Vertaling van "personen en familierecht " (Frans → Nederlands) :

Les parents conservent l'usufruit légal, les compétences relatives à l'état de la personne de l'enfant placé et le droit de prendre des décisions portant sur des options fondamentales (voir P. Senaeve, Compendium van het personen- en familierecht, Acco, Louvain, 2004, p. 495).
Het ouderlijk vruchtgenot, de bevoegdheden in verband met de staat van de persoon van het kind en het beslissingsrecht inzake fundamentele opties blijven bij de ouders (Zie P. Senaeve, Compendium van het personen- en familierecht, Acco, Leuven, 2004, blz. 495).

(13) Voir notamment, Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., et autres, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht 1988-1994 », TPR, 1999, nº 418.
(13) Zie onder andere, Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., en andere, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht 1988-1994 », TPR, 1999, nr. 418.

(12) Voir notamment De Boer, J., « Personen en Familierecht », Deventer, Tjeenk Willink, 1998, nº 606. Le Standpunt Nederlandstalige Vrouwenraad partage cette analyse lorsqu'il souligne que l'expérience a appris qu'il était en tout cas particulièrement difficile d'intégrer la faute morale pour l'échec d'une relation, si tant est qu'elle existe ou qu'elle puisse être décelée, à la notion juridique de faute.
(12) Zie onder andere De Boer, J., Personen en Familierecht, Deventer, Tjeenk Willink, 1998, nr. 606. Ook het Standpunt Nederlandstalige Vrouwenraad gaat in dezelfde richting wanneer deze stelt dat de ervaring geleerd heeft dat de morele fout voor het mislukken van een relatie als die al bestaat of te achterhalen is, in elk geval bijzonder moeilijk in het juridisch foutbegrip te vatten is.

La désignation d’un conseil judiciaire, qui avait encore été initiée 74 fois en 1989, ne l’était plus que 9 fois en 1997 (source: Senaeve, P., «Compendium van het Personen- en familierecht», I, Acco Leuven 1999, pp. 245 et 248, nos 631 et 641)
De toevoeging van een gerechtelijk raadsman werd in 1989 nog 74 keer opgestart, in 1997 nog maar 9 keer (bron: Senaeve, P., «Compendium van het Personen- en familierecht », I, Acco Leuven 1999, blz. 245 en 248, randnr. 631 en 641).

(15) Voir notamment, Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., et autres, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht, 1988-1994 », TPR, 1999, nº 433.
(15) Zie onder andere, Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., en andere, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht, 1988-1994 », TPR, 1999, nr. 433.

(16) La Cour de cassation a estimé que, vu les circonstances, la limitation dans le temps ne déroge en rien à l'actuel article 301 du Code civil (Cass., 15 mars 1991, RW, 1991-1992, 45, note Gerlo, J.; Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., et d'autres, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht, 1988-1994 », TPR, 1999, nº 484.
(16) Volgens het Hof van Cassatie doet de beperking in de tijd ­ gezien de omstandigheden ­ geen afbreuk aan het huidige artikel 301 van het Burgerlijk Wetboek (Cass., 15 maart 1991, RW, 1991-1992, 45, noot Gerlo, J.; Baeteman, G., Gerlo, J., Guldix, E., en andere, « Overzicht van rechtspraak personen en familierecht, 1988-1994 », TPR, 1999, nr. 484.

Pour ce qui est de la capacité civile du non-voyant, il convient de partir du principe général que toute personne est capable (Senaeve, P., ««Compendium van het personen- en familierecht», deel 1, 1995, Acco, Louvain, p. 55, n° 111).
Wat de rechtsbekwaamheid van een blinde betreft dient als uitgangspunt de algemene regel te worden gevolgd: elke persoon is rechtsbekwaam (Senaeve, P., Compendium van het personen- en familierecht, deel 1, 1995, Acco, Leuven, blz. 55, nr. 111).

Dans le cadre de leur compétence de représentation, ils peuvent accomplir des actes de disposition des biens (Senaeve, P., «Compendium Personen- en Familierecht», Leuven, Acco, nos 1051 et 1052, p. 360).
In het kader van hun vertegenwoordigingsbevoegdheid kunnen zij daden van beschikking stellen (Senaeve, P., Compendium Personen- en Familierecht, Leuven, Acco, nr. 1051 en 1052, blz. 360).

En outre, dans les faits, leur force probante est particulièrement grande pour un élément de l'état des personnes, comme la nationalité, qui, d'ordinaire ne se prouve pas par un titre (P. Senaeve, Compendium van het Personen- en familierecht, Acco, 2000, n° 189).
Bovendien is de feitelijke bewijswaarde ervan bijzonder groot voor een element van staat dat veelal niet met een titel bewezen kan worden, namelijk de nationaliteit (P. Senaeve, Compendium van het Personen- en familierecht, Acco, 2000, nr. 189).

L'acte de mariage ne réalise pas le mariage; il sert uniquement de preuve authentique du mariage (De Page, H., Traité élémentaire de droit civil belge, II, Les Personnes, n° 457; Senaeve, P., «Compendium van het personen- en familierecht», ACCO, Louvain, p. 541; Liège, 3 juin 1991, JT 1991, RRD 1991, 658, note D. Sterckx).
De akte van huwelijk brengt het huwelijk niet tot stand, maar dient enkel tot authentiek bewijs van het huwelijk (De Page, H., «Traité élémentaire de droit civil belge», II, «Les Personnes», n° 457; Senaeve, P., Compendium van het personen- en familierecht, ACCO, Leuven, blz. 541; Luik, 3 juni 1991, JT 1991, RRD 1991, 658, noot D. Sterckx).