En second lieu, la preuve du contenu du droit de l'État de la résidence habituelle de l'enfant peut être établie, soit par une attestation, soit par une déclaration avec affirmation, c'est-à-dire moyennant des documents incorporant des déclarations solennelles qui engagent la responsabilité de leurs auteurs.
In de eerste plaats kan het bewijs van de inhoud van het recht van de Staat van de gewone verblijfplaats van het kind geleverd worden hetzij door een attest, hetzij door een verklaring met bevestiging, met andere woorden door middel van documenten die plechtige verklaringen bevatten en een verbintenis van de opstellers inhouden.