Traduction de «plus de patients » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

Définition: Les limites des territoires cutanés anesthésiés correspondent plus aux conceptions personnelles du patient sur le fonctionnement du corps qu'à des connaissances médicales. Il peut y avoir atteinte de certains types de sensibilité, avec conservation des autres, ne correspondant à aucune lésion neurologique connue. La perte de sensibilité peut s'accompagner de paresthésies. La perte de la vision ou de l'audition est rarement totale dans les troubles dissociatifs. | Surdité psychogène
Omschrijving: De anesthetische huidgebieden hebben vaak grenzen die duidelijk meer aansluiten bij de voorstelling van de patiënt omtrent lichamelijke functies dan bij medische kennis. Er kan een verschil in functieverlies tussen de zintuigen zijn dat niet is terug te voeren op een neurologische laesie. Zintuiglijk gewaarwordingsverlies kan vergezeld gaan van klachten omtrent paresthesie. Gezichts- en gehoorverlies zijn bij dissociatieve stoornissen zelden volledig. | Neventerm: | psychogene doofheid

donner plus pour recevoir plus | plus pour plus | principe donner plus pour recevoir plus
meer voor meer | meer-voor-meer -beginsel

plus-value | plus-value d'actif | plus-value de capitaux | plus-value en capital
kapitaalwinst

algorithme du plus proche voisin | décision par plus proches voisins | recherche des plus proches voisins | recherche du plus proche voisin
naaste-buur algoritme

nation la plus favorisée [ clause de la nation la plus favorisée | NPF | traitement de la nation la plus favorisée ]
meest bevoorrechte natie [ MBN | meestbegunstigingsclausule | MFN-clausule ]

aider les patients à développer une lucidité sociale | aider les patients à développer une sensibilité sociale
gebruikers van gezondheidszorg helpen sociale perceptie te ontwikkelen | gebruikers van gezondheidszorg helpen sociale scherpzinnigheid te ontwikkelen

Groupe des pays les plus industrialisés [ G7 | G7/G8 | G8 | groupe des Huit | groupe des Sept | Sommet des pays les plus industrialisés | Sommet du Groupe des Huit ]
Groep van meest geïndustrialiseerde landen [ G7 | G7/G8 | G8 | Groep van Acht | Groep van Zeven | Groep van zeven meest geïndustrialiseerde landen ]

droits du malade [ dignité du malade | droits du mourant | droits du patient ]
rechten van de zieke [ rechten van de patiënt | rechten van de stervende | waardigheid van de patiënt ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Nous avons besoin de systèmes de santé plus accessibles: 27 % des patients se rendent aux services d'urgence faute de disponibilité des soins primaires; 15 % en moyenne des dépenses de santé sont directement payées par les patients, avec de grandes disparités entre les pays. En Europe, les pauvres sont en moyenne dix fois plus susceptibles que les riches d'avoir des difficultés à accéder à des soins de santé adéquats pour des raisons financières.
Onze gezondheidsstelsels moeten toegankelijker worden: 27 % van de patiënten gaat naar de spoedafdeling wegens het gebrek aan eerstelijnszorg; gemiddeld wordt 15 % van de zorguitgaven rechtstreeks door de patiënt zelf betaald, waarbij grote verschillen tussen de landen bestaan; en arme Europeanen hebben om financiële redenen gemiddeld tien keer meer kans om moeilijk aan goede gezondheidszorg te komen dan welgestelde medeburgers.

N 7 La visite ou consultation inhabituelle du médecin généraliste désigne la première consultation ou visite réalisée par le gestionnaire du DMG, quand le médecin explique la situation et planifie le suivi du patient : a) soit lors de la première admission d'un patient dans une maison de repos pour personnes âgées ou une maison de repos et de soins; b) soit lors du retour à domicile d'un patient de 75 ans et plus après une hospitalisation de plus de 14 jours.
N 7 Het ongewoon bezoek of de ongewone raadpleging van de huisarts verwijst naar de eerste raadpleging of het eerste bezoek door de GMD-beheerder waarbij de arts de situatie uitlegt en de opvolging van de patiënt plant als : a) hetzij bij de eerste opname van een patiënt in een rustoord voor bejaarden of in een rust- en verzorgingstehuis; b) hetzij bij de terugkeer naar huis van een patiënt van 75 jaar of ouder na een ziekenhuisopname van meer dan 14 dagen.

Ainsi, le BMF finance actuellement 1 membre du personnel soignant pour 13 patients alors que les effectifs réels sont souvent plus importants (donc plus de membres du personnel soignant par nombre de patients) parce que les établissements y vont de leur poche pour financer un encadrement plus étoffé.
Het is zo dat er momenteel via het BFM ongeveer 1 verpleegkundige per 13 patiënten wordt gefinancierd maar de eigenlijke bestaffing in de praktijk ligt vaak hoger (dus meer verpleegkundigen per aantal patiënten) omdat de instellingen uit eigen zak inzetten op een hoger zorgpersoneelsinzetting.

Cette méthode comporte plusieurs facettes : la prévention primaire et secondaire, rendre le patient plus autonome, le case management, le soutien des aidants proches, la répartition des besoins de la population, une réintégration socioprofessionnelle et sociale des patients, la concertation entre les praticiens et entre la première et la deuxième ligne de soins, l’utilisation de consignes fondées sur des données probantes, la formation des praticiens en ce qui concerne cette méthode pour les patients, la reconnaissance du rôle des associations de patients, la mesure de la qualité des soins, .
Het gaat om een methode die uit verschillende facetten bestaat : de primaire en secundaire preventie, het autonomer maken van de patiënt, het case-management, de ondersteuning van mantelzorgers, de opdeling van de behoeften van de bevolking, een sociaalprofessionele en sociale re-integratie van de patiënten, het overleg tussen de beroepsbeoefenaars en tussen de eerste en tweede lijnszorg, het gebruik van evidence based guidelines, de opleiding van de beroepsbeoefenaars op het vlak van deze methode voor de patiënten, de erkenning van de rol van de patiëntenverenigingen, het meten van de zorgkwaliteit, .

Cette méthode comporte plusieurs facettes : la prévention primaire et secondaire, rendre le patient plus autonome, le case-management, le soutien des aidants proches, la répartition des besoins de la population, une réintégration socioprofessionnelle et sociale des patients, la concertation entre les praticiens et entre la première et la deuxième ligne de soins, l’utilisation de consignes fondées sur des données probantes, la formation des praticiens en ce qui concerne cette méthode pour les patients, la reconnaissance du rôle des associations de patients, la mesure de la qualité des soins, .
Het gaat om een methode die uit verschillende facetten bestaat : de primaire en secundaire preventie, het autonomer maken van de patiënt, het case-management, de ondersteuning van mantelzorgers, de opdeling van de behoeften van de bevolking, een sociaalprofessionele en sociale re-integratie van de patiënten, het overleg tussen de beroepsbeoefenaars en tussen de eerste en tweede lijnszorg, het gebruik van evidence based guidelines, de opleiding van de beroepsbeoefenaars op het vlak van deze methode voor de patiënten, de erkenning van de rol van de patiëntenverenigingen, het meten van de zorgkwaliteit, .

Pourriez-vous me fournir, pour les cinq dernières années, les chiffres donnant un aperçu du pourcentage de patients atteints de BPCO auxquels des corticoïdes (corticoïdes inhalés ou agonistes ?2 à longue durée plus corticoïdes inhalés) ont été prescrits, c'est-à-dire: 1. le pourcentage de patients atteints de BPCO aux stades I, II, III et IV; 2. si possible, la part des patients atteints respectivement de BPCO au stade III avec exacerbations fréquentes et sans exacerbations fréquentes; 3. les DTQ moyennes de corticoïdes par patient atteint de BPCO, ventilées en fonction des stades I, II, III et IV (et, si ces données sont disponibles, la répartition des chiffres relatifs aux patients atteints de BPCO au stade III avec exacerbations fréquentes et sans exacerbations fréquentes)?
Kunt u, voor de voorbije vijf jaar, cijfers meedelen die inzicht verschaffen in hoeveel procent van de COPD-patiënten corticoïden (inhalatiecorticoïden of langwerkende ?2-agonisten plus inhalatiecorticoïden) worden voorgeschreven, met name: 1. het percentage COPD-patiënten met type I, II, III en IV; 2. zo beschikbaar, het aandeel COPD-patiënten type III met frequente exacerbaties en het aandeel COPD patiënten type III zonder frequente exacerbaties? 3. de gemiddelde DDD van corticoïden per patiënt met COPD, opgesplitst per type I, II, III en IV (en zo deze gegevens beschikbaar zijn met verdere opsplitsing van het aandeel type III met frequente exacerbaties en het aandeel type III zonder frequente exacerbaties)?

maintenir le rôle coordonnateur de l’Union dans l’évolution de la politique européenne sur les maladies rares et soutenir les États membres dans leurs activités à l’échelon national; continuer de soutenir la mise sur pied de plans ou stratégies d’ordre national de qualité dans le domaine des maladies rares dans l’Union européenne; fournir une aide continue au Consortium international dédié à la recherche sur les maladies rares et aux initiatives qui en émanent; continuer de garantir une bonne codification des maladies rares; travailler davantage pour réduire les inégalités entre les patients atteints de maladies rares et les patients souffrant de troubles plus courants, et soutenir les initiatives promouvant l’égalité d’accès au diagnostic et au traitement; continuer de promouvoir l’autonomie des patients dans tous les aspects de la conception de politiques sur les maladies rares; poursuivre les activités de sensibilisation aux maladies rares et l’activité de l’Union européenne dans ce domaine; recourir à la directive 2011/24/UE relative à l’application des droits des patients en matière de soins de santé transfrontaliers pour réunir les réseaux de référence européens sur les maladies rares; soutenir la conception d’outils pour faciliter la collaboration et l’interopérabilité des réseaux de référence européens pour les maladies rares; stimuler l’élaboration et l’utilisation de solutions de santé en ligne dans le domaine des maladies rares; appliquer et continuer de soutenir la plate-forme européenne pour l’enregistrement des maladies rares; continuer de jouer un rôle à l’échelle internationale dans les initiatives sur les maladies rares et de collaborer avec d’importantes parties prenantes internationales.
handhaving van de coördinerende rol van de Unie bij de ontwikkeling van het EU-beleid inzake zeldzame ziekten en ondersteuning van de lidstaten bij hun activiteiten op nationaal niveau; verdere ondersteuning van de ontwikkeling van kwalitatief hoogwaardige nationale plannen en strategieën voor zeldzame ziekten in de Europese Unie; voortzetting van de steun aan het Internationale onderzoeksconsortium voor zeldzame ziekten en aan initiatieven die onder leiding daarvan worden ontwikkeld; blijvende waarborging van een goede classificatie van zeldzame ziekten; verdere inspanningen ter vermindering van de ongelijkheden tussen patiënten met zeldzame ziekten en patiënten die lijden aan vaker voorkomende aandoeningen, alsook ter ondersteuning van initiatieven voor de bevordering van gelijke toegang tot diagnoses en behandelingen; voortzetting van de inspanningen ter bevordering van de zeggenschap van patiënten bij alle aspecten van de beleidsontwikkeling op het gebied van zeldzame ziekten; voortzetting van de activiteiten om het grote publiek bewust te maken van zeldzame ziekten en de activiteiten van de Unie op dit gebied; benutting van Richtlijn 2011/24/EU betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg om Europese referentienetwerken inzake zeldzame ziekten samen te brengen; ondersteuning van de ontwikkeling van instrumenten ter facilitering van de samenwerking en de interoperabiliteit van de Europese referentienetwerken inzake zeldzame ziekten; stimulering van de ontwikkeling en het gebruik van e-gezondheidsoplossingen op het gebied van zeldzame ziekten; uitvoering van en blijvende steun voor het Europese Platform voor de registratie van zeldzame ziekten; blijvend optreden als mondiale speler met betrekking tot initiatieven betreffende zeldzame ziekten en blijvende samenwerking met belangrijke internationale belanghebbende partijen.

Les services de télésurveillance destinés aux patients souffrant d'insuffisance cardiaque chronique permettent à ces derniers de bénéficier d'une surveillance plus étroite de leur état de santé et d'un traitement au stade le plus précoce possible.
Telemonitoring voor patiënten met een chronische hartziekte kan er voor zorgen dat hun ziekte beter kan worden gevolgd en draagt bij tot behandeling in een zo vroeg mogelijk stadium.

La protection de la santé devient de plus en plus axée sur le patient et individualisée, et le patient devient un sujet actif plutôt qu'un simple objet recevant des soins de santé.
De gezondheidszorg wordt in toenemende mate op de patiënt afgestemd en geïndividualiseerd, waardoor de patiënt een actievere rol krijgt in de gezondheidszorg.

PREND NOTE du fait que, selon le rapport Eurobaromètre spécial intitulé «Patient Safety and Quality of Care» (Sécurité des patients et qualité des soins) , un peu plus de la moitié (53 %) des citoyens de l’Union européenne considèrent que les patients pourraient subir un préjudice à la suite de soins hospitaliers dans leur pays, tandis que la moitié des personnes interrogées estiment qu’elles pourraient subir un préjudice à la suite de soins non hospitaliers, et que ces pourcentages n’ont pas diminué de manière notable depuis 2009.
NEEMT NOTA van het feit dat volgens de Speciale Eurobarometer over patiëntveiligheid en zorgkwaliteit iets meer dan de helft (53 %) van alle EU-burgers denkt dat ziekenhuiszorg in hun land voor patiënten nadelig kan zijn, terwijl de helft van de ondervraagden denkt dat zorg buiten ziekenhuizen voor hen nadelig kan zijn, en dat die percentages sinds 2009 niet significant zijn gedaald.