Tijdens de afgelopen drieëntwintig jaar werd Tunesië bestuurd door een poli
tiek regime dat het land heeft onderworpen aan een nefast en onaangepast economisch en maatschappelijk stelsel. Het regime van Ben Ali werd door de financiële instellingen beschouwd als een « goede leerling », terwijl de bilaterale en multilaterale financiële investeringen de bevolking in het algemeen niet ten goede kwamen (maatschappelijke dienstverlening, arbeidsreglementering, lonen, gesubsidieerde prijzen van populaire consumptieproducten, douanebescherming, overheidsbedrijven, enz., waren allemaal sectoren die allemaal onderworpen waren aan een reeks maatrege
...[+++]len vanwege de de internationale financiële instellingen [IFI] die uiteindelijk de economie en de plaatselijke samenleving zwaar op de proef hebben gesteld en daarbij zware dreigingen boven het hele land lieten hangen).