Me sont remontés du terrain plusieurs indices donnant à penser que le fisc use de son droit de veto dans certains dossiers où il est satisfait aux autres conditions légales fixées pour la transaction (notamment le paiement des impôts ou la conclusion d'un accord à ce sujet et la volonté du contribuable et du parquet de parvenir à un arrangement). Il arrive dès lors que les considérations personnelles (conception de la société, de la politique pénale, etc.) motivent la décision finale.
Verschillende signalen uit het veld bereiken mij dat in bepaalde dossiers, waar aan de overige wettelijke voorwaarden voor de minnelijke schikking is voldaan (met name de belastingen zijn betaald of althans daarover bestaat er een akkoord en het parket en de belastingplichtige willen een regeling treffen), de fiscus gebruik maakt van haar vetorecht, waarbij persoonlijke overwegingen (maatschappijvisie, visie op het penaal beleid, ...) soms mee aan de basis liggen van deze beslissing.
