Alors oui, réfléchissons à la meilleure manière d’y parvenir. La proposition de M. Harbour concernant un système d’évaluation européen vaut certainement la peine qu’on s’y attarde, mais je pense qu’il faut que le consommateur y ait un accès aisé et je pense que les systèmes hôteliers des voyagistes devraient y veiller pour le consommateur, afin qu’il puisse décider de ne pas se rendre dans un hôtel ou une villa qui ne dispose pas d’une piscine sécurisée ou de gicleurs anti-incendie ou de détecteurs de monoxyde de carbone.
Het voorstel van mijnheer Harbour voor een classificatiesysteem in de EU is zeker iets waar we naar zouden kunnen kijken, maar dat is iets waar de consument mijns inziens eenvoudig toegang toe moet hebben. Ik vind dan ook dat de hotelsystemen van de reisorganisatoren dat soort informatie moeten melden aan de consument, zodat ik vervolgens kan besluiten niet naar een hotel of vakantiehuis te gaan waar geen veilig zwembad, sproei-installaties of koolmonoxidemelders is.
