des déchets : a) la personne qui a produit ces déchets dans le cadre de ses activités (producteur d'origine); ou b) si ceci s'avère impossible, un collecteur agréé à cette fin ou un commerçant ou un courtier agréé ou enregistré, qui s'occupe de l'élimination ou de l'application utile des déchets; ou c) si ces personnes sont inconnues ou non reconnues, la personne qui détient ces déchets ou les a sous son ...
Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder : 1° bevoegde autoriteiten : de bevoegde autoriteiten die door de lidstaten overeenkomstig artikel 36 van de in § 1 genoemde Verordening 259/93/EG zijn aangewezen of die door derde landen zijn aangewezen; voor het Vlaamse Gewest wordt de OVAM als bevoegde autoriteit aangewezen; 2° bevoegde autoriteit van verzending : de bevoegde autoriteit die overeenkomstig artikel 36 van de in § 1 genoemde Verordening 259/93/EG door de lidstaten is aangewezen voor het gebied vanwaar de overbrenging geschiedt, of die door derde landen is aangewezen; voor het Vlaamse Gewest wordt de OVAM als dergelijke bevoegde autoriteit aangewezen; 3° bevoegde autoriteit van bestemming : de bevoegde autoriteit die overeenkomstig artikel 36 van de in § 1 genoemde Verordening 259/93/EG door de lidstaten is aangewezen voor het gebied waar de zending wordt ontvangen of waar de afvalstoffen in een schip worden verladen om op zee te worden verwijderd, onverminderd de bestaande overeenkomsten betreffende de verwijdering op zee, of die door derde landen is aangewezen; voor het Vlaamse Gewest wordt de OVAM als dergelijke bevoegde autoriteit aangewezen; 4° bevoegde autoriteit van doorvoer : de enige, door elke lidstaat overeenkomstig artikel 36 van de in § 1 genoemde Verordening 259/93/EG aangewezen autoriteit voor de Staat waarin de zending in doorvoer is; 5° kennisgever : elke natuurlijke of rechtspersoon die tot kennisgeving is verplicht, dit wil zeggen de hierna bedoelde persoon die voornemens is afvalstoffen over te brengen of te doen overbrengen : a) de persoon wiens activiteiten deze afvalstoffen hebben voortgebracht (oorspronkelijke producent), of b) indien dat niet mogelijk is, een daartoe erkende inzamelaar of een geregistreerde of erkende handelaar of makelaar die de verwijdering of nuttige toepassing van afvalstoffen regelt; of c) indien deze personen onbekend of niet erkend zijn, de persoon die deze afvalstoffen in zijn bezit of ...

1. Dans la mesure où des accords conclus entre la Communauté et certains pays tiers prévoient l'octroi à l'importation dans lesdits pays tiers d'un traitement tarifaire préférentiel pour les marchandises originaires de la Communauté au sens de ces accords, sous réserve, lorsqu'elles ont été obtenues sous le régime du perfectionnement actif, que les marchandises non communautaires incorporées dans lesdites marchandises originaires soient soumises au paiement des droits à l'importation y afférents, la validation des documents nécessaires pour permettre l'obtention, dans les pays tiers, de ce traitement tarifaire préférentiel fait naître une dette douanière à l'importation.
1. Voor zover tussen de Gemeenschap en bepaalde derde landen gesloten overeenkomsten voor goederen van oorsprong uit de Gemeenschap in de zin van deze overeenkomsten in de toekenning, bij invoer in deze derde landen, van een preferentiële tariefbehandeling voorzien, onder het voorbehoud dat, wanneer deze goederen onder de regeling actieve veredeling zijn verkregen, de daarin verwerkte niet-communautaire goederen aan de betaling van de daarop betrekking hebbende rechten bij invoer zijn onderworpen, ontstaat een douaneschuld bij invoer door de geldigmaking van de documenten die voor het in derde landen verkrijgen van deze preferentiële tariefbehandeling nodig zijn.