Dans la proposition de loi initiale, la formulation était que le Roi pouvait décider de ne pas déterminer les conditions de prise en charge, puisque l'on peut y lire : « le Roi peut déterminer., 1º la délivrance et l'administration du médicament ; 2º l'enregistrement du traitement., et pour les substances qu'il détermine le nombre de patients pouvant en pris en charge, par médecin ; 2º l'accompagnement du traitement et la formation continue du médecin ; 3º la relation que le médecin prescripteur établit avec un centre spécialisé».
Aanvankelijk bepaalde het voorstel dat de Koning ertoe kon besliss
en om geen voorwaarden te stellen aan de behandeling, want de formulering luidde als volgt: " (...) kan de Koning de voorwaarden bepalen (...) met betrekking op: 1º het afgeven en de toediening van het geneesmiddel; 2º de registratie van de behandeling (...); Voor de geneesmiddelen die Hij bepaalt, kan de Koning eveneens strengere voorwaarden opleggen wat betreft: 1º het aantal patiënten dat per arts in behandeling mag worden genomen; 2º de begeleiding van de behandeling en de bijscholing van de arts; 3º de contacten die de voorschrijvende arts moet onderhouden met een
...[+++] gespecialiseerd centrum" .